Νικήτας Κανάκης – Πρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου
Μπορείς να ακούς ατελείωτες ώρες τις ιστορίες του Νικήτα Κανάκη, του Προέδρου των «γιατρών του κόσμου».
Ιστορίες εθελοντισμού σε σημεία του κόσμου που καταγράφουν καθημερινά τραγωδίες. Σχεδόν είκοσι χρόνια από το μετερίζι των γιατρών του κόσμου έχει δώσει τη βοήθεια του σε χιλιάδες ανθρώπων, χωρίς αυτό να είναι υπερβολή.
Έχει επιλέξει αυτόν τον τρόπο ζωής, μαθαίνοντας να ζει με λιγότερα προσφέροντας όμως περισσότερα σε κείνους που το έχουν ανάγκη.
Εδώ και τρία χρόνια βρίσκεται στο νησί για να δώσει στους πρόσφυγες την χαμένη τους αξιοπρέπεια. Μιλήσαμε μαζί του λίγο πριν την έναρξη του TEDX LESVOS στο οποίο ήταν ένας από τους ομιλητές και το οποίο και σημείωσε μεγάλη επιτυχία.
Ο κος Κανάκης, απλός, ανθρώπινος και ουσιαστικός μας τόνισε μεταξύ άλλων ότι ο κόσμος πλέον έχει εξοικειωθεί με την τραγωδία των μεταναστών –προσφύγων κάτι που κάνει το έργο τους ακόμη πιο δύσκολο.
Τι σημαίνει ακριβώς HOT SPOT; με ρώτησε ο ίδιος καθώς ξεκινήσαμε την κουβέντα γνωριμίας μας.
«Δυστυχώς δεν έχει δοθεί το ακριβές νόημα σε κάτι που υπάρχει ήδη τον τελευταίο χρόνο και σε ένα φαινόμενο που θα συνεχίσει να υπάρχει με αυξομειούμενες τάσεις, τα επόμενα χρόνια», μας λέει χαρακτηριστικά ενώ συνεχίζει ότι «υπάρχει μια κόπωση στην κοινωνία αλλά και μια ψευτιά αλληλεγγύης ιδιαίτερα από τις άλλες περιφέρειες της χώρας που ενώ γνωρίζουν τι όγκο προβλήματος τραβάει το νησί δεν έχουν δώσει την παραμικρή βοήθεια»… Αυτό είναι όντως ένα γεγονός που θα συμφωνήσω κι εγώ. Ουδείς δεν έχει δώσει χείρα βοήθειας. Αντιθέτως κάθε περιφέρεια φροντίζει τον τόπο της συνεχίζοντας το έργο της ξεκομμένη από την συνοχή που θα έπρεπε να υπάρχει στις περιφέρειες.
Υποδομή
Ο κος Κανάκης μιλάει με πολύ πάθος για το έργο ζωής του.
Είναι γνώστης της πραγματικότητας και βλέπει τα πράγματα καθαρά.
Ίσως καθαρότερα από μας που μας κυριεύει η αλληλεγγύη της στιγμής.
Έχει ζήσει τόσες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και το ίδιο πιστεύει και για τη Λέσβο.
«Το νησί είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Για αυτό και θα πρέπει το κράτος να ενισχύσει τις υποδομές αντισταθμιστικά. Το καλοκαίρι για παράδειγμα που η ροή των προσφύγων είχε ξεφύγει από κάθε άποψη, στείλαμε μόνο έκτακτα περιστατικά στο νοσοκομείο. Φαντάζεστε να είχε να διαχειριστεί το νοσοκομείο κάθε περιστατικό; Αυτό θα ήταν αδύνατον να συμβεί. Τώρα λοιπόν που η κατάσταση είναι τέτοια θα πρέπει να διεκδικήσουν οι αρχές του τόπου βοήθεια αλλά και έργα. Έτσι μπορεί να ενισχυθούν δομές όπως το νοσοκομείο, να απαιτηθεί για παράδειγμα περισσότερο προσωπικό. Δυστυχώς όμως αυτό που βλέπω τους τελευταίους μήνες είναι ότι το νησί έχει αφεθεί στην τύχη του. Έχω προτείνει εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα να τεθεί ζήτημα πολιτικής προστασίας, ώστε να γίνει διαχειρίσιμη η κατάσταση και να υπάρξει συντονισμός από όλους τους εμπλεκόμενους στο προσφυγικό φαινόμενο. Αυτή τη στιγμή οι μόνοι που διαχειρίζονται το πρόβλημα αυτό είναι οι ΜΚΟ αλλά και αυτές πόσο μπορούν να αντέξουν, όταν η πολιτεία το μόνο που κάνει είναι να κουνάει το δάχτυλο για πράγματα που δεν γίνονται σωστά ή δεν γίνονται καθόλου …
Πέρασε το διάστημα που παριστάναμε ότι δεν συμβαίνει τίποτα. Τώρα πλέον πιστεύω ότι η πολιτεία κάνει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Που είναι τα πλοία του ναυτικού, δεν θα έπρεπε να μπει και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας σε αυτόν τον αγώνα; Ο στρατός δεν έπρεπε να είναι ένα από τα συντονιστικά όργανα; Είμαστε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και δεν βλέπω να υπάρχει κανένας κεντρικός σχεδιασμός».
Ο εθελοντισμός είναι για τους άλλους και όχι για τον εαυτό μας.
Ο Νικήτας Κανάκης έγινε γιατρός επειδή ήθελε να βοηθήσει τον κόσμο.
Βρέθηκε στους Γιατρούς του Κόσμου πριν από 22 χρόνια για να βοηθήσει σε όποια κατάσταση ξεδιπλωνόταν τότε. Σήμερα έχει στο δυναμικό του πολλά ταξίδια, παρουσία σε πολέμους και σε κάποιες από τις σημαντικότερες και δυσκολότερες στιγμές της ιστορίας.
“Τα μάτια των παιδιών σε στοιχειώνουν” μας λέει. Και αυτό που τον τρομάζει περισσότερο είναι ότι τα ασυνόδευτα ανήλικα πληθαίνουν ολοένα και περισσότερο. Κάτι που η συνήθειά μας, μας έκανε να μην το παρατηρούμε όπως θα έπρεπε. Αυτά όμως τα παιδιά αποτελούν πρώτη ύλη για κείνους που θέλουν να τα εκμεταλλευτούν. Για αυτό το θέμα ο κος Κανάκης ανησυχεί ιδιαίτερα και πιστεύει ότι πρέπει άμεσα να γίνει κάτι πιο αποτελεσματικό. Κάτι που να προστατεύσει τα παιδιά από τους επιτήδειους που θέλουν να τα εκμεταλλευτούν ακόμη και για ανδρική πορνεία ή να τα ρίξουν σε οργανώσεις χειραγωγώντας τα σε οτιδήποτε παράνομο.
Οι ιστορίες του δεν τελειώνουν.
Ούτε και οι προτάσεις του.
Κι εμείς υποκλινόμαστε πρώτα στην εμπειρία του και μετά στην έννοια του εθελοντισμού που μας μαθαίνει. Ο ίδιος σημειώνει «Τα μικρά και τα ασήμαντα σε κρατάνε στον εθελοντισμό, ένα εσωτερικό χρέος πέστο. Οι εθελοντές γιατροί δεν είναι για να γιατροπορεύουν είναι για να δίνουν πίσω την χαμένη αξιοπρέπεια….» κλείνει ο κος Κανάκης αφήνοντας μας ελπίδες ότι πολλά μπορούν να αλλάξουν σε τούτο τον κόσμο.
