Γράφει ο Ανέστης Χατζηδιάκος
Είναι παραπάνω από εμφανές, πως αν κάτι μας χωρίζει από ένα 2ο lockdown είναι η προσπάθεια να μετριαστούν οι επιπτώσεις σε μια ήδη τρομερά χτυπημένη οικονομία. Αλλιώς, τα νούμερα (όπως και η εμφανής ελαφρότητα με την οποία δυστυχώς αντιμετωπίζουν την κατάσταση ένας σημαντικός αριθμός συμπολιτών μας) σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογούν ότι δεν προχωρήσαμε σε μια εκτεταμένη καραντίνα.
Είναι επομένως αναμενόμενο, αυτό το lockdown να έρθει κάποια στιγμή. Αρχές Οκτώβρη; Αρχές Σεπτέμβρη; Να πάμε και στο απαισιοδοξο σενάριο της επομένης του Σαββατοκύριακου του Δεκαπενταυγουστου; Τίποτα δεν δείχνει να το αποφεύγουμε.
Το ερώτημα, όμως, είναι άλλο. Έχουν ληφθεί μέτρα αντιμετώπισης των περιστατικών; Έχουν αυξηθεί οι κλίνες στις ΜΕΘ; Έχει αλλάξει κάτι στις υποδομές υγείας και στο προσωπικό του ΕΣΥ ή αντιμετωπιζονται ως ξεχασμένοι ήρωες, που απλά θα τους προσφέρουμε ξανά χειροκρότημα; Εχουν ληφθεί μέτρα και υπάρχει σχεδιασμός απορρόφησης των επιπλέον ισχυρών κραδασμών που θα δεχτεί η οικονομία;
Καλές οι αγιογραφίες και τα αφιερώματα στις στυλιστικές επιλογές της συζύγου του ΠΘ, καλά και τα λόγια τα μεγάλα για το φιλότιμο, όμως αυτά δεν συμβάλουν στην αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά στην επικοινωνιακη διαχείριση της προβληματικής προσέγγισης της.
