Λένα Βαγιάννη – Θανάσης Μαχλέρας – Μαρία Ελευθεριάδου
Τρεις νέοι άνθρωποι, με πλούσιες περγαμηνές μόρφωσης και παιδείας, απόφοιτοι του Πανεπιστημίου Αιγαίου του τμήματος Περιβάλλοντος, έκαναν την πρώτη γνωριμία τους με τον τόπο μας μέσω του Πανεπιστημίου, αλλά παράλληλα τον αγάπησαν τόσο που τον επέλεξαν ως τόπο μόνιμης διαμονής τους. Τι ήταν αυτό που τους κέρδισε; Τι ήταν αυτό που εκτίμησαν σε τούτα τα χώματα και τους έκανε να ριζώσουν;
Η Λένα Βαγιάννη, ο Θανάσης Μαχλέρας και η Μαρία Ελευθεριάδου μιλούν σήμερα για τη Λέσβο, παραθέτοντας τις προσωπικές τους απόψεις για το νησί και τους ανθρώπους.
Ήρθατε και οι τρεις από την Καβάλα, μία πόλη που, όπως λένε, μοιάζει με τη Μυτιλήνη, πριν από περίπου 20 χρόνια, για να σπουδάσετε στο Τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, έχοντας ολοκληρώσει πλέον τις σπουδές σας, συνεχίζεται να μένετε στο νησί. Τι είναι αυτό που σας κράτησε εδώ; Είναι η επιλογή της εργασίας ή η ποιότητα ζωής σε ένα νησί με πλούσιες εναλλαγές;
Λένα: Λίγο και από τα δύο θα έλεγα. Για μένα ήταν ένα μεγάλο ζήτημα η ολοκλήρωση, όχι μόνο των βασικών μου σπουδών, αλλά και του μεταπτυχιακού και του διδακτορικού μου. Αυτό ήταν ένας λόγος που αρχικά με κράτησε στο νησί κάποια χρόνια μετά το πρώτο μου πτυχίο. Στη συνέχεια, ήταν επαγγελματικό το θέμα, καθώς είχα πλέον τη δουλειά μου εδώ, αλλά είχα επίσης αποκτήσει και ένα φιλικό κύκλο που με έκανε να αισθάνομαι καλά στον τόπο. Βέβαια, δεν θα το επέλεγα εάν η ποιότητα ζωής δεν ήταν καλή. Οπότε εάν πρέπει να τα αξιολογήσω, θα έβαζα πρώτα τη δουλειά και τους φίλους και έπειτα το χώρο με την αύρα του, το περιβάλλον, το τοπίο, τον τρόπο ζωής.
Θανάσης: Οι σπουδές και η έρευνα ήταν ο αρχικός λόγος παραμονής στο νησί, στη συνέχεια έρχονται οι φιλίες και τελικά η οικογένεια που σε δένουν περισσότερο.
Μαρία: Αρχικά δεν έμενα εδώ συνεχώς. Μόλις τελείωσα με το πτυχίο στο Τμήμα Περιβάλλοντος, έφυγα στην Αθήνα για μεταπτυχιακές σπουδές και δουλειά. Επέστρεψα μετά από τρία χρόνια αφότου έφυγα, για να συνεχίσω τις σπουδές μου στο Τμήμα. Αρχικά λοιπόν με τράβηξε η ποιότητα στην εκπαίδευση που μου προσέφερε το Τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου, στη συνέχεια με κράτησε η ευκαιρία για εργασία με όρους και ρυθμούς που μπορούσα να ανταποκριθώ, τελικά όμως αυτό που με κρατά είναι η ποιότητα ζωής που προσφέρει το νησί. Το περιβάλλον του, οι ρυθμοί ζωής, η επαφή με τη φύση και τη θάλασσα αλλά και ο φιλικός και κοινωνικός κύκλος που έχω αποκτήσει.
Τι είναι αυτό που σας αρέσει περισσότερο στο νησί;
Λένα: Δεν ξέρω εάν είναι εξαιτίας του ότι μοιάζει η Μυτιλήνη, αλλά και ολόκληρο το νησί με την Καβάλα, αλλά σίγουρα ήταν πολύ εύκολο για μένα να συνδεθώ με τον τόπο και να τον αγαπήσω από πολύ νωρίς ακόμα. Μου αρέσει η απλότητα της καθημερινότητας και κυρίως το ότι όλα είναι κοντά, δεν χάνω χρόνο στο δρόμο, μπορώ να κάνω τις δουλειές μου εύκολα και γρήγορα με το ποδήλατο, δεν βρίσκω τεράστιες ουρές στις τράπεζες ή στις υπηρεσίες, όπως στην Αθήνα και γενικά έχω περισσότερο χρόνο για μένα. Άμεσα μπορώ να βρεθώ με τους φίλους μου και να πάμε μία βόλτα με τα ποδήλατα ή για ένα μπάνιο στη θάλασσα, για ένα καφέ ή ένα ποτό, χωρίς να χρειάζεται να το έχουμε προετοιμάσει μέρες πριν και χωρίς να χρειάζεται να κάνουμε πολλές συνεννοήσεις. Θεωρώ ότι το κόστος ζωής στο νησί δεν είναι πολύ μεγάλο σε σχέση με την Αθήνα και επιπλέον η Μυτιλήνη είναι μια ασφαλής πόλη. Οπότε, όλα αυτά λειτούργησαν θετικά σε εμένα.
Δεν μπορώ βέβαια να μην αναφερθώ και στη θάλασσα που για μένα είναι μια μεγάλη αγάπη και αν και πάντα λέω ότι θα μπορούσα να ζήσω σε πολλά μέρη, σίγουρα όταν είμαι κοντά στη θάλασσα, και ένα νησί το προσφέρει αυτό, αισθάνομαι πολύ πιο οικεία. Γενικά είναι ένας όμορφος τόπος στον οποίο είναι εύκολο να ζει κανείς.
Θανάσης: Η ποιότητα ζωής είναι ο βασικότερος παράγοντας για την παραμονή στη Λέσβο, ενώ σε συνδυασμό με την ομορφιά του τόπου δημιουργεί ένα ελκυστικό πακέτο. Ο κόσμος είναι φιλόξενος με καλή αίσθηση του χιούμορ.
Μαρία: Το γεγονός είναι ότι το μεγαλύτερο διάστημα δεν καταλαβαίνεις ότι μένεις σε νησί. Υπάρχουν σημεία στα οποία όταν βρίσκεσαι (όπως ας πούμε στα πεδινά της Αγ. Παρασκευής ή στα Χίδηρα) δεν μπορείς να δεις από πουθενά τη θάλασσα. Επίσης έχει δύο βουνά… ούτε πάνω στον Όλυμπο ούτε στον προφ. Ηλία στο Λεπέτυμνο σου περνά από το μυαλό ότι σε μόλις μισή ώρα δρόμο θα βρεθείς σε παραλία. Τέλος, ακόμη και στα παραθαλάσσια μέρη δεν παρατηρείς φρενήρεις τουριστικούς ρυθμούς και μαζικοποίηση, υπάρχει χαρακτήρας. Γενικά είναι ένας τόπος παραγωγικός και με χαρακτήρα.
Υπάρχει κάτι που σας χαλάει, που δεν το αντέχετε και θα θέλατε να το αλλάξετε;
Λένα: Δύσκολο να το πει κανείς. Για μένα το να μένω σε νησί δεν έχει μεγάλες διαφορές με την ηπειρωτική χώρα, ίσως επειδή πρόκειται για ένα μεγάλο νησί στο οποίο μπορεί κανείς να βρει σχεδόν τα πάντα. Το μόνο μου πρόβλημα είναι, επειδή μου αρέσουν τα ταξίδια, ότι οι μετακινήσεις μου στοιχίζουν λίγο παραπάνω από ότι αν έμενα στην Καβάλα για παράδειγμα, αλλά αυτό δεν είναι κάτι που μπορώ να αλλάξω.
Τώρα αν σκεφτώ την καθημερινότητα και πάλι, αυτά που μπορούμε όλοι να καλυτερέψουμε θα έλεγα ότι είναι η συμπεριφορά μας προς τους συμπολίτες μας, ειδικά σε θέματα που έχουν να κάνουν με το περιβάλλον, όπως για παράδειγμα το να μην πετάμε σκουπίδια, η συμπεριφορά μας στους δρόμους ως οδηγοί, κυρίως απέναντι στους πεζούς και τους ποδηλάτες και γενικότερα θέματα που βελτιώνουν την εικόνα της πόλης και τις σχέσεις των ανθρώπων.
Θανάσης: Δεν μου αρέσει που αρκετά κοινωφελή έργα δεν εκπληρώνουν τους σκοπό τους, ενώ μερικές φορές επηρεάζουν αρνητικά την εικόνα της Μυτιλήνης. Παρόλα αυτά το σημερινό επίπεδο ανάπτυξης, ειδικά σε τομείς όπως ο τουρισμός, αφήνει μεγάλα περιθώρια μελλοντικής ανάπτυξης.
Μαρία: Με στενοχωρεί το γεγονός ότι οι ντόπιοι δεν μετράνε τις δυνάμεις τους για να πάνε τον τόπο τους μπροστά, τουλάχιστον στο λάδι, στη φέτα και στον τουρισμό, δεν εκμεταλλεύονται πιο παραγωγικά αυτά που ο τόπος τους προσφέρει. Και η ακριβή μετακίνηση προς την ηπειρωτική χώρα.
