«Δεν έχει περάσει ούτε μία μέρα τα τελευταία 14 χρόνια που να μην ασχοληθώ με τη φροντίδα ενός αλόγου». Όσοι τη γνωρίζουν ξέρουν πως η παραπάνω πρόταση δεν εμπεριέχει καμία υπερβολή. Η Έφη Μουφλουζέλλη τρέφει μια βαθιά αγάπη για τα άλογα, αυτά τα αρχοντικά πλάσματα που βρέθηκαν πάντοτε στο πλευρό των Λέσβιων και που η παρουσία τους ήταν και είναι συνυφασμένη με τα έθιμα και τις παραδόσεις του νησιού. Μέσα από τη φροντίδα του αλόγου έχτισε και τη δική της φιλοσοφία ζωής την οποία χαρακτηρίζει αυτή η ουσιαστική επαφή με τη φύση. Η ιστορία της Έφης με το άλογο, αυτόν τον «θεϊκό καθρέφτη» της ανθρώπινης ψυχής που αντικατοπτρίζει όλα μας τα συναισθήματα» όπως λέει στα Πολιτικά, ξεκινάει πριν από περίπου 14 χρόνια και διατρέχει την πορεία της ως σήμερα…
Η πρώτη επαφή
«Το 2009 έρχεται ο φίλος μου ο Γιώργος ο Κουρτζής ο ιδιοκτήτης του «Mezzo» και μου λέει: «Φιλενάδα, ανοίγω σχολή Ιππασίας στη Χαραμίδα το καλοκαίρι». Κι έτσι για πλάκα του λέω «Εγώ θα είμαι η πρώτη σου μαθήτρια!» Έτσι άνοιξαν τη σχολή μαζί με τον Τάσο Κόρακα «Τα αραβικά άλογα του Τάσου έμελλε να είναι η πρώτη μου επαφή με τη μαγεία! Η αραβική ράτσα αλόγων είναι αυτή που έχει εξευγενίσει και βελτιώσει σχεδόν όλες τις άλλες ράτσες αλόγων σε όλο τον κόσμο. Τα αραβικά άλογα είναι πολύ έξυπνα ,θερμόαιμα και ζωηρά και γενικά δεν ενδείκνυνται για πρωτάρηδες και για μαθήματα. Παρ όλα αυτά, μου χάρισαν την παρθενική εμπειρία της ιππασίας. Την πρώτη φορά που ανέβηκα στη ράχη της Μπασερας ομολογώ πως φοβήθηκα πάρα πολύ. Ένιωσα τεράστια ανασφάλεια καθώς τα χέρια ήταν στον αέρα κι έπρεπε μόνο με τα πόδια να στηρίζομαι πάνω στο άλογο. Πράγματα πρωτόγνωρα για μένα .Όμως …αυτό ήταν! Έπαθα έρωτα! Με την πρώτη ματιά όπως λένε. Από εκείνη τη στιγμή και μετά δεν υπάρχει μέρα που να μην είμαι σε επαφή με το άλογο. Προς το τέλος του καλοκαιριού μετά από δύο μήνες ο Τάσος μας ανακοινώνει πως είχε έρθει η στιγμή για την πρώτη μας βόλτα έξω από τη σχολή!
Βγήκαμε με τα άλογα στην παραλία της Χαραμιδας και πέρα από αυτήν. Ξεχείλιζα από χαρά και ενθουσιασμό! Ακόμα και τώρα αναπολώ αυτή την στιγμή και τη θεωρώ από τις ωραιότερες της ζωής μου! Ήταν σούρουπο καθώς επιστρέφαμε θυμάμαι και καθώς πλησιάζαμε προς την σχολή, μια υπέροχη μουσική χάιδευε τ αυτιά μου. Ήταν από την καντίνα της παραλίας. Κι εκεί ακριβώς, μαγεμένη από τα πορτοκαλοκόκκινα χρώματα του ηλιοβασιλέματος , την μουσική, το θαλασσινό αεράκι, τον ήχο από τις οπλές των αλόγων, έπιασα τον εαυτό μου να λέει «κάπως έτσι πρέπει να ‘ναι ο παράδεισος».
Κάθε μέρα ήμουν στη σχολή και κάθε μέρα αποκτούσα όλο και περισσότερη γνώση γύρω από το άλογο. Είχε γίνει πια καθημερινή συνήθεια.
Η σχολή ιππασίας
Το καλοκαίρι πέρασε γρήγορα. Ήρθε το φθινόπωρο κι η στεναχώρια μου μεγάλη γιατί θα έκλεινε η σχολή η οποία είχε μόνο θερινές εγκαταστάσεις .Ωστόσο τα άλογα μεταφέρθηκαν σε ένα κτήμα του Τάσου πολύ κοντά στο σπίτι μου κι έτσι κατάφερα να συνεχίσω να ιππεύω τουλάχιστον δυο φορές την εβδομάδα. Τον είχα ζαλίσει τον Τάσο με την επιμονή μου! Τον επόμενο χρόνο άνοιξε η σχολή Ιππασίας των αδελφών Κόρακα στην Παγανή. Και φυσικά δεν μπορούσα να λείπω από κει .Δεν γινόταν πια να ζήσω χωρίς τη μυρωδιά των αλόγων. Εργάστηκα εθελοντικά σαν βοηθός δασκάλου ιππασίας κοντά στον Ιγνατη-Τιτο Καραθεοδώρου. Σπουδαίος άνθρωπος και πολύ καλός γνώστης της αθλητικής ιππασίας. Έμαθα παρά πολλά κοντά του.
Το άλογο ο θεϊκός καθρέφτης
Το άλογο είναι ένα υπέροχο πλάσμα. Σε βοηθάει να μάθεις και να δουλέψεις με τον εαυτό σου. Είναι ο θεϊκός καθρέφτης που αντανακλά πίσω τα συναισθήματα που βάζεις μέσα. Αν βάλεις μέσα αγάπη και σεβασμό και καλοσύνη και περιέργεια, το άλογο θα το ανταποδώσει. Τα άλογα καθρεφτίζουν την ψυχή μας και τον συναισθηματικό μας κόσμο.
Κάτι απλό που κάποιος μπορεί να παρατηρήσει όταν περνάει χρόνο μαζί τους είναι πως αν υπάρχει ένταση στον χώρο η μέσα σου εκνευρίζεται κι αυτό. Είσαι αγχωμένος; αγχώνεται, τσιτώνει νιώθεις φόβο; Ανεβαίνουν οι παλμοί της καρδιάς σου ; Θα συμβεί αμέσως το ίδιο και σε ‘κεινο. Αντίθετα είσαι χαλαρός; Είναι και εκείνο χαλαρό. Για να φτάσεις όμως σε αυτό το σημείο που να μπορείς να καταλάβεις και να νιώσεις όλα αυτά θα πρέπει να διανύσεις πολλά χιλιόμετρα…
«Μπάντυ», ο πρώτος δάσκαλος
Το 2012 αποκτώ το πρώτο μου άλογο. Ένας φίλος, που ήταν ο προηγούμενος ιδιοκτήτης του Μπάντυ αποφασίζει να μετακομίσει στην Αγγλία. Με ρωτάει αν θέλω να αναλάβω το άλογο του και φυσικά εγώ πέταξα από τη χαρά μου.Ο Μπαντυ, ένα αρσενικό ευνουχισμένο άλογο με ελάχιστη εκπαίδευση αποδείχτηκε πως ήταν ένας πολύ δύσκολος χαρακτήρας. Εγινε όμως ο μεγάλος δάσκαλος μου γιατί αναγκάστηκα να το ψάχνω διαρκώς και να μαθαίνω ώστε να βρω έναν δίαυλο επικοινωνίας μεταξύ μας .Πήγα μαζί του σε πορείες, σε πανηγύρια, βόλτες μοναχικές, νυχτερινές βόλτες με παρέα και άλλα πολλά !Περάσαμε δύσκολα αλλά με πολλές όμορφες στιγμές.
Αλλαγή σελίδας
Franklin Levinson.
Η πρώτη μου επαφή με έναν εκπαιδευτή -γητευτή αλόγων ήταν το 2011. Ο Κένταυρος (η λέσχη φιλίππων Λέσβου)έφερε τότε Franklin Levinson και την Ilona Marianna Staikou, και οι δύο εξαιρετικοί. Πρώτη φορά μάθαινα πως μπορείς να ξεκινήσεις την εκπαίδευση ενός αλόγου .Ποια είναι τα πρώτα βήματα και το πως μπορείς να μεταφέρεις στο άλογο αυτά που θέλεις. Αυτό που κράτησα από τον Levinson και ακολουθώ μέχρι και σήμερα και σαν φιλοσοφία ζωής είναι το εξής: Όταν ανεβαίνεις στο άλογο δεν θα κοιτάς ποτέ κάτω, θα κοιτάς μακριά. Γιατί εκεί που κοιτάς, εκεί θα πας!
Steve Vergis
Την ίδια εποχή κυκλοφορούσε ένα περιοδικό «Το Αλογο» και όπως καταλαβαίνετε ήμουν φανατική αναγνώστρια. Ρουφούσα κάθε πληροφορία με μανία. Εντύπωση μου έκαναν πάντα τα άρθρα με την υπογραφή του Steve Vergis ενός Ελληνοαυστραλού εκπαιδευτή αλόγων σε μετάφραση της πολύ καλής μου φίλης Όλγας Βιτουλα .Και συμβαίνει το εξής αναπάντεχο. Η σχολή ιππασίας του Κόρακα διοργανώνει διήμερο σεμινάριο εκπαίδευσης αλόγων με επίσημο καλεσμένο τον παγκοσμίου φήμης Steve Vergis. Αυτή ήταν και η αρχή που άλλαξε τα πάντα στην ιππική αντίληψη του νησιού και όλης της Ελλάδας μπορώ να πω. Ο Steve έγινε ο δάσκαλος μου! Από κεινον κρατάω το «Ένα βήμα τη φορά»
Κι αυτό φιλοσοφία ζωής! Δεν πρέπει να βιάζεσαι ποτέ και ιδιαίτερα με το άλογο Βάζουμε μικρούς στόχους, τους κατακτάμε και προχωράμε. Δεν μπορείς να φορτώνεις το άλογο με πολλή πληροφορία. Ένα πράγμα κάθε φορά.
«Από το άλογο εξαρτάται η ζωή σου» έλεγε. Πρέπει να χτιστεί μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ του ζώου και του αναβάτη. Γι αυτό το λόγο θα πρέπει πρώτα να δουλέψετε μαζί στο έδαφος πριν ανέβεις στη ράχη του .Άλλωστε από άποψη δύναμης δεν μπορείς να συγκριθείς ,δεν μπορείς να τα βάλεις με ένα ζώο που ζυγιζει μισό τόνο. Είσαι χαμένος από χέρι .Πρέπει να κερδίσεις τον σεβασμό του. Και για να γίνει αυτό πρέπει να μάθεις να μιλάς στη γλώσσα του.
Ο Steve μας έμαθε να μιλάμε τη γλώσσα των αλόγων , μας έμαθε να επικοινωνούμε, ν ανοίγουμε διάλογο. Μας έμαθε τι σημαίνει σεβασμός, πως τον κερδίζεις και πως μπορείς να είσαι πάντα ασφαλής όταν ιππεύεις. Πως να εμπιστεύεσαι το άλογο και να σε εμπιστεύεται κι αυτό! Μεγάλη μορφή, ιδιαίτερος άνθρωπος. Όλη του η ζωή αφιερωμένη στα άλογα.
Ολόκληρος μια εγκυκλοπαίδεια .
Δεν είναι μαζί μας πια. Μα όλοι του οι μαθητές τον θυμόμαστε με αγάπη!
Ναόμι
Το 2ο μου άλογο η Naomi -μοντέλο όπως δηλώνει και το όνομά της-είναι μια φοράδα αγγλική καθαρόαιμη που την απέκτησα το 2016.Η Naomi είναι πλέον σαν άνθρωπος. Καταλαβαίνει τα πάντα! Φύγε, έλα, κάνε πίσω κάνε πιο εκεί, μη, περίμενε και πολλά άλλα. Όταν τη πήρα μου είπαν ότι έχει ένα κακό αυτό το άλογο, ότι δεν μπορείς να το πιάσεις. Μου πήρε τρεις μέρες μετα απο ψάξιμο κυρίως σε ξένα σάιτ να μάθω τον τρόπο . Μετά, απλά φώναζα το ονομά της και η Ναόμι ερχόταν και στεκόταν δίπλα μου. Όμως η όλη της αλλαγή είναι αποτέλεσμα μιας ολόκληρης δεκαετίας με καθημερινή σχεδόν ενασχόληση ωρών. Δεν υπάρχει ούτε μια μέρα που να μην ασχοληθώ μαζί της, από μια ως τρεις ώρες τη μέρα, κάθε μέρα. Και εδώ θέλω να ευχαριστήσω τους δικούς μου ανθρώπους που πάντοτε είναι δίπλα μου και κατανοούν την έμφυτη ανάγκη μου να βρίσκομαι σε επαφή με τα άλογα και γενικότερα κοντά στη φύση. Είναι ο δικός μου τρόπος να υπάρχω και να αναπνέω.
Το πρόσωπο του αλόγου το πιο εκφραστικό σε όλο το ζωικό βασίλειο
Κάποιες εκφράσεις του προσώπου των αλόγων είναι αναπάντεχα παρόμοιες με αυτές των ανθρώπων και των χιμπατζήδων, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Σάσεξ. Το σύστημα EquiFACS (Σύστημα Κωδικοποίησης Δράσης Προσώπου Ιπποειδών), όπως ονομάστηκε από την ομάδα του Σάσεξ, εντόπισε 17 «μονάδες δράσης» (διακριτές κινήσεις του προσώπου) στα άλογα. Συγκριτικά οι άνθρωποι έχουν 27, οι χιμπατζήδες 13 και οι σκύλοι 16. Αυτό που εξέπληξε ήταν το πλούσιο ρεπερτόριο πολύπλοκων κινήσεων του προσώπου στα άλογα, και πόσες από αυτές είναι παρόμοιες με των ανθρώπων!
Το άλογο είναι πολύ κοινωνικό ζώο, έχει μεγάλη ανάγκη για συντροφιά. Εξάλλου είναι ζώο αγέλης. Όταν τα απομονώνουμε μελαγχολούν και βαριούνται αφόρητα. Είναι ένα υπέροχο, υπερήφανο πλάσμα που αξίζει τον σεβασμό μας .Όταν πλησιάζουμε ένα άλογο δεν απλώνουμε αμέσως το χέρι να χαϊδέψουμε το πρόσωπο του. Πρέπει να του δώσουμε το χρόνο να μας μυρίσει , και μετά με ήρεμες κινήσεις να το χαϊδέψουμε στο λαιμό. Όπως κι εμείς οι άνθρωποι ενοχλούμαστε όταν κάποιος άγνωστος έρθει πολύ κοντά μας η μας αγγίξει αμέσως έτσι κι αυτό. Χρειάζεται πάντα να σεβόμαστε τον προσωπικό του χώρο.
Θεραπευτική ιππασία
Πριν από τρία χρόνια ασχολήθηκα με τη θεραπευτική ιππασία. Η ομάδα απαρτίστηκε από τον εργοθεραπευτή Χρήστο Μούτση , εμένα και το Στρατή Γιαννάκα άνθρωπο με μεγάλη εξοικείωση στα άλογα. Ανεκτίμητη η προσφορά του υπέροχου χώρου με τις απαραίτητες εγκαταστάσεις στον Αφάλωνα από τον καρδιολόγο Παναγιώτη Γρηγοράκη. Ο γιατρός είναι εκτροφέας αλόγων αραβικής ράτσας, αιγυπτιακής γραμμής.
Για να κινηθεί ένα άλογο αφού έχει εκπαιδευτεί κατάλληλα για θεραπευτική ιππασία χρειάζονται τρία άτομα :ο οδηγός , και δυο άτομα επιστήμονες υγείας δεξιά και αριστερά του ατόμου που ιππεύει.
Δουλέψαμε σ’ ένα πρόγραμμα για παιδιά με κινητικά προβλήματα, ΔΕΠΥ, νοητική υστέρηση και παιδιά στο φάσμα του αυτισμού. Η τρισδιάστατη κίνηση του αλόγου επιδρά στη νευροφυσιολογία του αναβάτη και οι κατάλληλες έφιππες ψυχοεκπαιδευτικές ασκήσεις και δραστηριότητες ,εξομαλύνουν προβλήματα συμπεριφοράς και ενισχύουν την ομαλή ψυχοκινητική ανάπτυξη. Το άλογο μας δίνει ερεθίσματα τόσο μέσα από τη θερμότητα του σώματος του, όσο και από τη ρυθμική του κίνηση, που προσομοιάζει της ανθρώπινης κίνησης κατά τη βάδιση. Είδαμε θεαματικά αποτελέσματα παιδιά που ήταν καθηλωμένα στο σπίτι να ξυπνούν και να λένε ότι το μόνο που θέλουν ,είναι να έρθουν για ιππασια ,είδαμε παιδί που δεν έκανε καν βλεμματική επαφή , να μας κοιτάζει πάνω από το άλογο. Πέραν όλων, η θεραπεία με το άλογο είναι ένα ισχυρό κίνητρο γιατί βγάζει τον θεραπευόμενο έξω από έναν τυπικό χώρο θεραπείας. Ήταν μια υπέροχη και πολύ ανταποδοτική εμπειρία! Εύχομαι κάποια στιγμή να βρεθούν οι πόροι να το υλοποιήσουμε ξανά Υπάρχουν πολλά άτομα στο νησί όχι μόνο παιδιά που το έχουν ανάγκη.
Με την ιππασία δεν γυμνάζεις μόνο το σώμα σου, αλλά αποκτάς και την αίσθηση της ισορροπίας. Και ό,τι έχει να κάνει με το σώμα, έχει να κάνει και με την ψυχή
Πανηγύρια
Οι καιροί αλλάζουν τα πανηγύρια μένουν …Και πρέπει να μείνουν γιατί συνιστούν την πολιτισμική ταυτότητα του τόπου μας.
Σε πολλά πανηγύρια του νησιού μας συμμετέχουν τα άλογα. Όπως είναι της Πηγής , της Κώμης, της Αγίας Παρασκευής, του Μανταμάδου της Αγιάσου, της Θερμής, της Πέτρας και πολλά άλλα. Αυτό είναι απόλυτα φυσικό γιατί το άλογο ήταν πάντα ο σύντροφος του ανθρώπου στην ειρήνη και στον πόλεμο. Με τη βοήθεια του ο άνθρωπος μετέφερε αγαθά κι έχτισε τον πολιτισμό του.
Θέλουμε να διαφυλάξουμε τις παραδόσεις μας αλλά με ασφάλεια. Έχω συμμετάσχει πολλές φορές με το άλογο μου σε πανηγύρια Ναι κάποιες φορές μπορεί να γίνονται ακραία πράγματα που πρέπει να απομονωθούν κι απομονώνονται.
Έχει ήδη αλλάξει η αντίληψη και αντίστοιχα η συμπεριφορά των ιδιοκτητών προς τα άλογα τους. Δεν είναι όμως λύση να απέχουμε. Η λύση είναι να πας και να είσαι σωστός. Οι νεότερες γενιές πρέπει να δείξουν την διαφορά. Δεν γίνεται να απέχεις και να θες να περάσεις το σωστό. Καθε πανηγύρι έχει την δίκη του ιδιαιτερότητα. Για μένα το κορυφαίο είναι του Ταύρου που το μοιράζονται Πηγή και Αγία Παρασκευή. Ο τόπος αυτός , τον Άγιο Χαράλαμπο εννοώ έχει μια μαγεία μια απόκοσμη ομορφιά που σου κόβει την ανάσα .Μια ξεχωριστή ενέργεια που νομίζω πως τη νιώθει ο καθένας που θα βρεθεί εκεί. Σχετικά με τον Ιππόδρομο: Εχω παρακολουθήσει τις ιπποδρομίες στην Καλλονή κάποιες φορές. Έχω τύχει δυο φορές σε τραυματισμό αλόγου. Πιστεύω ότι ο στίβος είναι ακατάλληλος και θέτει σε κίνδυνο τη ζωή αλόγων και αναβατών.
Οι άνθρωποι «σταθμοί» στην ιππική μου ζωή
Τα άτομα που έπαιξαν πολύ σπουδαίο ρόλο στην σχέση που έχω αποκτήσει με τα άλογα είναι ο Τάσος Κόρακας που με ενθάρρυνε από τη πρώτη στιγμή και μου τόνωνε την αυτοπεποίθησή για την ικανότητά μου στην ιππασία καθώς ξεκίνησα σχετικά αργά. Το δεύτερο είναι ο Μαρίνος Χαρατσιάρης που μαζί του έκανα τις πρώτες μου πορείες. Έχω κάνει ως και 30 χιλιόμετρα τη μέρα μαζί του. Περάσαμε από μέρη απίστευτα μέρα και νύχτα με τα άλογα. Ο τρίτος είναι ο Στρατής ο Γιαννάκας ο καλός μου φίλος με τον οποίον εχω διανύσει τα περισσότερα χιλιόμετρα. Πολύ σφιχτά και δύσκολα μονοπάτια σε πολλές περιοχές όπως Αφάλωνα, Πάμφιλα, Θερμή,Πηγή, τον Ταύρο, το Καμμένο δάσος και πολλά άλλα. Έχω πάει σε πανηγύρια, στον Μανταμάδο, σε πορείες , σε χώμα και σε άσφαλτο με παρέα ή και μόνη μου.Εχω καταφέρει να χτίσω μια αμοιβαία σχέση εμπιστοσύνης με την Ναόμι. Ακόμα και κολύμπι κάνουμε παρέα το καλοκαίρι.
Ιππικοί όμιλοι-Σχολές Ιππασίας στη Λέσβο
Για όσους θέλουν να έχουν προσωπική εμπειρία και επαφή με αλογα υπάρχει ο ιππικός όμιλος ΑΙΟΛΟΣ στην Νεάπολη της Μυτιλήνης με τον Σταύρο Καπούτσο. Επίσης στον Μολυβο υπάρχει το HIPPOS HORSE RIDING AND EXCURSIONS της Ρίτας Μιχαλάκη η οποία είναι καταπληκτική ιδιαίτερα με τα μικρά παιδιά διοργανώνοντας κάθε χρόνο αγώνες υπερπήδησης εμποδίων, dressage και πολύ χαριτωμένα ιππικά παιχνίδια για τους μικρότερους μαθητές .
Φιλοδοξία μου είναι το άλογο να γίνει πιο προσιτό στη ζωή των ανθρώπων στη Λέσβο.
Να διοργανωθεί και να γίνει θεσμός μια παρέλαση αλόγων στην πόλη της Μυτιλήνης φυσικά λαμβάνοντας όλες τις προφυλάξεις για τα ζώα και τους θεατές.
Το νησί έχει πολύ μεγάλη ιππική παράδοση. Πρέπει να πάψει η αντίληψη που θέλει τους αλογατάδες συνυφασμένους με την «αλητεία».
Έχουν αρχίσει ήδη να γίνονται σοβαρές προσπάθειες για να αλλάξει αυτή η εικόνα. Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν τη διαφορά.
Ο Στρατής ο Τόπαλης, μαθητής του Steve και αυτός διοργανώνει σεμινάρια εκπαίδευσης αλόγων δωρεάν που μπορεί να τα παρακολουθήσει όποιος θέλει.
Η φάρμα μου
Στο κτήμα μου, τον προσωπικό μου παράδεισο, έχω τον σταύλο της Naomi, τον αχυρώνα για τον σανό της, ένα μικρό κοτέτσι για τις κότες μου, την Μάγδα και Σωτηρία την σκυλίτσα μου την Θέμις (από τη θεά Θέμιδα την Μυθολογίας που ήταν τυφλή). Η Θέμις γεννήθηκε χωρίς μάτια αλλά κινείται θαυμάσια μέσα στο κτήμα. Κοιμάται στο στάβλο της Naomi η οποία την προσέχει πάρα πολύ. Έχω ακόμα 5 γάτες και φιλοδοξώ ν’ αποκτήσω και άλλα ζώα. Ζουν αρμονικά όλα μαζί και μας δίνουν κι ένα μάθημα συνύπαρξης σε εμάς του ανθρώπους. Όταν πλησιάζω στο κτήμα τρέχουν όλα στην πόρτα να με υποδεχτούν.
Στη φύση απολαμβάνω αυτό που οι περισσότεροι ξεχνάμε όταν είμαστε μακριά της, τη σοφία της μέσα από την απλότητα της. Κατανοώ βαθιά πως είμαστε απλά ένοικοι αυτού του υπέροχου πλανήτη κι όχι ιδιοκτήτες του και χαίρομαι που μπορώ κάθε μέρα να βλέπω κάθε της μεταμόρφωση.
