Βάσιμες ενστάσεις θέτει ο σύλλογος Διδασκόντων του Μουσικού σχολείου Μυτιλήνης για τη μεταστέγαση του σχολείο στο κτίριο του ΟΑΕΔ.
“Όσον αφορά στο ζήτημα που ανέκυψε τους τελευταίους 2 μήνες για μεταστέγαση στην Παναγιούδα, ο σύλλογος διδασκόντων ουδέποτε ενημερώθηκε ή και ζητήθηκε να εκφέρει άποψη για το αν είναι τεχνικά δυνατή η μεταστέγαση του σχολείου, έστω και προσωρινά, στο κτίριο που με απόφαση του Δ.Σ. του ΟΑΕΔ παραχωρείται μέρος του κτιρίου στον δήμο Μυτιλήνης, για τη στέγαση του Μουσικού σχολείου.
Επισημαίνεται ότι το ενδεχόμενο μεταστέγασης στον ΟΑΕΔ είχε και στο παρελθόν προταθεί, ωστόσο κατέστη σαφές ότι ήταν αδύνατη η λειτουργία του Μουσικού σχολείου στο συγκεκριμένο κτίριο.
Επίσης, ο σύλλογος διδασκόντων ανέλυσε διεξοδικά, σε διαδοχικές συναντήσεις που είχε με τον κ.Αθανασίου, τον αντιδήμαρχο Παιδείας κ. Κατσαβέλλη και τον Περιφερειάρχη Β. Αιγαίου κ. Μουτζούρη,τους λόγους για τους οποίους η προαναφερθείσα λύση ήταν ανέφικτη (οι οποίοι κατανοήθηκαν και έγιναν αποδεκτοί) και συνοψίζονται στα παρακάτω:
– Σύμφωνα με το υπάρχον μαθητικό δυναμικό, η συνολική έκταση που απαιτείται σε κτιριακή υποδομή πρέπει να είναι τουλάχιστο 3000 τ.μ. που αντιστοιχεί σε πάνω από 30 μεγάλες και μικρές αίθουσες διδασκαλίας (αίθουσες γενικής παιδείας, ατομικών μουσικών οργάνων και μεγάλες αίθουσες μουσικών συνόλων).
– Ο μουσικός μονάχα εξοπλισμός του μουσικού σχολείου, ανέρχεται στα 500.000 ευρώ. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το σχολείο διαθέτει 20 πιάνα, τα οποία πρέπει να βρίσκονται σε κάθε αίθουσα για τη διεξαγωγή των μαθημάτων μουσικής παιδείας.
– Ο χώρος που παραχωρείται στο κτίριο του ΟΑΕΔ είναι μια πτέρυγα του κτιρίου(όπου ο 1ος όροφος είναι πρώην κοιτώνες κι όχι εκπαιδευτήριο), γεγονός που σημαίνει ότι, όσα λυόμενα και αν τοποθετηθούν, θα καλυφθούν ανεπαρκώς οι ανάγκες του σχολείου. Επιπλέον, το μουσικό σχολείο Μυτιλήνης θα συστεγάζεται όχι μόνο με ένα σχολείο (όπως τώρα) αλλά με το ειδικό σχολείο Μυτιλήνης, τις σχολές του ΟΑΕΔ και τις διοικητικές υπηρεσίες του Υπουργείου Εργασίας.
Τέλος, ας σημειωθεί ότι εκκρεμούν, η απόφαση της σύμμετρης κατανομής στο υπάρχον σχολικό συγκρότημα της Χρυσομαλλούσας, στο οποίο συστεγάζονται το 5ο γυμνάσιο και το Μουσικό σχολείο Μυτιλήνης από το 1999 καθώς και η διαδικασία απόκτησης του οικοπέδου που θα δώσει το πράσινο φως για την οριστική στέγαση του Μουσικού σχολείου στη Βαρειά, γεγονός το οποίο κρίνει απολύτως δίκαιο και εφικτό ο περιφερειάρχης Β. Αιγαίου.
Η απόφαση του υπουργού εργασίας για την παραχώρηση μέρους του κτιρίου στον δήμο Μυτιλήνης με σκοπό τη στέγαση του Μουσικού σχολείου, ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗ
ΑΠΟΦΑΣΗ!!!!!!
Ακόμα και αν υπάρχει απόφαση, δεν αποτελεί δέσμευση για τη μεταστέγαση του σχολείου μας και για τους προαναφερθέντες λόγους δεν αποτελεί λύση στο χρόνιο στεγαστικό πρόβλημα που υπάρχει.
Χαιρετίζουμε το ενδιαφέρον και την άμεση ανταπόκριση σε ένα πρόβλημα που «κρύβεται κάτω από το χαλί» τόσα χρόνια αλλά, ως πολίτες αυτού του τόπου, εκτός από διδάσκοντες του συγκεκριμένου σχολείου, αναρωτιόμαστε, γιατί είναι προτιμότερη μια λύση η οποία είναι καταρχήν λειτουργικά ανεπαρκής ενώ επίσης, προκαλεί ετήσια ζημία τουλάχιστο 40.000 ευρώ (για τα γραφεία του ΟΑΕΔ του υπουργείου εργασίας που θα παραμείνουν σε μισθωμένο χώρο) και επιπροσθέτως, οδηγεί το δήμο σε μια οικονομική επιβάρυνση πολλών δεκάδων χιλιάδων ευρώ για επισκευές και αποκατάσταση, όταν υπάρχει η ανέξοδη λύση που μπορεί να επιτευχθεί στην υπάρχουσα σχολική μονάδα με ορθολογικότερη χρήση των υπαρχόντων χώρων;
Αναρωτιόμαστε γιατί η κοινωνία της Λέσβου καλείται να πληρώσει αυτό το οικονομικό κόστος για τη μεταστέγαση ενός σχολείου για ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα- είμαστε προ της ανέγερσης του δικού μας κτιρίου- τη στιγμή που οι ανάγκες όλων των σχολείων είναι πάρα πολλές; Γιατί να μην επενδυθούν αυτά τα χρήματα σε ανάγκες του σχολείου μας (χορδίσματα,συντηρήσεις οργάνων), σε ανάγκες των σχολείων για υλικοτεχνική υποδομή, σε ευπαθείς κοινωνικές
ομάδες;
Εδώ και χρόνια το νησί μας βρίσκεται σε μια δεινή θέση για λόγους που όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά. Η πλημμελής διαχείριση των πόρων, ειδικά σε βάρος της παιδείας είναι μέγα σφάλμα. Θέλουμε μια κοινωνία και μια πολιτεία που θα καταφέρει να σταθεί στα πόδια της, αντάξια της ιστορίας της, και όχι μια κοινωνία που θα ενισχύει τις διακρίσεις, τις μεροληπτικές στάσεις και θα διώχνει τα παιδιά της.
Κλείνοντας, θέλουμε να θέσουμε την τελευταία ερώτηση περί «ηθικού πανικού» στα μέσα μαζικής ενημέρωσης που στόχο έχει να διαμορφώσει, να κατευθύνει και να επηρεάσει τις στάσεις και τις συνειδήσεις των συμπολιτών μας. Ποιος εξυπηρετείται λοιπόν και ποιος έχει άμεση ενημέρωση και γνώση επί των θεμάτων που αφορούν το σχολείο μας; Ας υπογράψει το άρθρο του κι ας προβούμε σε μια δημόσια συζήτηση για το τι συμβαίνει, ποιες είναι οι ανάγκες μας και πώς θα μπορούσαν να ικανοποιηθούν. Οποιαδήποτε άλλη στάση στο σκοτάδι, μόνο εκ του πονηρού μπορεί να γίνει αντιληπτή.
¨Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε στη διάθεσή σας για μια δημόσια και με δημοκρατικό τρόπο διαβούλευση.
Μήπως ενοχλεί το γεγονός πως μεγάλη μερίδα συν-νησιωτών μας, στηρίζει τον θεσμό των Μουσικών σχολείων αλλά και το δικό μας σχολείο ειδικότερα; Αμέτρητες οι διακρίσεις, οι συνεργασίες, οι βραβεύσεις παρ’ όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε. Πολυάριθμα τα παραδείγματα του εμπνευσμένου και επιτυχημένου θεσμού ανά την Ελλάδα.
Μήπως τελικά ενοχλεί το γεγονός πως τα μουσικά σχολεία είναι αυτά που πληρούν το όραμα των νέων σχολείων και χαίρουν πλήρους αποδοχής από την πνευματική ηγεσία του τόπου μας»;”
