City Inspection
Απ’ τ’ Αγιού Βασλιού και δώθε, ξεκινήσαμε να τυλίγουμε τα μασούρια, μοναδικέ μου αναγνώστη, προετοιμάζοντας τις ατομικές μας σαΐτες για το κοινό μας υφαντό. Τα στημόνια είναι ήδη, από την αρχή της ιστορίας, περασμένα (διαμορφωμένες τοπικές δυνατότητες, φυλετικές καταβολές και…περσινή μαγιά. Τώρα εμείς πρέπει να ξανασηκώσουμε τα μανίκια για να περάσουμε τη σαΐτα στα υφάδια με πιο εμπνευσμένους και πρωτοποριακούς τρόπους. Από τη δικιά μας εργασία, σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο, θα δημιουργηθεί η συνέχεια για τα βραχυπρόθεσμα και τα μακροπρόθεσμα. Για να δούμε… Έχουμε εξελιχθεί στο πολιτιστικό και ανθρώπινο γίγνεσθαι ή παραμείναμε στο …παραδοσιακό της αράχνης; Το ζώο του Θεού ό,τι κι αν κάνει για να στηρίξει τον ιστό του, δεν ξεφεύγει από το αρχικό μοτίβο. Ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να σκέπτεται κι επιπλέον τη θεία ευλογία να πρωτοτυπεί. Δυστυχώς, η τεμπελιά του μυαλού και η …παραδοσιακή ιδιωτία, επί πολλούς χρόνους, βλακώδεις και ανι-αρούς, παράγουν ένα υφαντό που δεν κάνει ούτε για να ράψεις αλευροσακούλες.
Έχοντας πάντα ως οδηγό την αρχή της ήσσονος προσπαθείας, έναν τρόπο ύφανσης γνωρίζουμε: Ένα στημόνι πάνω, το διπλανό κάτω και ούτω καθεξής, να πηγαινοέρχεται η σαΐτα, στα σίγουρα και αβασάνιστα, έτσι που βυθιζόμαστε πνευματικά πιο κάτω κι από τις αράχνες. Πάντα τα ίδια. Πάντα τρέχοντας πίσω από τις εξελίξεις, πάντα δίνοντας την ευκαιρία στους άλλους να …υφαίνουν για όλους εμάς κι εμείς νομίζοντας ότι αλλάζοντάς τους θα δούμε άσπρη μέρα, …περιμένουμε την ευκαιρία της μοναδικής Ημέρας της Δημοκρατίας, κάθε κάτι χρόνια, ξεχνώντας ότι αυτό είναι Κοινοβουλευτισμός. Δηλαδή για κάτι χρόνια οι άλλοι θ’ αποφασίζουν για εμάς, πριν από εμάς και εναντίον ημών. Πάλι δηλαδή, οι Άλλοι στο προσκήνιο κι εμείς όχι στο παρασκήνιο, αλλά …στην απόξω…
Αυτό το «Καλά Μυαλά», για ’μένα το έγραψα. Πίστεψέ με, μοναδικέ μου. Επίσης, το «εναντίον ημών» το ανέφερα στα σίγουρα για τους Μακράν Άλλους (ας πούμε εκλεγμένους). Το αν πήρε η μπάλα και τους τοπικούς, το παίρνω πίσω, αλλά το «για εμάς, πριν από εμάς» το έχω υποστηρίξει ότι συμβαίνει πολλές φορές, όπως γνωρίζεις μοναδικέ μου.
Όλα τα παραπάνω γράφονται από τώρα, μιας και μπήκαμε στην τελευταία χρονιά της θητείας των τοπικών αρχόντων. Απολογισμό δεν θέλω να κάνω, ούτε να πάρω τη μεζούρα στο έργο τους. Ας το κάνουν οι ίδιοι. Το ότι είδαμε έργα και εργασία, Ναι. Το ότι Δεν είδαμε ούτε τη Δημοτική Αρχή, ούτε την Περιφερειακή να μας κάνουν κοινωνούς, ε, Όχι. Δεν το είδαμε. Είπαμε, «πριν από εμάς και ερήμην ημών». Πού είναι οι δημόσιες διαβουλεύσεις για ζητήματα που αφορούν στην πόλη και τα χωριά; Πού είναι οι παρουσιάσεις των προσχεδίων; Καλά, δηλαδή, που αναζητώντας άλλοθι κάποιες μελετητικές εταιρείες …χάνων (έξωθεν ή καλύτερα, Αθηνόθεν μελετητών), μας παρουσιάζουν καν’να …πλαν… πλάνο …του μέλλοντός μας. Ναι, δε λέω… Μια δυο φορές έχω πετύχει κατάμεστες αίθουσες από φορείς και ενδιαφερόμενους τοπικούς ειδικούς. Εσένα δεν έχω πετύχει, μοναδικέ μου, κι αυτό δεν το καταλογίζω σ’ εσένα, αλλά στους άρχοντες που οργανώνουν αυτές τις …μαζώξεις πρωινές ώρες που εσύ εργάζεσαι ή μάλλον, σωστότερα, δουλεύεις και δεν μπορείς να παρευρεθείς και να ενημερωθείς. Αρχίζω να καταλήγω στη διαπίστωσή μου ότι δεν σε θέλουν. Ανάλυσέ το εσύ, τώρα. Ίσως και να καταλάβεις και την εκτίμησή τους για ανθρώπους σαν εσένα κι εμένα. Αν βρεθούμε ξύπνιοι, θα είμαστε κακός μπελάς. Αν …χασμουρηθούμε, θα δικαιωθούν που δεν μας καλούσαν τόσα χρόνια. Μη λέμε τώρα ότι αρκετές ευκαιρίες για δημόσια διαβούλευση έχουν χαθεί, παρόλο που έχουν εξαγγελθεί, επειδή …τα κάρβουνα καίνε και …απελθέτωσαν από ημών τα …ζέοντα γεώμηλα… Που χου: Μπας και έγινε η εξαγγελθείσα από πρόπερσι διαβούλευση για το μέλλον της τροχαίας διάβασης της Πλατείας Κυπρίων Πατριωτών κι ελόγου μου δεν το πήρα είδηση; Ακόμα τα κολονάκια …στοιχειώνουν την Πλατεία. Ακόμα μηχανάκια και κουρσάκια …και βανάκια κάνουν …ταρζανιές. Ακόμα δεν έχει αποφασιστεί αν θα βγούνε τα εμπόδια διέλευσης και ο κόσμος θα περνάει ελεύθερα ή αν θα θεμελιωθεί τσιμεντένιος τοίχος. Ακόμα κι ακόμα (και ίσως τους ξέφυγε τότε να το εξαγγείλουν), επειδή η πατάτα είναι καυτή και πιο πολύ καίει το να ακουστεί η φωνή σου, μοναδικέ μου, ό,τι κι αν πρεσβεύει.
Ας αρχίσουμε, λοιπόν, από τα απλά: Πρώτον. Ε-νη-μέ-ρω-ση! Δεν είναι ενημέρωση του Δημότη, του Πολίτη, ένα Δελτίο Τύπου σε κάποια εφημερίδα ή κάποιο ιντερνετικό μέσον, που αν θέλουν το δημοσιοποιούν, ούτε ένα …φλας ευκαιριακής αναφοράς σε άλλα ηλεκτρονικά μέσα. Βέρμπα βόλαντ… Το τι θα κάνεις αιρετέ μας, που προεκλογικώς μας πρήζεις με …εξαγγελίες άμεσης δημοκρατίας και άλλα μεγαλόστομα και κατόπιν απαρνιέσαι τα λεγόμενά σου, πρωτίστως βάλε μυαλό. Μπορεί να υπάρχει πλήθος μοσχαροκεφαλών, δεν αναιρεί όμως την πλειοψηφία των αφυπνισμένων πολιτών. Εεε…, τον εικοστό πρώτο αιώνα διανύουμε… Για το τι θα κάνεις, αν δεν το γνωρίζεις, δείξε πρώτα την πρόθεσή σου και θα έρθουν οι πολίτες που νοιάζονται να σε βρούνε και να …βάλουν πλάτη. Που χου (πάλι): Τόσο πολλούς χρόνους βλακώδεις και ανι-αρούς, η «κολόνα της …Δεής» υπήρξε μόνιμο πεδίο επικόλλησης …κηδειοχάρτων. Ένας Δημοτικός Σύμβουλος …φωτίστηκε, να πούμε, έπαθε …ποιότητα, να πούμε, το είδε αλλού, να πούμε; Το εισηγήθηκε και το εφάρμοσε, ώστε σήμερα να έχουμε καλαίσθητες πινακίδες των θλιβερών αγγελτηρίων. Αν κάτι ανάλογο γίνει και με άλλες πινακίδες διοικητικών, πολιτιστικών και κοινωνικών ανακοινώσεων, δεν θα μένει ο δημότης με την ιδέα ότι τον έχουνε …γραμμένον (συμβολικά). ‘Αρα, σκρίπτα μάνεντ…ουσιαστικά (έναν …τοίχο ανακοινώσεων για κάθε πλατεία, έχουμε …εισηγηθεί από την Επι-Θεώρηση Άστεως).
Δεύτερον: Αυτό το …απλό, είναι δικό σου, μοναδικέ μου. Αυτόκλητη συμμετοχή. Μας αποφεύγετε εσείς; Σας τσιγκλάμε εμείς. Πάλι, που χου: Ε, μην περιαυτολογούμε, να, για παράδειγμα λέμε, οι Λιόστες και Λιόστρες με τα ινσπέξιον μας και τις δημοσιεύσεις μας μέσα από την εφημερίδα «Πολιτικά», έχουμε …τσιγκλήσει αρκετά για κάποια χρονάκια και καλά που αρκετά ινσπέξιον μας – φωνή από τη δική σου φωνή, μοναδικέ μου – έπιασαν τόπο στη συνείδηση τοπικών αρχόντων. Μπράβο στα …ευήκοα ώτα τους… Είναι και κάποια άλλα σχήματα συνειδητοποιημένων συμπολιτών μας που …τσιγκλάνε. Μπορεί εμείς οι Λ&Λ να είμαστε …σκιώδεις, αυτοί όμως, επωνύμως και με δημοσιοποιήσεις παρεμβαίνουν, εισηγούνται, συμβουλεύουν, αιτούνται και απαιτούν από την Αυτοδιοίκηση. Έτσι μπράβο. Οτιδήποτε απευθύνεται σε Αρχές του τόπου να δημοσιοποιείται. Η δημοσιοποίηση δυναμοποιεί τη σταγόνα σε ωκεανό. Όποιος άρχων αδιαφορεί σε δημοσιοποιημένη αναφορά, …εκτίθεται δημοσίως. Λέτε να μην τσούζει;
Υπάρχουν και πιο δυναμικοί πολίτες, που περνούν κατευθείαν στη δράση. Άντε, βρε αδερφέ… Μόνο αναφορές και ιδέες και παράπονα στους άρχοντες; Τι έπαιζαν τα μεγάφωνα τα Χριστούγεννα του ’17; Πόσοι συμπολίτες μας δεν …χτύπαγαν ηρεμιστικά για ν’ ανταπεξέλθουν στο ολοήμερο …σφυροκόπημα ήχου και …μπασκλασαρίας; Εντάξει, από πλευράς μας καυτηριάσαμε το γεγονός της …αναλγησίας των αρμοδίων που μας υπέβαλαν σε τέτοια δοκιμασία. Κάναμε τίποτ’ άλλο; Όχι. Περιμέναμε τα φετινά, και …θα δούμε. Έκανε τίποτα, κανένας άλλος από όλους τους εμπραγμάτως θιχθέντες συμπολίτες μας, κάποιος που …αρρώστησε ψυχικά; Κάποιος που ένοιωσε να θίγουν τη νοημοσύνη του, κάποιος που ντράπηκε για το επίπεδο της πόλης του; Δεν νομίζω να βρέθηκε ένας να κάνει κάτι ουσιαστικό, εκτός ενός μέσα στις τριάντα χιλιάδες (Καλημέρα σας, κυρία Βάσω, Ευχαριστούμε!).
Γειά σου κι εσένα, αποδυτηριάκια μας, για την πληροφορία. Τι διαμαρτυρίες και αναφορές και εισηγήσεις και σε ποιον; Πάλι στο Δήμαρχο; Και γι αυτό το θέμα, ελλείψει ειδικού αρμοδίου, πάλι στον Πρώτο Δημότη; Χωρίς να παρεξηγούμε κανέναν από τους αρμόδιους, αυτοί, μάτια μου, διαθέτουν πολύ …περιπεπλεγμένο μυαλό. Κι αν εισηγηθείς κάτι… ή «στον κάλαθο» ή «δεν προλαβαίνουμε», αλλά και από νωρίς να το πιάσεις «είναι …πρώμα και θα …ξεχαστεί…». Άντε μωρέ… Στρώθηκε, που λες, μοναδικέ μου, σίγουρα λιγότερες ώρες από αυτές που στρώνεσαι εσύ στο ίντερνετ για φατσοβιβλίο και …ειδήσεις, μάζεψε τα τραγούδια και τα μουσικά κομμάτια που απολαύσαμε όλοι μας αυτές τις μέρες μέσα στο κέντρο της Μυτιλήνης. «Αυτό το σιντί θέλουμε να ακούμε και όχι το περσινό. Πάρτε το να μας το παίζετε.» Τι άλλο; Έτσι απλά. Τώρα, εμείς. Τι «έτσι απλά» θα παρουσιάσουμε στους συμπολίτες μας, ελλείψει …απλής σκέψης από τους αρμοδιοαναρμόδιους; Ας έχουμε την Υγειά μας, Ειρήνη και Μυαλό, κι όλο κάποιος θα βρεθεί από τις τριάντα χιλιάδες …καναπεδοκαπετάνιους. Οψόμεθα. …Μπακαλούμ.
