Μια συνέντευξη με τον Τάιλερ Τζάμπ, τον υπεύθυνο της IRC στη Λέσβο
της ΒΑΓΓΕΛΙΩΣ ΧΡΗΣΤΙΔΟΥ
Τον Τάιλερ Τζάμπ (Tyler Jump), τον Υπεύθυνο Εξωτερικών Επαφών κι Επικοινωνίας της IRC, τον απασχολήσαμε για λίγη ώρα διαδικτυακά και τηλεφωνικά, προκειμένου να μάθουμε λίγα παραπάνω πράγματα για τη διεθνή αυτή Οργάνωση που εδώ και λίγο καιρό έχει κάνει σημαντική δουλειά στη Λέσβο. Θέλαμε να μάθουμε τα κίνητρα και τους στόχους της βοήθειας, αλλά και την εικόνα που υπάρχει για το θέμα των προσφύγων σε διεθνές επίπεδο. Ιδιαίτερα φιλικός, ανοιχτός και προσγειωμένος, κυρίως διαθέσιμος. Μας ανέφερε τους βασικούς στόχους που ο ίδιος και οι συνεργάτες του έχουν θέσει για το επόμενο διάστημα. «Δεν περιμέναμε ότι θα συναντήσουμε, αυτό που είδαμε φτάνοντας…», λέει χαρακτηριστικά. «Εντυπωσιαστήκαμε, από τις τοπικές Αρχές…». Και βάζει ένα λιθαράκι αισιοδοξίας, για την από εδώ και πέρα έκβαση των δυσκολιών που αντιμετωπίζει το νησί με τις τόσες αφίξεις προσφύγων…
Κύριε Τάιλερ, πότε έφτασε η IRC στη Λέσβο και υπό ποιες συνθήκες; Εννοώ, είχατε κάποια επαφή με κόσμο που ασχολείται με το προσφυγικό ή με τις τοπικές Αρχές ή η άφιξή σας στο νησί είχε να κάνει καθαρά με δική σας πρωτοβουλία, όντας μέσα στο πεδίο της γενικότερης δράσης σας; Ποιος είναι ο βασικός ρόλος της Οργάνωσης και ο τρόπος με τον οποίο αυτή λειτουργεί συνήθως;
Η Οργάνωσή μας έφτασε στη Λέσβο στα τέλη του περασμένου Ιουνίου – αρχές Ιουλίου, προκειμένου να ξεκινήσει το ανθρωπιστικό της έργο. Είχαμε ακούσει ότι υπήρχαν ήδη πάρα πολλοί πρόσφυγες στο νησί κι έτσι, μόλις φτάσαμε, συναντηθήκαμε και μιλήσαμε με το δήμαρχο, με το Λιμεναρχείο, τους υπευθύνους στη Μόρια, τους κατοίκους, τον κόσμο που ασχολείται στο βόρειο τμήμα, στο Μόλυβο, γενικά με πάρα πολλούς ανθρώπους που εργάζονται εθελοντικά ή μη στον τομέα αυτόν για χρόνια τώρα. Όχι, δεν είχε προηγηθεί κάποια πρόσκληση από κάποια τοπική αρχή, η πρωτοβουλία ξεκίνησε από την ίδια την IRC, στο πλαίσιο της γενικότερης δράσης της. Προσπαθούμε να βρισκόμαστε όπου υπάρχει κρίση και να βοηθάμε στην εκτόνωσή της, με διάφορους τρόπους».
Τι αντικρίσατε φτάνοντας; Ήταν κάτι που είχατε ξαναδεί;
«Όχι. Πραγματικά, δεν το περιμέναμε αυτό που είδαμε, ούτε αυτό το είδος “στρατοπέδου” στην Ευρώπη, ούτε τον τόσο μεγάλο αριθμό προσφύγων. Έχουμε δει κι άλλες φορές πολλούς πρόσφυγες, δουλεύουμε και σε άλλα μέρη αυτό το διάστημα, αλλά με τη Λέσβο, είναι το γεγονός ότι πρώτη φορά βλέπουμε τόσο πολύ κόσμο να έχει φτάσει σε ένα τόσο μικρό μέρος. Οι τοπικές Αρχές, είναι εξαντλημένες…».
Πόσο καιρό σκοπεύετε να μείνετε στο νησί και ποιοι είναι οι στόχοι και οι φιλοδοξίες σας; Πώς είναι η συνεργασία σας με τις ήδη υπάρχουσες ομάδες που ασχολούνται με το θέμα και τις τοπικές αρχές;
«Από την πρώτη στιγμή που φτάσαμε, εκτός από τις συναντήσεις που είχαμε με τους διάφορους φορείς, ξεκινήσαμε άμεσα συνεργασία με όλους τους άμεσα εμπλεκόμενους με το θέμα των προσφύγων. Με την “Αγκαλιά”, τους ανθρώπους στο ΠΙΚΠΑ, τον κόσμο στο Μόλυβο. Γενικά, προσπαθούμε πολύ σκληρά, προκειμένου να μπορέσουμε να δουλέψουμε με όλους. Από την αρχή, αυτό που κάναμε, ήταν το να προσπαθήσουμε να φέρουμε τα πράγματα στη Μόρια σε ένα ευρωπαϊκό επίπεδο, κάτι που νομίζω ότι ήδη έχει αρχίσει να συμβαίνει. Η κατάσταση, ήταν τραγική…Το ευτύχημα, είναι ότι δεν υπήρξε ουδέποτε ούτε μια διαφωνία ή διαμάχη με τον κόσμο του νησιού, όλοι διαρκώς μας αποδέχονται, όλοι μας βοηθούν…».
Με τη Frontex, έχετε κάποιου είδους συνεργασία;
«Όχι, δεν έχουμε καμία σχέση, ούτε συνεργασία με τη Frontex. Το μόνο που έχω ακούσει, είναι ότι έχει φύγει ήδη από το νησί…».
Διαμονή, στόχοι κι αισιοδοξία
Πόσοι είστε αυτήν τη στιγμή στη Λέσβο και για πόσο χρονικό διάστημα σκοπεύετε να μείνετε; Πού διαμένετε, επίσης;
«Όταν ήρθαμε ήμασταν 10 διεθνή μέλη της IRC. Όσο είμαστε ήδη εδώ, έχουμε αυξηθεί κατά 10 επιπλέον, που είναι ντόπιοι και κάτοικοι του νησιού κυρίως, που έγιναν μέλη της Οργάνωσης μετά την άφιξή μας. Διαμένουμε κυρίως σε ξενοδοχεία, προσπαθούμε να βρούμε καλές περιπτώσεις, αλλά δεν είναι εύκολο γενικά. Πάντως, όσο υπάρχει κρίση στο προσφυγικό, θα μείνουμε στη Λέσβο».
Τι στόχους θέτετε, λοιπόν, για το χειμώνα; Γιατί το θέμα των προσφύγων τείνει να συνεχιστεί όσο περνάει ο καιρός.
«Σκοπός μας είναι, το να εξασφαλίσουμε πως οι πρόσφυγες που φτάνουν στη Λέσβο θα συναντήσουν καλές και ανθρώπινες συνθήκες, ότι θα παραμείνουν όσο παραμείνουν με ανθρωπιά και αξιοπρέπεια και ότι θα περάσουν όλες τις απαραίτητες νομικές διαδικασίες, πριν και μετά την άφιξη κι αποχώρησή τους. Όταν φτάσαμε, πάρα πολλοί άνθρωποι κοιμόταν στο δρόμο. Είμαστε εδώ για να εξασφαλίσουμε το ότι θα βοηθήσουμε όλους τους πρόσφυγες που βρίσκονται αλλά και που φτάνουν στο νησί».
Οικονομικά, πώς συντηρείστε; Ποιος καλύπτει τα έξοδα παραμονής, διατροφής κι εργασίας σας;
«Έχουμε κάνει πολλές προσπάθειες να συγκεντρωθούν ποσά για τη στήριξη των προσφύγων από μέρους μας, έχουμε διάφορους Οργανισμούς, εταιρείες και άλλους φορείς, που μας στηρίζουν και μας βοηθούν πάρα πολύ. Είμαστε αρκετά καλυμμένοι στον τομέα αυτό. Αλλά, είναι βασική και πολύ υποστηρικτική και βοηθητική, η πολύ καλή συνεργασία με τις τοπικές Αρχές του νησιού και τους ανθρώπους του. Χωρίς αυτούς, δεν θα μπορούσαμε να τα έχουμε βγάλει πέρα…».
Έχετε κάποια εικόνα της διεθνούς κοινής γνώμης για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα, όσον αφορά τις αφίξεις προσφύγων και την παραμονή τους εδώ;
«Πιστεύω ότι ο κόσμος βλέπει τις ιστορίες των προσφύγων, ακούει ειδήσεις, διαβάζει εφημερίδες και υπάρχει πολύ ενδιαφέρον για την Ελλάδα, αυτή τη στιγμή. Εμείς, από πλευράς μας, προσπαθούμε να δημοσιεύουμε τακτικά newsletters, για ότι κάνουμε στη Λέσβο, όσο είμαστε εδώ».
Κύριε Τάιλερ, θα είχατε κάποιο «μήνυμα» για τους ανθρώπους της Λέσβου, αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας;
«Κατ’ αρχήν, να διευκρινίσω ότι για πρώτη φορά έρχομαι στη χώρα σας. Έχω βρεθεί πολλές φορές σε συνθήκες κρίσης, αλλά ποτέ στην Ελλάδα. Θεωρώ ότι λόγω και της οικονομικής κρίσης που υπάρχει, είναι ακόμη πιο σημαντικό να εστιάσει κανείς στο ότι οι άνθρωποι εδώ, έχουν κυριολεκτικά “δώσει τον εαυτό τους” επιχειρώντας να βοηθήσουν τους πρόσφυγες. Καθώς και ότι η Ευρώπη, θα πρέπει να δώσει κάποια στιγμή μια πιο μακροπρόθεσμη λύση στο θέμα αυτό. Δεν γίνεται να το επωμίζεται όλο μία χώρα ή συγκεκριμένος αριθμός πολιτών της (σ.σ. της Ευρώπης). Ένα μήνυμα προς τους ανθρώπους της Λέσβου; Το να κάνει κανείς υπομονή, να είναι καλοσυνάτος και δεκτικός εν μέσω οποιασδήποτε κρίσης, κάνει την τελευταία πιο βιώσιμη και τα πράγματα πιο εύκολα. Και ο κόσμος εδώ, το έχει καταφέρει αυτό».
Ποια είναι η IRC
Η IRC (International Rescue Committee – Διεθνής Επιτροπή Διάσωσης), ιδρύθηκε πριν από 80 και πλέον χρόνια (24 Ιουλίου 1933) με την προτροπή του Άλμπερτ Αϊνστάιν, προκειμένου να βοηθήσει όσους Γερμανούς κατοίκους υπέφεραν από τις πολιτικές του Αδόλφου Χίτλερ. Έκτοτε έχει βρεθεί εκτός άλλων στην Ουγγαρία, την Κούβα, την Αφρική, την Κίνα, το Πακιστάν, τη Χιλή, την Ταϋλάνδη, το Αφγανιστάν, κ.ά. Στηρίζει ανθρώπους, οι ζωές των οποίων έχουν θρυμματιστεί από διαμάχες, πολέμους και καταστροφές. Στόχος της είναι η βοήθεια, προκειμένου οι τελευταίοι να μπορέσουν να ανακτήσουν τις δυνάμεις και τις ζωές τους και να έχουν και πάλι τον έλεγχο στο δικό τους μέλλον. Τα μέλη της προσφέρουν υγειονομική περίθαλψη, υποδομές, εκπαίδευση και οικονομική στήριξη σε ανθρώπους σε 40 κράτη παγκοσμίως, μέσω ειδικών προγραμμάτων για γυναίκες και παιδιά. Κάθε χρόνο, η IRC επανατοποθετεί χιλιάδες προσφύγων σε 22 Πολιτείες των Η.Π.Α.
Βάσει των στόχων της Επιτροπής, μόλις προκύψει κρίση ή άμεση ανάγκη σε κάποιο μέρος, η IRC καταφτάνει εκεί εντός 72 ωρών, με προμήθειες και ειδικούς που προστατεύουν τον κόσμο που βρίσκεται εν μέσω της κρίσης. Δεσμεύεται να μείνει για όσο καιρό χρειαστεί, βοηθώντας με κάθε τρόπο. Στις Η.Π.Α., έχει βοηθήσει εκατοντάδες χιλιάδες προσφύγων, δίνοντάς τους στέγη και στηρίζοντάς τους σε μια νέα αρχή.
Ο Tyler Jump είναι ο υπεύθυνος Εξωτερικών Επαφών κι Επικοινωνίας της IRC.
