Με μια ταινία αφιερωμένη σε μια ορχήστρα από την Παραγουάη- την οποία θα πρέπει να δουν όλοι οι μαθητές των σχολείων του τόπου- που χρησιμοποιεί αποκλειστικά όργανα κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από σκουπίδια έκανε πρεμιέρα το 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές αλλά και δίνοντας το σωστό μήνυμα της ανακύκλωσης για τους θησαυρούς που είναι φτιαγμένοι από τα πιο ευτελή υλικά. Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ που υμνεί την οικουμενική δύναμη της μουσικής και το θρίαμβο της ανθρώπινης θέλησης, όπου οι ήρωες του επιβιώνουν ακόμα και ανάμεσα σε δεκάδες τόνους σκουπιδιών. Παράλληλα μαρτυρά τη δύναμη που έχει η μουσική ώστε να μεταμορφώνει και την προσαρμοστικότητα του ανθρώπινου πνεύματος.
Η Ορχήστρα της ανακύκλωσης είναι μια ταινία που αλλάζει ζωές. Ξεκίνησε από το όνειρο της Αλεχάντρα Αμαρίτζα (υπεύθυνη παραγωγής) να βρει τρόπο να βοηθήσει του ανθρώπους στην πατρίδα της, την Παραγουάη, και να ευαισθητοποιήσει με δημιουργικό τρόπο τον κόσμο για ζητήματα που αφορούν τα παιδιά και τις γυναίκες στην Παραγουάη. Η ιδέα της δημιουργίας ενός ντοκιμαντέρ έγινε ο πρώτος σπόρος. Η Αλεχάντρα ήρθε σε επαφή με την Χουλιάνα (την παραγωγό και βοηθό σκηνοθέτρια) την οποία γνώρισε μέσω του φιλικού της κύκλου, και αφού έμαθε ότι είναι παραγωγός ξεκίνησαν να αναζητούν θέματα και πρωταγωνιστές το 2009. Τον Απρίλιο του 2009, η Αλεχάντρα και η Χουλιάνα επέστρεψαν στην Παραγουάη για να κάνουν κάποια αρχικά γυρίσματα για τη δημιουργία ενός teaser και άρχισαν να ακολουθούν τους πρωταγωνιστές της ταινίας με κάμερες μέχρι τα μέσα του 2014. Η παραγωγή της ταινίας ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 2014. Οι δύο τους είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά πόσο αφοσιωμένος είναι ο Φάβιο Τσάβες, ο διευθυντής της ορχήστρας, στα παιδιά της Κατεούρα, τις οικογένειες και την κοινότητά τους. Πίσω από τη λειτουργία της ορχήστρας υπάρχει μια ολόκληρη κοινωνική διαδικασία. Η ομάδα παραγωγής έχτισε ισχυρούς δεσμούς με τα παιδιά της ορχήστρας, κατά τη διάρκεια αυτών των χρόνων και αυτή είναι μια ιστορία που επεκτείνεται πολύ πέρα από την οθόνη.
Όπως αναφέρουν οι συντελεστές της παραγωγής: «Η μεγαλύτερη πρόκληση κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ήταν το γεγονός ότι έπρεπε να ακολουθούμε την ορχήστρα για σχεδόν πέντε χρόνια. Να πείσουμε την ορχήστρα να συμμετάσχει στην διαδικασία παραγωγής της ταινίας και να τους εξηγήσουμε γιατί ήταν τόσο σημαντική, ώστε να μας αφήσουν να έχουμε πρόσβαση στη ζωή τους κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Η εξασφάλιση των απαραίτητων κεφαλαίων ήταν επίσης μια πρόκληση για την παραγωγή, επειδή ήμασταν αναγκασμένοι να επιστρέφουμε στην Παραγουάη κάθε τόσο και καθώς προχωρούσε η ιστορία, έπρεπε επίσης να ακολουθούμε την ορχήστρα στις περιοδείες που έκανε σε άλλες χώρες. Όταν ολοκληρώθηκε τελικά η παραγωγή, η δημιουργία μιας αφήγησης για την ιστορία, στην αίθουσα του μοντάζ, αποδείχθηκε και αυτή πρόκληση, επειδή έπρεπε να ενώσουμε πλάνα από όλα αυτά τα χρόνια σε μια ταινία διάρκειας μιάμιση ώρας.
Η βασική πρόκληση της ταινίας ήταν να βρεθεί μια δομή κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του μοντάζ. Δεδομένου ότι τα γυρίσματα της ταινίας κράτησαν περισσότερο από πέντε χρόνια, το υλικό ήταν τεράστιο. Ύστερα από πέντε μήνες μοντάζ είχαμε το πρώτο cut 90 λεπτών, αλλά η ιστορία δεν είχε κάποιες συναισθηματικές διακυμάνσεις για να είναι ενδιαφέρουσα ως ταινία. Είχαμε άφθονο εξαιρετικό, συναρπαστικό και ενδιαφέρον υλικό, αλλά χρειαζόταν περισσότερη αντίθεση. Τότε, τον Ιούνιο του 2014, ενώ κλείναμε το μοντάζ, η Παραγουάη επλήγη από τη μεγαλύτερη περίοδο πλημμυρών των τελευταίων τουλάχιστον 20 ετών. Σχεδόν 300.000 άνθρωποι εκτοπίστηκαν και πολλά μέλη της ορχήστρας αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Με τις προθεσμίες παράδοσης να είναι πλέον πολύ κοντά πήραμε μια πολύ δύσκολη και ριψοκίνδυνη απόφαση να ανοίξουμε και πάλι την παραγωγή και να τραβήξουμε με την κάμερα την καταστροφή που προκάλεσαν οι πλημμύρες στην Κατεούρα. Ήταν μια πολύ έντονη συναισθηματικά εμπειρία να βλέπουμε τους φίλους μας στην Παραγουάη να βιώνουν μια τόσο μεγάλη τραγωδία. Μέσα μας όμως γνωρίζαμε ότι είχαν την αντοχή και τη δύναμη να ξεπεράσουν την καταστροφή και να ορθοποδήσουν και πάλι. Επομένως με περιορισμένο προϋπολογισμό και με τον χρόνο να μετρά αντίστροφα, πήραμε το μικρότερο δυνατό συνεργείο στην Παραγουάη για να καλύψουμε με δύο γυρίσματα τις πλημμύρες. Και ήταν σοκαριστικό. Η κοινότητα της Κατεούρα βρισκόταν επί δύο μήνες βυθισμένη στο νερό, που έφτανε σε ύψος περίπου τα 2,5 μέτρα ενώ οι 15.000 οικογένειες των γύρω κοινοτήτων μετακινήθηκαν σε μεγαλύτερα υψόμετρα μένοντας σε παράγκες από κόντρα πλακέ εκείνη την περίοδο. Χωρίς τις προηγούμενες επιτυχίες, η ορχήστρα δεν θα ήταν σε θέση να βοηθήσει τις οικογένειες που επλήγησαν περισσότερο από την πλημμύρα».
Το Teaser της ταινίας έχει περισσότερες από 3 εκατομμύρια προβολές. Και από το 2015 μέχρι το 2016, η ταινία έχει προβληθεί σε περισσότερα από 140 μέρη σε όλο τον κόσμο. Αυτό έχει προκαλέσει απίστευτο ενδιαφέρον για τη δουλειά της ορχήστρας. Η ορχήστρα συνεχίζει να εμπνέει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και να λαμβάνει προσκλήσεις για εμφανίσεις στο εξωτερικό. Όταν φεύγουν σε περιοδεία, τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να διευρύνουν τους ορίζοντες τους, να έρθουν σε επαφή με τον κόσμο που υπάρχει έξω από την Κατεούρα και να αποκτήσουν εικόνα για παγκόσμια ζητήματα που διαφορετικά θα ήταν απίθανο να γνωρίσουν. Όταν επιστρέψουν στα σπίτια τους, μοιράζονται τις εμπειρίες αυτές με τις οικογένειές τους. Η Ορχήστρα της ανακύκλωσης συνεχίζει την κατασκευή του νέου μουσικού σχολείου στην Κατεούρα. Αυτή τη στιγμή στο μουσικό σχολείο της περιοχής φοιτούν 250 παιδιά. Τα πιο προχωρημένα παιδιά είναι υποψήφια για μελλοντικά ταξίδια. Κάποια από τα παιδιά που εμφανίζονται στην ταινία φοιτούν πλέον στο πανεπιστήμιο ή σε κάποια ανώτερη σχολή και κάποια άλλα στο ωδείο. Στο μεταξύ, συνεχίζουν να μαθαίνουν στη νέα γενιά πόσο σημαντική είναι η εκπαίδευση ως ο μοναδικός τρόπος για να βγουν από τον κύκλο της φτώχειας.
