Σύμφωνα με απόφαση του υπηρεσιακού αναπληρωτή Υπουργού Μετανάστευσης κ. Μουζάλα το προσεχές διάστημα θα λειτουργήσει το λιμάνι του Σιγρίου αποκλειστικά για την μεταφορά των μεταναστών με ειδικά δρομολόγια για το σκοπό αυτό.
Η απόφαση όμως αυτή, η οποία πάρθηκε προκειμένου να αποσυμφορηθεί το λιμάνι της Μυτιλήνης από τον όγκο χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων, βρίσκει αντίθετους τους λιγοστούς κατοίκους του Σιγρίου, οι οποίοι θεωρούν ότι ένα μικρό χωριό 300 κατοίκων δεν έχει τις υποδομές και ούτε μπορεί να διαχειριστεί τόσο μεγάλο όγκο ανθρώπων. Παρακάτω δημοσιεύουμε την κραυγή αγωνίας ενός ενεργού κατοίκου του χωριού, του Αντώνη Χιώτη, ο οποίος χωρίς να μασά τα λόγια του βάζει το θέμα στις σωστές του διαστάσεις …
Το λιμάνι του Σιγρίου
Γράφει ο Αντώνης Χιώτης
Το λιμάνι του Σιγρίου, ή θα ανοίξει για όλους, με κανονικά δρομολόγια που θα εξυπηρετούν ντόπιους και επισκέπτες, ή να μην ανοίξει καθόλου. Δεν μπορεί ένα χωριό 300 κατοίκων να γίνει αποδέκτης του κύριου όγκου των προσφύγων/ μεταναστών του νησιού, γιατί θα εξαφανιστεί – δεν θα καταρρεύσει απλώς. Αλήθεια, είναι δυνατόν να έρχονται ταυτόχρονα τριάντα λεωφορεία για να μεταφέρουν στο Σίγρι όσους έχουν καταγραφεί στην Πέτρα, για να φύγουν; Μπορεί ένα τόσο μικρό χωριό να φιλοξενήσει έναν τέτοιο αριθμό ανθρώπων; Η υποστηρικτική μηχανή που πρέπει να στηθεί, θα πρέπει να λειτουργήσει άψογα και με διάρκεια, αλλιώς οι επιπτώσεις για το χωριό θα είναι χωρίς επιστροφή. Αλλά, 300 ψήφοι είναι όλοι κι όλοι, δεν είναι 30.000!…
