Άρπαξε την ευκαιρία απ’ τα μαλλιά, ο νεαρός Μάνος Παναγιωτάρας όταν, ενώ ήταν στη Μυτιλήνη του ήρθε μια πρόταση, για να αναλάβει τον φούρνο στο μακρινό Σίγρι , αφού οι ιδιοκτήτες του έπαιρναν σύνταξη και υπήρχε πιθανότητα να μείνει το χωριό χωρίς φούρνο και ψωμί!
Κάπως έτσι και χωρίς να το πολυσκεφτεί έκανε το μεγάλο βήμα για την αποκέντρωση, βρέθηκε στο χωριό και ανακάλυψε ότι ήταν τυχερός, αφού έκανε τη δουλειά που έμαθε και αγαπούσε, ενώ παράλληλα είχε και έχει ποιότητα ζωής.
Καθημερινά το φρέσκο ψωμάκι «τρυπάει τις μύτες» των Σιγριανών , τα τσουρέκια του δεν προφταίνουν να βγουν από τις λαμαρίνες και τα φρέσκα γλυκά ζαχαροπλαστείου του δίνουν τη δυνατότητα να μην χάνει τη δημιουργικότητά του, καθώς και τα υπόλοιπα αρτοποιήματα που περνούν απ΄τα χεράκια του, έδωσαν στο αγαπημένο Σίγρι ακόμη μια παροχή στους ξεχασμένους ακρίτες.
Κατά τα άλλα η ζωή συνεχίζεται, σε ένα απομακρυσμένο χωριό της λεσβιακής υπαίθρου, όπου όταν έχεις καλή δουλειά και τη σωστή παρέα , όλα τα ωραία της ζωής μπορούν να συμβούν!
«Πιστεύω πραγματικά ότι ο τόπος μας αναπτύσσεται και είμαι βέβαιος ότι σε λίγα χρόνια πολλοί άνθρωποι θα στραφούν στην επαρχία για μια ζωή πιο ποιοτική»
Τι σε έκανε να γυρίσεις πίσω στο χωριό σου;
Ανέκαθεν υπήρχε στο μυαλό μου η επιστροφή στο χωριό, σκεφτόμουν κάποια στιγμή να έρθω και να ανοίξω μια δική μου επιχείρηση. Μου άρεσε η ζωή εδώ, η απέραντη φύση, κυρίως το ότι ανοίγεις την μπαλκονόπορτά σου και αντικρύζεις τη θάλασσα, αντίθετα με όλη αυτή τη φασαρία των πόλεων, όπου βρισκόμουν πριν. Όταν, λοιπόν, παρουσιάστηκε η ευκαιρία δεν έχασα λεπτό ! Και πλέον δεν το μετανιώνω, καθώς εδώ, εκτός από το δικό μου μαγαζί, βρήκα και τον άνθρωπο μου και πλέον είμαστε παντρεμένοι.
Πως επέλεξες τον παραδοσιακό φούρνο του χωριού;
Δε θα έλεγα ακριβώς πως τον επέλεξα. Η πρόταση ήρθε ξαφνικά όταν βρισκόμουν στη Μυτιλήνη, καθώς οι ιδιοκτήτες του φούρνου θα συνταξιοδοτούνταν και υπήρχε πιθανότητα να μην μείνει το χωριό χωρίς φούρνο. Επειδή, όπως σας είπα, πάντα σκεφτόμουν να γυρίσω στον τόπο μου και να ανοίξω ένα μαγαζί κάποια στιγμή, το θεώρησα σαν μια πολύ καλή ευκαιρία. Όλα έγιναν αρκετά γρήγορα και ξαφνικά και δεν υπήρχε χρόνος για νέα σχέδια και νέες εγκαταστάσεις, διατηρήθηκαν πολλά στοιχεία του παραδοσιακού φούρνου και έγιναν κάποιες μικρές αλλαγές, οι οποίες αυξάνονται με το πέρασμα του χρόνου.
Πως είναι η καθημερινότητα για έναν νέο;
Δύσκολη ερώτηση… Μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα ότι όλα τελικά στη ζωή είναι θέμα στόχων και προτεραιοτήτων. Σίγουρα το καλοκαίρι το Σίγρι είναι ένα πολυσύχναστο μέρος, με αρκετές επιλογές από μαγαζιά και δραστηριότητες, εστιατόρια, ταβέρνες, καφετέριες, καφενείο, νυχτερινή ζωή, όμορφες παραλίες για κολύμπι, χαλάρωση και θαλάσσια σπορ. Ο κόσμος έχει τη δυνατότητα να απολαύσει τις ομορφιές του τόπου μας, καθώς και να επισκεφθεί το Μουσείο του Απολιθωμένου Δάσους, που βρίσκεται στο χωριό μας. Από την άλλη, ο χειμώνας είναι αρκετά δύσκολος με ελάχιστες επιλογές και λιγοστούς κατοίκους. Εγώ προσωπικά με τη γυναίκα μου λατρεύουμε να πηγαίνουμε εκδρομές στο νησί, κυρίως τον χειμώνα που υπάρχει περισσότερος ελεύθερος χρόνος. Ακόμα όμως και τα καλοκαίρια που η δουλειά είναι πολλή και ο χρόνος περιορισμένος, ένας καφές ή φαγητό στο χωριό μας δίπλα στη θάλασσα μας ξεκουράζει απίστευτα! Ξέρεις, υπάρχουν πολλοί τουρίστες που έρχονται για λίγες ημέρες στο χωριό και με ρωτούν «Μα πώς την παλεύετε τον χειμώνα στο Σίγρι;» και τους απαντάω αυτό που είπα και στην αρχή, πως αρκεί να είσαι δημιουργικός, να έχεις μια καλή παρέα και έναν άνθρωπο που να μπορείς να ζήσεις τα πάντα μαζί του!
Τι καλούδια φτιάχνεις για τους συγχωριανούς σου ;
Να ξεκινήσω με το βασικό προϊόν μας που είναι το ψωμί. Καθημερινά ζυμώνουμε το σιταρένιο ψωμί, το χωριάτικο, όπως λέμε, που είναι η βασική παραγωγή μας, αλλά κάθε μέρα ξεχωριστά υπάρχουν και τα «ιδιαίτερα ψωμιά» μας, όπως το ολικής αλέσεως, το πολύσπορο με πέντε διαφορετικούς σπόρους, η μπαγκέτα και το ψωμί με καλαμποκάλευρο. Φυσικά ζυμώνουμε και σουσαμένια κουλούρια Θεσσαλονίκης, ελιόψωμο, σταφιδόψωμο, τσουρέκια αλλά και κουλουράκια διάφορων γεύσεων, ιδανική επιλογή για τον καφέ ! Επίσης, καθημερινά στο κατάστημα υπάρχουν κάθε είδους σφολιατοειδή, γλυκά, κέικ, πάστες, σιροπιαστά γλυκά και βεβαίως τούρτες σε πολλές γεύσεις και με όποιο σχέδιο ζητήσει ο πελάτης.
Ποιο προϊόν σου θεωρείς ότι «τα σπάει»;
Όταν ο κόσμος έρχεται και μας συγχαίρει για κάποιο προϊόν μας που δοκίμασε είτε μας ζητάει κάτι που το πρότεινε κάποιος άλλος πελάτης, αυτό είναι για εμένα η μεγαλύτερη ικανοποίηση. Βλέπεις ότι οι κόποι σου και η προσπάθειά σου έχουν αντίκρισμα και επειδή κάνω αυτή τη δουλειά με μεράκι και την αγαπώ, είναι σημαντικό να βλέπω τον κόσμο ευχαριστημένο. Να σου πω την αλήθεια, από όσα φτιάχνουμε είτε καθημερινά είτε πιο σπάνια, το τσουρέκι μας είναι το προϊόν που «τα σπάει», όπως είπες. Κάθε φορά που θα πλάσουμε τσουρέκια -πίστεψέ με- δε θα προλάβουν να βγουν από τις λαμαρίνες, έρχονται όλοι να μας ρωτήσουν γιατί μοσχομυρίζει η γειτονιά και να τα αγοράσουν ζεστά ακόμη. Ειδικά το καλοκαίρι που έχει περισσότερο κόσμο, μας έχει τύχει πολλές φορές ακόμη και να παραγγείλουν τσουρέκια για την επόμενη φορά που θα φτιάξουμε, σε περίπτωση που δεν προλάβουν να πάρουν την ίδια μέρα!
Τι θα ΄λεγες στους νέους που δεν επιλέγουν τη λεσβιακή ύπαιθρο για να ζήσουν ;
Υπάρχει όντως ο φόβος στους νέους να αφήσουν τη ζωή τους στις μεγαλουπόλεις και να έρθουν στην ύπαιθρο για να ζήσουν. Ξέρεις, στις μέρες μας παρόλο που η καθημερινότητα ανατρέπεται διαρκώς γύρω μας, οι νέοι άνθρωποι δεν παίρνουν ρίσκα. Η συμβουλή που θα έδινα προς όσους το σκέφτονται αλλά δεν αποφασίζουν να έρθουν στη Λέσβο για να ζήσουν, είναι να μην το συζητούν περισσότερο και να κάνουν το βήμα. Είναι ένα νησί που μπορεί να προσφέρει θέσεις εργασίας αλλά και τη διασκέδαση που ζητούν οι νέοι, υπάρχουν αμέτρητες επιλογές για εξορμήσεις και γενικά δε νομίζω ότι έχει να ζηλέψει κάτι από τη ζωή των μεγαλουπόλεων. Προσωπικά θέλω να τονίσω κάπου εδώ την ποιότητα της ζωής που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος στην ύπαιθρο, όπου όλα είναι πιο απλά, πιο ήρεμα, πιο ανθρώπινα. Οι άνθρωποι καλημερίζουν ακόμα και έναν άγνωστο, συμπαραστέκονται ο ένας στον άλλο, δεν υπάρχει η αποξένωση των πόλεων. Πιστεύω πραγματικά ότι ο τόπος μας αναπτύσσεται και είμαι βέβαιος ότι σε λίγα χρόνια πολλοί άνθρωποι θα στραφούν στην επαρχία για μια ζωή πιο ποιοτική.
