Η μέθη του μύθου, αυτή η τόσο γοητευτική «ανάγκη» που μας παρακινεί αενάως να ζούμε την κάθε πιθανότητα που μας χαρίζεται μέσα στη μέρα, αυτή τη ζαλιστική λαχτάρα να αφουγκραστούμε τις ιστορίες των ανθρώπων γύρω μας και να μοιραστούμε τις δικές μας, υπάρχει μέσα μας ήδη από τα παιδικά μας χρόνια. Προτού λοιπόν να γοητεύσουμε και να γοητευτούμε από τη μέθη τη ζωής κάναμε τα πρώτα μας νοητά «μεθύσια» με τα παραμύθια, τα οποία άφησαν- μαζί με άλλα- τα σθεναρά τους ίχνη στο υποσυνείδητό μας, το οποίο θέλοντας και μη μας καθοδηγεί στην ενήλική μας ζωή. Γι αυτή τη γλυκιά και πολύτιμη μέθη και για το πως μπορούμε να την εμφυσήσουμε στα παιδιά μας μίλησε ο Μυτιληνιός παραμυθάς, δημοσιογράφος και συνεργάτης των “Πολιτικών” Χρίστος Καλουντζόγλου την περασμένη Πέμπτη στον φιλόξενο χώρο του βιβλιοπωλείου «Book and Αrt» στην παρουσίαση του νέου του παιδικού βιβλίου «Το σταχτί πέπλο», μια διδακτική ιστορία για το περιβάλλον, τα οικοσυστήματα και την καλλιέργεια οικολογικής συνείδησης σε μικρούς και μεγάλους.
Και αν η μέθη είναι το αλατοπίπερο της ζωής «η ζωή δεν βρίσκεται στην καθημερινότητα των μεγάλων αλλά στην αθωότητα των παιδιών» είπε ο Χρίστος Καλουντζόγλου. «Και για να μπορέσουμε να τους μιλήσουμε για τη μέθη του μύθου και την όποια αγάπη έχουμε εμείς οι μεγάλοι για τις ιστορίες πρέπει εμείς πρώτα να διαβάζουμε», εξήγησε ο συγγραφέας και συνεργάτης των Πολιτικών στον γεμάτο χώρο του βιβλιοπωλείου προτού ξεκινήσει το διαδραστικό παιχνίδι με τους μικρούς μας φίλους. Έτσι πριν ο ήρωάς του, ο Φρι, η Έρη και η κούκλα της, η Νεγκρίτα και όλα τα πλάσματα του δάσους να γίνουν οι πρωταγωνιστές της βραδιάς, ο συγγραφέας και αρχισυντάκτης του ΑΠΕ-ΜΠΕ, μίλησε για την αναγκαιότητα του παιδικού βιβλίου σήμερα αλλά και την επιμονή που πρέπει να επιδείξει ο γονιός πάνω στο θέμα εξηγώντας γιατί είναι κάτι το οποίο «οφείλουμε στα παιδιά μας»
«Το πρώτο πράγμα που ο μεγάλος πρέπει να δει όταν αγοράζει ένα παιδικό βιβλίο δεν είναι να ανταποκρίνεται αισθητικά στα δικά του τα κριτήρια αλλά αν αυτό το βιβλίο μπορεί να βοηθήσει το παιδί να ανοίξει τα ματάκια του και να μπει σε έναν άλλο κόσμο. Για να το κάνει αυτό πρέπει ο ίδιος να το προσεγγίσει σαν παιδί. Δύσκολη σχέση αλλά οφείλουμε στα παιδιά μας να το παλέψουμε. Όσο περνούν τα χρόνια και ασχολούμαι ολοένα και περισσότερο με το βιβλίο, θεωρώ ότι από τα χιλιάδες που κυκλοφορούν τα μισά δεν θα έπρεπε να βγαίνουν. Όμως μέσα σε αυτά υπάρχουν και κάποια μικρά διαμάντια που πρέπει τα παιδιά να τα διαβάζουν ξανά και ξανά. Το βιβλίο έχει ζωή όσο διαβάζεται…»
