Οι Γάμοι του Ουρανού και της Κόλασης (The Marriage of Heaven and Hell, 1793), έργο το οποίο περιλαμβάνει τις περίφημες Παροιμίες της Κόλασης (Proverbs of Hell), είναι ένα από τα πιο προκλητικά κείμενα του εκκεντρικού ποιητή, ζωγράφου, χαράκτη, μυστικιστή, οραματιστή και ριζοσπάστη William Blake (1757-1827).
(. . .) Ολόκληρο το έργο του Μπλέηκ ασχολείται με τη φιλοσοφία της αντιφατικής φύσης του ανθρώπου. Ο επαναστάτης Μπλέηκ σε όλη του τη ζωή αντιτάχθηκε σε κάθε μορφή καταπίεσης, και αναζήτησε την αλήθεια και την κοινωνική δικαιοσύνη. (. . .) Η ποίησή του βασίζεται στον μυστικισμό, στην προσωπική ερμηνεία θρησκευτικών και άλλων μύθων, καθώς και στη χρήση ενός ιδιότυπου συμβολισμού. Το έργο του Μπλέηκ θεωρείται πρωτοποριακό για την εποχή του, και επηρέασε πολλά μεταγενέστερα λογοτεχνικά και εικαστικά ρεύματα (τον ρομαντισμό, τον συμβολισμό, τον σουρεαλισμό, κ.ά.) (Από την εισαγωγή της Έκδοσης)
Οι παροιμίες της Κόλασης
(Απόσπασμα από τη δίγλωσση έκδοση “Οι γάμοι του ουρανού και της κόλασης” του William Blake, σε μετάφραση Χάρη Βλαβιανού, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νεφέλη)
Ο δρόμος της υπερβολής οδηγεί στο παλάτι της σοφίας.
Η Σύνεση είναι μια πλούσια και άσχημη γεροντοκόρη που την φλερτάρει η Ανικανότητα.
Αυτός που επιθυμεί αλλά δεν πράττει, γεννάει την πανούκλα.
Ρίξε στο ποτάμι εκείνον που αγαπάει το νερό.
Ο ηλίθιος δεν βλέπει το ίδιο δέντρο που βλέπει ο σοφός.
Αυτός που το πρόσωπό του δεν αναδίδει φως, δεν θα γίνει ποτέ άστρο.
Η Αιωνιότητα είναι ερωτευμένη με τους καρπούς του χρόνου.
Η εργατική μέλισσα δεν έχει καιρό για θλίψη.
Τις ώρες της τρέλας τις μετράει το ρολόι. Της σοφίας όμως, κανένα ρολόι δεν μπορεί να τις μετρήσει.
Οι τροφές που δεν χορταίνουν δεν πιάνονται με δίχτυ ή παγίδα.
Κανένα πουλί δεν ανεβαίνει στα ύψη, αν πετάει με τς δικές του φτερούγες.
Το νεκρό κορμί δεν παίρνει εκδίκηση για τις πληγές του.
Η πιο υψηλή πράξη είναι να επιδιώκεις μιαν άλλη.
Αν ο τρελός επέμενε στην τρέλα του θα γινόταν σοφός.
Η τρέλα είναι ο μανδύας της απάτης.
Η Ντροπή είναι ο μανδύας της Έπαρσης.
Οι φυλακές είναι χτισμένες με τις πέτρες του Νόμου, τα πορνεία με τους πλίνθους της Θρησκείας.
Οι χαρές γονιμοποιούν. Οι λύπες γεννούν.
Αυτό που σήμερα είναι αποδεδειγμένο, κάποτε δεν ήταν παρά γέννημα της φαντασίας.
Λέγε πάντα ελεύθερα την γνώμη σου κι ο τιποτένιος θα σε αποφύγει.
Το πρωί να σκέφτεσαι, το μεσημέρι να πράττεις, το βράδυ να τρως, την νύχτα να κοιμάσαι.
Από το στάσιμο νερό να περιμένεις δηλητήριο.
Ποτέ δεν θα μάθεις τι είναι αρκετό αν δεν μάθεις τι είναι περισσότερο από αρκετό.
Ο άτολμος είναι τολμηρός στον δόλο.
Αν οι άλλοι δεν ήταν ανόητοι θα ‘πρεπε να ‘μασταν εμείς.
Η κατάρα τονώνει, η ευχή χαλαρώνει.
Οι προσευχές δεν οργώνουν! Οι ύμνοι δεν θερίζουν!
Η πρόοδος φτιάχνει ίσιους δρόμους, αλλά οι ανώμαλοι δρόμοι χωρίς την πρόοδο, είναι οι δρόμοι της ιδιοφυίας.
Η Αλήθεια δεν μπορεί να ειπωθεί έτσι που να είναι κατανοητή, αλλά όχι πιστευτή.
Φτάνει ή περισσεύει….
