«Είμαστε υποχρεωμένοι ως έθνος να ξανασκύψουμε στην ιστορία μας…»

Με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη του συγγραφέα και πολιτικού αναλυτή Γιώργου Καραμπελιά στη Μυτιλήνη και τη συμμετοχή του στην εκδήλωση μνήμης για την 25^η Μαρτίου 1821 στο Πειραματικό Λύκειο Μυτιλήνης, συνομιλήσαμε μαζί του για το μεγάλο δίλλημα του ’21, την ιστορική συνέχεια που μας συνδέει ως έθνος από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα αλλά και την πορεία του ελληνισμού που βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι της ιστορίας του

Με αφορμή τη συμπλήρωση 195 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 θα θέλαμε να μας πείτε πόσο κατά τη γνώμη σας είναι επίκαιρη αυτή η γιορτή σήμερα;

Γ. Κ: Δυστυχώς το νόημα της Επανάστασης του 1921 σε μεγάλο βαθμό το έχουμε ξεχάσει. Και σε αυτό οφείλονται και τα μεγάλα αδιέξοδα στα οποία έχουμε περιέλθει. Είμαστε υποχρεωμένοι ως έθνος να ξανασκύψουμε στην ιστορία μας, που τα τελευταία χρόνια κατακρεουργείται κυριολεκτικά, προκειμένου να μην επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος. Η Ελλάδα λόγω της γεωγραφικής της θέσης πολλές φορές έχει βρεθεί στο επίκεντρο της διαμάχης μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Το σενάριο αυτό έχει παιχθεί πολλές φορές μέσα στην μακραίωνη ιστορία της. Ο Ελληνισμός δεν ανήκει ούτε στην Ανατολή ούτε στη Δύση αλλά από την αρχαιότητα ακόμα αποτελούσε έναν διακριτό κόσμο μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Το ελληνικό κράτος έχει μια συνέχεια από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Άρα το βασικό στοιχείο πάνω στο οποίο πρέπει να στεκόμαστε ως ταυτότητα μας είναι η ιστορική ιδιοπροσωπεία που μας χαρακτηρίζει.

Στις διάφορες ιστορικές σχολές επικρατεί η θεωρία ότι η Ελλάδα είναι ένα νέο έθνος, πράγμα το οποίο είναι λάθος. Η Ελλάδα έχει μια ισχυρή ιστορική συνέχεια από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα. Και η ιστορική της συνέχεια αποτελείται από τρεις φάσεις. Η πρώτη φάση ξεκινά από την αρχαιότητα, από τον Τρωικό πόλεμο και την ένωση των πόλεων- κρατών όπως αυτή μας μεταφέρεται από την Ιλιάδα, η δεύτερη φάση στη συνέχεια, η οποία ονομάζεται Οικουμενική επί μεγάλου Αλεξάνδρου, όπου η ελληνική γλώσσα ήταν η γλώσσα όλων των κρατών της εποχής εκείνης (και εδώ τεκμηριώνεται ιστορικά και η ελληνικότητα του ονόματος της Μακεδονίας), και τέλος η 3η φάση με το Βυζαντινό κράτος ως την Επανάσταση του 1821 όπου μέσα από τον αγώνα του Διγενή καταγράφεται το ελληνικό στοιχείο.

Υπάρχει η τάση τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές βαλκανικές χώρες, να ξαναγραφούν τα βιβλία της Ιστορίας σε μια προσπάθεια να αμβλυνθούν οι διαφορές κυρίως μεταξύ γειτονικών κρατών. Και αυτό το βλέπουμε να κυριαρχεί στις χώρες της πρώην Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Που νομίζεται ότι οφείλεται αυτό;

Γ. Κ.: Σήμερα η Ισλαμική Ανατολή, κατεξοχήν τουρκική, επιχειρεί να αναιρέσει τις κατακτήσεις του 1821 στοχοποιώντας τον ελληνικό χώρο ως υποτελή στον Νεοοθωμανικό σχεδιασμό. Αυτό σε συνδυασμό με την αλλοίωση της ιστορίας μέσω του ξαναγραψίματος της αλλά και με τη διαφθορά, ως ένα μεγάλο βαθμό, των λαϊκών στρωμάτων απειλεί τον Ελληνισμό. Οι Έλληνες σε μεγάλο βαθμό εγκαταλείψαμε την πατριωτική διάσταση και χάσαμε το αντιστασιακό ύφος και έτσι δεχόμαστε την αλλοίωση της ιστορίας. Σαν παράδειγμα σας αναφέρω την έξαρση της Χρυσής Αυγής τα τελευταία χρόνια, οι οποίοι επιχειρούν να καρπωθούν αυτό το κενό που υπάρχει στην πολιτική ηγεσία της χώρας.

Πολλοί ισχυρίζονται ότι βρισκόμαστε στην αρχή ενός νέου παγκόσμιου πολέμου ο οποίος είναι θρησκευτικός….

Γ.Κ.: Πράγματι ο Μουσουλμανικός κόσμος βρίσκεται σε έξαρση με την θρησκεία. Διαπλέκεται η θρησκεία με την οικονομία και τα γεωπολιτικά συμφέροντα και όλα αυτά μαζί αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα το οποίο αδυνατεί να αντιμετωπίσει η Δύση. Δυστυχώς δεν έχουμε καταλάβει ότι το Ισλάμ δεν ενσωματώνεται. Και αυτό το βλέπουμε στις δυτικές κοινωνίες, στην Ευρώπη, που οι Ισλαμιστές αν και ζουν εκεί δεν μπορούν να ενσωματωθούν με το δυτικό τρόπο ζωής. Η ανάπτυξη του Ισλαμισμού έχει φέρει την έξαρση του φασισμού σε όλη τη Δυτική κοινωνία και πολύ φοβάμαι ότι το μέλλον θα έχουμε και έξαρση της Χρυσής Αυγής αν μείνουν εδώ για μεγάλο χρονικό διάστημα οι πρόσφυγες -Μουσουλμάνοι. Το Ισλάμ, όπως και οι Εβραίοι, έχει ισχυρή ταυτότητα και αυτό σε αντιδιαστολή με τη συρρίκνωση του ρόλου της θρησκείας στον Δυτικό κόσμο αναπόφευκτα θα φέρει σύγκρουση…

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑ

Ο Γιώργος Καραμπελιάς γεννήθηκε το 1946 στην Κάτω Αχαΐα. Από το 1964 έως το 1967 ήταν φοιτητής της Ιατρικής και από το 1967 σπούδασε Οικονομία στη Γαλλία. Το 1992 πήρε το μεταπτυχιακό δίπλωμά του από την Οικονομική Σχολή των Παρισίων (Paris VII) – η διπλωματική μελέτη του εκδόθηκε ως «Κράτος και Κοινωνία στη Μεταπολίτευση» από τις εκδόσεις Εξάντας, το 1991. Έχει πραγματοποιήσει μελέτες για την ορεινή οικονομία της Ευρυτανίας, ενώ από το 1993 έως το 1994 διηύθυνε τον Τομέα Πρόληψης, Εκπαίδευσης και Ανάπτυξης του ΚΕΘΕΑ, για την απεξάρτηση από τα ναρκωτικά.

Ιδεολογική και πολιτική δραστηριότητα

Από το 1964 έως το 1966 συμμετείχε στη Νεολαία Λαμπράκη. Μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Συλλόγου Φοιτητών Ιατρικής και αντιπρόσωπος στο Εθνικό Συμβούλιο της ΕΦΕΕ το 1965. Επί δικτατορίας το 1967 συνελήφθη και κρατήθηκε επί ένα μήνα. Τον Σεπτέμβριο του 1967 μετέβη στη Γαλλία, όπου συμμετείχε στο αντιδικτατορικό κίνημα και στον «Μάη του ’68», σε ελληνικές και γαλλικές οργανώσεις.

Στη Γαλλία έγραψε τα πρώτα του βιβλία. Μετά τη μεταπολίτευση συνεχίζει αδιάλειπτα την πολιτική και συγγραφική του δραστηριότητα.

Από το 1979 έως το 1993 εξέδιδε το περιοδικό Ρήξη. Το 1980, μαζί με φίλους, δημιούργησε το Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο και τις Εναλλακτικές Εκδόσεις. Από τις εκδόσεις έχουν εκδοθεί ως σήμερα πάνω από 200 τίτλοι στους τομείς του δοκιμίου, της Ιστορίας, της οικολογίας, της λογοτεχνίας, καθώς και το έργο του Έλληνα φιλόσοφου Κώστα Παπαϊωάννου.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και μέλος της Γραμματείας των «Οικολόγων – Εναλλακτικών. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της «Σπίθας» και μέλος της «συμβουλευτικής επιτροπής» της μαζί με τον Μίκη Θεοδωράκη και άλλους.

Από το 1995 είναι εκδότης και αρχισυντάκτης του διμηνιαίου περιοδικού Άρδην που συνεχίζει να εκδίδεται. Το 2006 εκδίδει τη μηνιαία εφημερίδα Ρήξη. Ιδρυτικό μέλος της «Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Πολιτισμού που απ’ το 2011 εκδίδει το επιστημονικό περιοδικό νέος Λόγιος Ερμής. Αποτελεί ιδρυτικό μέλος της διοικούσας επιτροπής της Κίνησης Πολιτών Άρδην που δημιουργήθηκε το 2011.

Αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά στην Ελλάδα και στην Κύπρο.

Συγγραφικό έργο

Έχει γράψει 40 βιβλία, μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:

Το Τέλος του παλιού Κόσμου, Εναλλακτικές Εκδόσεις (ΕΕ) 1975
Η τεχνική παιδεία στην Ελλάδα», ΕΕ 1976
Μικρομεσαία Δημοκρατία, ΕΕ 1982
Πέρα από τον σοσιαλισμό. Μια νέα ουτοπία, ΕΕ 1986
Για τον Σαββόπουλο, Αιγαίον ²1990
Κράτος και κοινωνία στη μεταπολίτευση, Εξάντας 1991
Από το μέγιστο στο ελάχιστο, Αιγαίον, 1991
Ελλάδα μια χώρα των συνόρων, ΕΕ,1992
Ο προφήτης, το πετρέλαιο και ο κορμοράνος, Εξάντας 1992
Στα Μονοπάτια της ουτοπίας, Λιβάνης – Νέα Σύνορα 1995
Ισλάμ και Παγκοσμιοποίηση, ΕΕ 2001
1922, Δοκίμιο για τη νεοελληνική ιδεολογία, ΕΕ ²2002
Η θεμελιώδης Παρέκκλιση: Ρομαντισμός και Διαφωτισμός στον 21^ο αι., ΕΕ 2004
Η διαμόρφωση του νεώτερου ελληνισμού, τ. Α΄: 1204, Η γένεση, ΕΕ ⁴2011
Κοινωνικές Συγκρούσεις και Διαφωτισμός στην προεπαναστατική Σμύρνη: Κοραής και Γρηγόριος Ε΄, ΕΕ 2009
Η ανολοκλήρωτη επανάσταση του Ρήγα Βελεστινλή, ΕΕ2011
Συνωστισμένες στο Ζάλογγο: Οι Σουλιώτες, ο Αλή Πασάς και η αποδόμηση της Ιστορίας, ΕΕ ²2011
Η αποστασία των Διανοουμένων, ΕΕ 2012
Μια υπονομευμένη Άνοιξη: Στις ρίζες της οικονομικής εξάρτησης, ΕΕ 2013
Ένα πρόταγμα για τον 21^ο αιώνα, ΕΕ 2014
6 μήνες που συγκλόνισαν την Ελλάδα: Ιανουάριος-Ιούλιος 2015, ΕΕ 2015
Η διαμόρφωση του νεώτερου ελληνισμού, τ. Β΄ 1821: Η παλιγγενεσία, ΕΕ 2015