Κυριακή 30 Οκτωβρίου
Φούσκωσα το sup, εβαλα στολίτσα, έκανα κουπί, κολύμπησα, πήγα για φαγητό στον Αγιο Δημήτριο με το Γαλατόδασος,γύρισα εκανα τα μπανια μου εβαλα πυτζάμες.
Οδηγησα ως το Κλειστό-με τις πυτζάμες- χτύπησα κάτω απτο Ξενία μια αλεπού….Φακ
Κούρνιαξε στο κράσπεδο και με κοιτούσε.
Της είχα χτυπήσει το πόδι σίγουρα. Οταν την πλησίασα προσπάθησε να απομακρυνθεί αλλά δε τη βοηθούσαν τα πόδια.
Χώθηκε ωστοσο με κόπο μέσα στα αγκάθια και τις ροδοδάφνες. Δύσκολη πίστα.
Ξεκίνησαν τα τηλέφωνα. Καθόλου ψύχραιμα. Μετά από ένα γαϊτανάκι τηλεφωνημάτων, με την πολύτιμη συνδρομή του Dimitri Chatzigiannakis, το νοιάξιμο της Vaso Apostolou και μάλλον πολλών ανθρώπων που εγώ δε μίλησα, δεν εχω ιδέα ποιοι είναι, αλλά μίλησαν μεταξύ τους προσπαθώντας να βοηθήσουν να βρεθεί ένας τρόπος να μεταφερθεί η αλεπου, καταλήξαμε να τηλεφωνήσω σε γιατρό ώστε το ζωντανο να πάρει πρώτες βοήθειες και να μεταφερθεί στην Ανιμα.
Μίλησα με τη γιατρο και καταλήξαμε πως πρέπει εγώ να πιάσω την αλεπού. “Βάλτη σε μια κούτα αφούτην τυλίξεις με ενα πανί” “Μα τι λέτε; το γάτο προσπαθούμε να βάλουμε στο κλουβί και βγαίνουμε κοτλέ, την αλεπου καλέ κυρία πως θα τηνε πιάσω εγώ;”θα την τυλίξεις με ενα πανι και θα τη βάλεις σε μια κούτα” ωωωω Θεεε μου τι μου λαχε πάλι, το μόνο που έχω στο πορτ μπαγκαζ είναι ενα αερόθερμο…. Εκεί λίγο πριν τη λιποθυμία με τα μαντάτα, με καθησύχασε η γιατρός, θα πας στο μινι μαρκετ θα παρεις μια κουτα, θα χρησιμοποιήσεις ενα πανωφόρι και θα την πιάσεις. κι εκει κάπου κατάλαβα γιατι το μίνι μαρκετ λέγεται Καρμα, γιατί οι κοπέλες δεν ειχαν κουτες καθώς τις ειχαν δώσει στην ανακύκλωση απτο πρωί, αλλά με βόλεψαν αφού εψαξαν πολύ και νοιάστηκαν βρε παιδί, νοιάστηκαν. Αντε πίσω στην αλεπού. Δεν ξερω πόση ώρα πήγαινα δεξια αριστερά για να την καταφέρω. Αδύνατον! Εφευγε και χωνόταν στα κλαδιά. Απελπισία. Ωσπου άκουσα ενα “ακόμη τη προσπαθείτε” Αχ ο απο μηχανής Θεός μου, η κοπέλα απτο μινι μάρκετ. Μου κράτησε το φακό και στάθηκε απτη μία πλευρά ώστε να μη φύγει η αλεπού. Η μικρή αναγκάστηκε να προσπαθήσει να ανέβει στο σέτι κι εκεί τη καταφέραμε. Μια σταλιτσα τυλιγμένη σε μια ζακέτα, εγώ παγωμένη με το κοντομάνικο και τη πυτζαμα.
Η αλεπού πήρε τις πρώτες βοήθειες και σήμερα το απόγευμα έφυγε για την Αθήνα στην Άνιμα. Σύντομα θα χουμε νέα της, αλλά τα προγνωστικά είναι με το μέρος της.
Ψάχνοντας σήμερα πληροφορίες για το τι επιλογές έχεις σε τέτοιες περιπτώσεις που χτυπήσεις ή βρεις αγριο ζώο χτυπημένο, απογοητεύτηκα. Βρήκα πολλές καταχωρήσεις για ποιος είναι υπεύθυνος να σε αποζημιώσει για το αυτοκίνητό σου σε περιπτωση που χτυπήσεις άγριο ζώο, ελάχιστες επιλογές όμως για το τι κανεις, ποιος το μεταφέρει, αν αυτος ο ποιος ειναι διαθέσιμος μεσ τη νύχτα, αν υπάρχει δημόσιος φορέας για παροχή οδηγιών, περιθαλψη και κυρίως με ενδιέφερε πως διάολο πιάνεις ένα ζωο άγριο με ασφάλεια εκατέρωθεν αφού δεν βρίσκεις ειδικό αλεπολόγο στην περιπτωσή μου, μια που κρίθηκε αρχικά πιο σώφρων να μην επιχειρήσω για ευνόητους λόγους να το πιάσω εγώ.
Οι επιλογές είναι να επικοινωνήσεις με την Ανιμα, να πάρεις οδηγίες και να κινηθείς αναλόγως, να μιλήσεις με τοπικούς εθελοντικούς συλλόγους κι από στομα σε στόμα με πολυ άγχος να βρεθεί γιατρος να κάνει τη δουλειά μαζι με εθελοντές, να κάνεις 50 τηλέφωνα και να σκοτώνονται όλοι να βρουν μια λύση μια που όλο και κατι σχετικό μπορεί να έχουν αντιμετωπίσει ή μπορεί να σου πουν μια κουβέντα ψύχραιμη για να πάρεις κουράγιο.
Θα ήταν καλό αν υπήρχε μια εφημερία νύχτες και αργιες για τα περιστατικά, ώστε να αντιμετωπιστεί υπεύθυνα ένα περιστατικό, με λιγότερο άγχος για όλους, αυτό είπαμε με τη Stratoula Tzanneti κι άλλα πολλά.
Μπορεί να είμαστε ενημερωμένοι ή γνώστες αλλά το να χτυπήσεις ένα ζώο σε καθιστά διπλά υπεύθυνο αλλά και πολύ αγχωμένο, μπορεί να αδειάσει το μυαλό σου εκείνη τη στιγμή.
Χτύπησα ένα άγριο ζώο κι ήμουν τυχερη παρολη την ταλαιπωρία και το στρες( ελάχιστο μπροστά στης αλεπούς είμαι σίγουρη) γιατι ήμουν δίπλα στην πόλη και δύσκολα μεν πιάσαμε την αλεπού, χωρίς απώλειες δε.
Αφήνω σχόλια ανοιχτά όχι για τπτ συγχαρήκια, παρακαλώ,(γιατι βάρος θα φέρω για το περιστατικό) αλλά για να ζητήσω να δώσετε όσοι γνωρίζετε και επιθυμείτε σωστές οδηγίες και επιλογές για τέτοιες περιπτώσεις.
Είμαι σίγουρη πως θα διαβαστούν ;)
Εδώ κάτω η μικρή αλεπουδίτσα, το κάρμα, στα αποκαλυπτήρια μέσα στο ιατρείο.
Αν χτυπήσετε ένα ζώο μη το αφήσετε. Δεν θέλατε. Δεν ήθελε. Συνέβη. Μην το αφήσετε.
