Της Ιρέν Χαϊτόγλου
Το έχεις σκεφτεί? Το έχεις αναρωτηθεί? «Μα πώς το κάνουν αυτοί οι ξένοι? Είναι δυνατόν να
πάς για διακοπές, σε ξένο μέρος…μονάχος?»
Κι όμως, τριγύρω, ολούθε βλέπεις σακίδια με κρεμάμενα σανδάλια, τυλιγμένα sleeping bag,
παγουρίνα και κάλτσες και κανέναν δίπλα τους! Μόνοι, alone, άραγε και μοναξιασμένοι…?
Πιστεύουμε πως όχι…Η ιδιοσυγκρασία αυτή επιτρέπει, έχει διαμορφωθεί από χρόνια έτσι, να
βγεις στον άγνωστο κόσμο μόνος, αυτάρκης και perfectly capable του να φας μια μακαρονάδα
στο τραπέζι, χωρίς παρέα!
Μετά το αρχικό πεντάλεπτο του «Ποιανού είσι συ?» δεν θα σου μετράει κανείς τις μπουκιές, δεν
θα αναρωτιέται κανείς τι κάνεις εκεί…Το ίδιο και όταν καθίσεις για καφέ! Ναι, εντάξει, δυο-τρία
βλέμματα θα υπάρξουν- στην Ελλάδα είσαι- αλλά μετά από λίγο το ενδιαφέρον και η περιέργεια
κατακάθονται και απολαμβάνεις την ησυχία!
Γιατί έχει μια δυναμική το να Υφίστασαι Μόνος! Να μην επηρεάζεσαι από ψιθύρους, να μην
εκφοβίζεσαι από μουρμουρητά και εκφράσεις έκπληξης, να μην σε «φοβίζουν» οι επικριτικές
ματιές που κρύβουν πιθανόν και ένα μικρό «αχ μωρέέέέέέέ»…γιατί είνι μουναχόσιτ?»
Οι μόνοι…είμαστε μόνο, αριθμητικά, ΕΝΑΣ! Κατά τ’άλλα, η βραδιά στο σινεμά είναι εξίσου
απολαυστική όταν τρως ΜΟΝΟΣ τα ποπκορν και δεν έχεις κανέναν να ρωτάει συνεχώς για την
υπόθεση του έργου και να σου πετάει στο ξεκάρφωτο «ΑΑΑΑΑΑχ, αυτόν που τον έχω ξαναδεί,
καλέεεε? Μήπως θυμάσαι εσυ…εεεε…μήπωωωως?» και να θες να τραβολογηθείς πίσω, να
κάτσεις με τον υπεύθυνο προβολής!
Στο ταβερνάκι επίσης! Τι μεγαλύτερη χαρά να έχεις ΟΛΑ τα τραγανά πλοκαμάκια από το
καλαμαράκι δικά σου!!! Να βγάλεις το βιβλιαράκι σου και να απολαύσεις κρασάκι και θέα με
ηρεμία… Και αν είσαι και ολίγον κοινωνικός, ίσως και να κάνεις καινούριες παρέες που θα σε
καλέσουν τον χειμώνα Νορβηγία πχ…!
Το παν είναι η λίγη αποφασιστικότητα! Το’χεις! Ναι στην Ελλάδα είναι περίεργο, μυστήριο-ίσως
και λίγο φοβιστικό να είναι κάποιος μόνος του έξω κ περιφέρεται και ένα αίσθημα…λύπησης να
το πω…?Θα το πω! Το νιώθεις μόλις καθίσεις σχεδόν… Αλλά είναι σημαντικό να το αγνοήσεις!
Να τραβήξεις καρέκλα, να βολευτείς και να παραγγείλεις ο,τι επιθυμείς και να το χαρείς με την
καρδιά σου! (γιατί και τι τρως θα σχολιαστεί, σίγουρα…!) Βρε αρνίσια παιδάκια, βρε μια
ψαρούκλα, βρε 18 στρείδια και λευκό κρασί για 4?! Προχώρα!
Ο χρόνος μας σε αυτήν την ζωάρα είναι και για να μοιράζεται αλλά και για να τον ζήσουμε μόνοι
με τον χαριτωμένο μας εαυτό που πρέπει που κ που να τον κακομαθαίνουμε…! Χρειάζεται
κανάκεμα, κανά χάδι και πιο σημαντικό: όλα τα πλοκαμάκια!
