Γεννήθηκε στη Φίλια και ζει μόνιμα στη Μυτιλήνη. Από το 2009, που έληξε η πολύχρονη καριέρα του στον ΟΤΕ, αφού παρακολούθησε τα μαθήματα της Φωτογραφικής Εταιρείας Μυτιλήνης (ΦΕΜ), ασχολείται με τη φωτογραφία, την επεξεργασία της και προσπαθει να «διαχειριστεί το φως» όπως λέει. Ο Γιώργος Καζάζης ο επί χρόνια Γενικός Γραμματέας του Δ.Σ. της ΦΕΜ, έχει διδάξει στους μαθητές της της ιστορία της φωτογραφίας, τη φωτογραφική μηχανή, τούς φακούς, τους “κανόνες” αισθητικής.
«Η σχέση μου με την φωτογραφία είναι όμορφη. Μια όμορφη φιλική σχέση. Περνάμε πολύ καλά οι δυο μας. Φυσικά, όπως όλες οι σχέσεις, έχουμε τα πάνω και τα κάτω μας. Τα πάνω μας όταν ένας δημιουργικός οίστρος μας καταλαμβάνει και είμαστε αχώριστοι και τα κάτω μας όταν δεν θέλουμε να βλεπόμαστε για μικρό ή μεγάλο συνήθως διάστημα», λέει ο Γιώργος Καζάζης ο αγαπημένος φωτογράφος της Μυτιλήνης που μέσα από τη ματιά του είδαμε και μια άλλη οπτική του νησιού. Ο Γιώργος, είχε την ευτυχία και την τύχη να παρακολουθήσει σεμινάρια από δασκάλους, που όπως λέει του άνοιξαν τα μάτια και τον βοήθησαν να μπει στον πραγματικά θαυμαστό κόσμο της φωτογραφίας: Από τον Πλάτωνα Ριβέλλη,τον Βασίλη Γεροντάκο, τον Λάμπρο Παπανικολάτο, τον Παναγιώτη Κασίμη,τον Λουκά Βασιλικό, τη Stella Johnson,τον Γιώργο Δεπόλλα, τον Στράτο Καλαφάτη, και φυσικά τον πρόεδρο της Φωτογραφικής Εταιρείας Μυτιλήνης Στρατή Τσουλέλλη που ήταν αυτός που τον “μύησε” στη φωτογραφική τέχνη.
Όσο για τα σκαμπανευάσματα στη σχέση του με τη φωτογραφία: «Αυτό οφείλεται σε εκείνον και … «στις περιόδους πνευματικής ανομβρίας που έχω. Ξέρετε η φωτογραφία είναι μια μοναχική πνευματική δραστηριότητα και μέσω αυτής εκδηλώνονται όλα τα εσώψυχα του φωτογράφου. Οι εμπειρίες του, το υποσυνείδητό του, τα όνειρα του, οι γνώσεις του, οι μουσικές του και γενικά ο εαυτός του. Η επιτυχία του φωτογράφου είναι να τα φανερώσει όλα αυτά ή τέλος πάντων τα περισσότερα στον θεατή και να τον οδηγήσει σε μια συγκίνηση με την εικόνα που βλέπει. Βέβαια θα είναι πολύ καλό να είναι και ο θεατής «παιδευμένος». Γίνεται αντιληπτό ότι όλα αυτά είναι δύσκολα πράγματα και ιδιαίτερα όταν αποτυπώνονται σε κλάσματα δευτερολέπτου, παγώνοντας τον χρόνο. Η προσπάθεια όμως αξίζει και καλό είναι να μην την εγκαταλείπουμε. Γιατί μας δίνει τη χαρά της δημιουργίας και ευφραίνει τη ψυχή μας. Και εν κατακλείδι -για μένα- αυτά τα δύο είναι η ομορφιά και η προσφορά της φωτογραφικής τέχνης, σε αυτόν που -σοβαρά- ασχολείται μαζί της.
Τρεις ερωτήσεις στον Γιώργο Καζάζη.
Τι σε ενδιαφέρει να αποτυπώνεις περισσότερο?
Γ.Κ. : Θα σας απαντήσω με λόγια μεγάλων φωτογράφων, από αυτούς που καθόρισαν και έκαναν τη φωτογραφική τέχνη μεγάλη και που προσπαθώ να τα εφαρμόσω.
Λέει ο Elliot Erwitt : «…η φωτογραφία είναι η τέχνη της παρατήρησης.
Να βρίσκεις κάτι ενδιαφέρον σε ένα συνηθισμένο μέρος.
Έχω καταλήξει στη διαπίστωση ότι δεν έχει να κάνει με τα πράγματα που βλέπεις, αλλά με τον τρόπο που τα βλέπεις».
Η Dorothea Lange είπε: «…η φωτογραφική μηχανή είναι ένα όργανο που διδάσκει στους ανθρώπους πώς να βλέπουν χωρίς τη φωτογραφική μηχανή».
Και ο αγαπημένος μου Andrei Τarkovsky είπε κάτι που με εκφράζει απόλυτα και είναι το μότο μου:
«Είναι λάθος να λέμε ότι ο καλλιτέχνης αναζητά το θέμα του.
Στη πραγματικότητα το θέμα αναπτύσσεται σαν καρπός μέσα του. Και αρχίζει να απαιτεί έκφραση.
Είναι κάτι σαν τοκετός.»
Πως και πότε ξεκίνησες το ταξίδι αυτό?
Ξεκίνησα το 2010, με τη λήξη της επαγγελματικής μου απασχόλησης στον ΟΤΕ. Δυστυχώς αρκετά αργά από όσο έπρεπε. Αλλά βέβαια κάλλιο αργά παρά ποτέ. Ήθελα να ασχοληθώ με κάτι δημιουργικό και πνευματικό μιας και δεν τα πάω καλά με τα χειρωνακτικά. Το ταξίδι αυτό συνεχίζεται με τα πάνω και τα κάτω μου. Με τις παύσεις μου, τα κόμματα και τις τελείες μου. Προσπαθώ να δημιουργώ εικόνες που πρωτίστως μου δίνουν χαρά και είμαι ιδιαίτερα ευτυχής αν «λένε» μια ιστορία σε όσους μου κάνουν τη τιμή να τις βλέπουν και τους ευχαριστώ πολύ γι΄αυτό.
Μια συμβουλή που πάντα δίνω – και με βάση την όποια δική μου εμπειρία- είναι όσοι και όσες θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά με τη φωτογραφική τέχνη να βρουν χρόνο και να την εντάξουν στις δράσεις τους, σε νεαρή ηλικία. Και όταν λέω σοβαρά δεν εννοώ μόνο με τα κινητά, που και αυτά έχουν εξελιχθεί τρομερά και έχουν συμβάλει στην εκπληκτική διάδοση της φωτογραφίας, αλλά με μελέτη, σωστά μαθήματα και συνεχή προσπάθεια.
Τι σχέδια έχεις μέσα σ΄ αυτό το δημιουργικό μονοπάτι?
Γ.Κ. : Να συνεχίσω να ταξιδεύω με τα κλικ της μηχανής μου και με τη μελέτη της φωτογραφικής τέχνης. Μου αρέσει πολύ να εντρυφώ σε λευκώματα και φωτογραφικά βιβλία για την ιστορία της φωτογραφίας, τους μεγάλους φωτογράφους, την αισθητική της φωτογραφίας, τη θέση της στη κοινωνία, τη φιλοσοφία της, τη γλώσσα της εικόνας, τη σχέση της με τις άλλες τέχνες κ.τ.λ. Μου αρέσει πολύ να μεταδίδω τις γνώσεις μου – θεωρητικές και τεχνικές- μέσα από μαθήματα φωτογραφίας που κάνω, σε όσους και όσες θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά με την τέχνη της φωτογραφίας και να τη γνωρίσουν σφαιρικά και όχι μονοδιάστατα. Και επειδή η μόρφωση, είναι κάτι που δεν σταματά ποτέ, παρακολουθώ και εγώ μαθήματα για τη φωτογραφία, το σινεμά (πολύ μεγάλη μου αγάπη, επίσης) και τις άλλες τέχνες, από αναγνωρισμένους δασκάλους.
Στα πλαίσια των όσων είπα παραπάνω μέσα από το site μου www.georgekazazis.gr μπορεί ο επισκέπτης να περιπλανηθεί σε παρουσιάσεις μεγάλων φωτογράφων και auteurs του κινηματογράφου, νέων με link σύγχρονων φωτογράφων και να αποκτήσει κάποια αρχικά ερεθίσματα που θα τον βοηθήσουν να «σκάψει» πιο βαθιά.
Τέλος αφού σας ευχαριστήσω θερμά για τη φιλοξενία σας, να σας πω ότι ίσως έχει έρθει η ώρα να κάνω -πέραν των συμμετοχών μου στις ομαδικές εκθέσεις της Φωτογραφικής Εταιρείας Μυτιλήνης- τη παρθενική μου ατομική έκθεση φωτογραφίας.-
