“Life jacket Graveyard” (Νεκροταφείο σωσιβίων). Τέσσερα και μισο στα πέντε αστέρια στους χάρτες του google. “Ένα φυσικο έργο τέχνης χαρακτηριστικό της προσφυγικής κρισης” περιγράφει ένας χρήστης. “Χωματερή” λέει ο υπότιτλος.
Σκουπίδια.
Οι συμβολισμοί, τα μεγέθη και η νεκρική σιγή του τοπίου καλλιεργούν μια αίσθηση ιερότητας και σε προσκαλούν να προβληματιστείς και να προσευχηθείς. Το συναίσθημα ειναι δυνατο και δεν χρειάζεται καμία δικαιόλογηση ή εκλογίκευση. Αν τύχει να βρεθείς εκεί.
Μόνο ο πεταμένος άγιος βασίλης είναι που περιμένει να τον κουρντίσεις, κυριώς για να σηματοδοτήσει το μεγάλο καταναλωτικό μας καρναβάλι, σπορά για “καθώσπρέπει” χωματερές.
“1 million days till Christmas”, διότι είναι ακόμα πολύ μακριά ο καιρός που θα γεννηθεί για τούτο τον τόπο σωτήρας, αλλά είναι σίγουρα καλύτερα να μην τα λέμε αυτά, τέτοιες άγιες ημέρες. Από έγνοιες, δόξα το θεό (sic), βολευόμαστε όλοι μας.
Είναι που θέλουμε το ίδιο και το αυτό, που θέλουμε και για τα σκουπίδια μας.
Να μας αφήνουν ήσυχους.
