Καθώς η Μεγάλη Εβδομάδα οδεύει προς την κορύφωση του Θείου Δράματος, η Μεγάλη Πέμπτη ξεδιπλώνεται ως μία από τις πλέον κατανυκτικές και συγκινητικές ημέρες της Ορθόδοξης παράδοσης. Με φορτίο ιστορικό, πνευματικό και συμβολικό, η μέρα αυτή λειτουργεί ως πύλη για τα Πάθη του Ιησού Χριστού και την Αναστάσιμη προσμονή.
Στο επίκεντρο των γεγονότων βρίσκεται ο Μυστικός Δείπνος, η τελευταία συνεύρεση του Χριστού με τους δώδεκα μαθητές Του. Εκεί, θεμελιώνεται το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας – “Λάβετε, φάγετε… Πίετε εξ αυτού πάντες” – ένα από τα ιερότερα μυστήρια της πίστης μας. Η εικόνα του Χριστού να πλένει τα πόδια των μαθητών Του, ως ένδειξη ταπείνωσης και αγάπης, εξακολουθεί να αποτελεί διαχρονικό μήνυμα προσφοράς και ταπεινοφροσύνης.
Όμως η Μεγάλη Πέμπτη φέρει και το στίγμα της προδοσίας. Ο Ιούδας Ισκαριώτης, με το διαβόητο φιλί του, παραδίδει τον Διδάσκαλο στους σταυρωτές Του, έναντι τριάντα αργυρίων. Είναι η πράξη που πυροδοτεί την αρχή των Παθών, και ενισχύει το ανθρώπινο δράμα της εβδομάδας των Παθών με τον πιο τραγικό και συνάμα αποκαλυπτικό τρόπο.
Το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, σε όλη την Ελλάδα, τελείται η κατανυκτική Ακολουθία των Παθών. Κατά τη διάρκεια της, αναγιγνώσκονται τα δώδεκα Ευαγγέλια, που περιγράφουν λεπτό προς λεπτό τα γεγονότα της σύλληψης, της ανάκρισης, των βασανιστηρίων και της πορείας προς τον Γολγοθά. Η σταύρωση του Χριστού προβάλλει μπροστά στο εκκλησίασμα με συγκλονιστική δύναμη, ενώ ο Εσταυρωμένος υψώνεται στον Ναό, συμβολίζοντας την κορύφωση της θυσίας.
Στο λαϊκό επίπεδο, η Μεγάλη Πέμπτη είναι και η ημέρα του βαψίματος των κόκκινων αυγών. Το έθιμο, με ρίζες αιώνες πίσω, θέλει το κόκκινο χρώμα να συμβολίζει το Αίμα του Χριστού, ενώ το αυγό αναπαριστά τη νέα ζωή, την ελπίδα της Ανάστασης. Οικογένειες συγκεντρώνονται, συζητούν, μοιράζονται σκέψεις και ετοιμάζουν τα εδέσματα του Πάσχα, πάντα με σεβασμό στο πένθος της ημέρας.
Η Μεγάλη Πέμπτη δεν είναι απλώς ένα ορόσημο στο εκκλησιαστικό ημερολόγιο. Είναι μια υπενθύμιση για τη δύναμη της πίστης, την ανάγκη της ταπείνωσης και την υπέρτατη αγάπη που φανερώνεται μέσα από τη θυσία. Σε μια εποχή που όλα μοιάζουν ταραγμένα, τέτοιες μέρες μας γυρνούν πίσω σε σταθερές αξίες – σε εκείνα που μας ενώνουν και μας κρατούν ανθρώπινους.
