Η απάντηση του Δημάρχου Στρατή Κύτελη στα “καρφιά” της Βάσως Χοχλάκα
“Σε μία Δημοκρατία, κριτής όλων είναι όχι ο εαυτός μας, αλλά οι πολίτες, οι οποίοι είναι εκείνοι που βαθμολογούν και αγκαλιάζουν τις προσπάθειες του καθενός κι εκείνοι κρίνουν έμπρακτα τι είναι πετυχημένο και τι όχι.
Είναι αποδεδειγμένο πως η Δημοτική μας Αρχή, με την έλευσή της, αλλά και με τις προσπάθειες νοικοκυρέματος και αναβάθμισης που καταβάλλει στον Πολιτισμό και τον Αθλητισμό, τάραξε τον ύπνο πολλών, οι οποίοι είχαν φωλιάσει στη σιγουριά της ματαιοδοξίας τους.
Η δημιουργία –προσωρινά- του Συνδέσμου Νομικού Προσώπου Πολιτισμού – Αθλητισμού έγινε με χρήματα που δόθηκαν, στο μεγαλύτερο μέρος τους, από το Δήμο Μυτιλήνης και συγκεκριμένα, μόνο από το Δήμο Μυτιλήνης, δόθηκε το ποσό των 488.000 Ευρώ. Αντίστοιχα, ο Δήμος Δυτικής Λέσβου έδωσε 230.000 Ευρώ.
Είναι γεγονός πως τα χρήματα τα οποία δόθηκαν όλο αυτό το χρονικό διάστημα στο Νομικό Πρόσωπο, ήταν με τη συμφωνία να χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών, αλλά και των εκκρεμών υποχρεώσεων και όχι για την άσκηση προσωπικής πολιτικής μέσω εκδηλώσεων. Συνεπώς, η Δημοτική Αρχή είναι αυτή που εξέφρασε έμπρακτα τη βούληση να πληρωθούν όλες οι εκκρεμείς υποχρεώσεις του Νομικού Προσώπου, εκτός κι αν η κυρία Χοχλάκα τις ξεπλήρωσε από τη τσέπη της.
Μόνο ο Δήμος Μυτιλήνης ήταν συνεπής προς τον Σύνδεσμο στις οικονομικές υποχρεώσεις του. Από τις υποχρεώσεις που ο Δήμος Μυτιλήνης εκτέλεσε στο ακέραιο, προκύπτει η εξόφληση των υποχρεώσεων.
Αντιθέτως, η κυρία Χοχλάκα λησμόνησε πως είναι Δημοτική Σύμβουλος Μυτιλήνης και ουδέποτε ενημέρωσε το Δημοτικό Συμβούλιο, ούτε λογοδότησε ποτέ κάνοντας απολογισμό. Φρόντιζε πάντοτε να απέχει από τις συνεδριάσεις του καλοκαιριού, ώστε να μην υποβληθεί στη βάσανο των ερωτήσεων και του ελέγχου για το που πήγαιναν τα χρήματα. Γνωρίζει πως όλες οι παρεμβάσεις στο χώρο του Αθλητισμού, οι μελέτες και τα έργα υλοποιήθηκαν από τη Δημοτική μας Αρχή. Γνωρίζει, επίσης, πως το Φεστιβάλ του Λεσβιακού Καλοκαιρού αποτελεί το κεντρικό Φεστιβάλ του Δήμου Μυτιλήνης και όχι κάποιας Δημοτικής Αρχής. Εν τούτοις, η κα Χοχλάκα, για πρώτη φορά, συνεπικουρούμενη από την παλαιά νοοτροπία και τάξη που υπήρχε στα πράγματα, θέλησε, χρησιμοποιώντας μεγάλο μέρος των χρημάτων που της δόθηκαν από τα ταμεία του Δήμου για άλλο σκοπό, να τα χρησιμοποιήσει για να ασκήσει προσωπική πολιτική. Για το τί ήταν πετυχημένο και το πώς εξέλαβε η κοινωνία αυτή της την κίνηση, την έκρινε και θα την κρίνει ο κόσμος τώρα και στο μέλλον, όχι εμείς.
Το Θέατρο Κάστρου Μυτιλήνης, εδώ και τριάντα χρόνια περίπου, δίδεται από το Τοπικό Συμβούλιο Αρχαιοτήτων για τη διεξαγωγή του Φεστιβάλ του Λεσβιακού Καλοκαιριού του Δήμου Μυτιλήνης με απόφασή του, όπου περιγράφονται οι εκδηλώσεις.
Η κα Χοχλάκα γνωρίζει πως το Κάστρο δεν αποτελείται από «καρέκλες», όπως ειρωνικά και με έπαρση ανέφερε, αλλά σπαταλήθηκε πολύς κόπος και χρόνος για να δημιουργηθεί ένας χώρος για τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Δήμου Μυτιλήνης, που κέρδισε τις εντυπώσεις μέσα κι έξω από το νησί. Με σύγχρονες υποδομές και με αισθητικές παρεμβάσεις που ανέδειξαν την πόλη και τον Πολιτισμό του ίδιου του τόπου μας. Όπως σύγχρονα καμαρίνια, διαμόρφωση του χώρου κλπ. Η ειρωνεία της κας Χοχλάκα προσβάλλει κυρίως όσους εργάστηκαν και μόχθησαν για να βγει αυτό το αποτέλεσμα που αγκάλιασε ο κόσμος. Αδιαφορώντας, λοιπόν, για το ότι οι εκδηλώσεις του Λεσβιακού Καλοκαιριού Μυτιλήνης του Δήμου ήταν σε εξέλιξη, η κα Χοχλάκα ζήτησε το Θέατρο του Κάστρου! Της απαντήθηκε με έγγραφο πως δεν ήταν πρακτικά δυνατόν, διότι βρίσκονταν σε εξέλιξη οι εκδηλώσεις του Δήμου Μυτιλήνης και γίνονταν πρόβες από τα τοπικά σχήματα.
Η κα Χοχλάκα, επίσης, φαίνεται πως ενοχλήθηκε και θεώρησε εκβιασμό το γεγονός πως εκλήθη από την αρμόδια υπάλληλο του Δήμου Μυτιλήνης να δώσει εξηγήσεις σε διενεργούμενη ΕΔΕ για έργα της Πινακοθήκης τα οποία χάθηκαν επί ημερών της θητείας της. Στη γλώσσα της Δημοκρατίας αυτό δεν ονομάζεται εκβιασμός, αλλά υποχρέωση του κάθε αιρετού απέναντι στους πολίτες να δίνει εξηγήσεις για τα πεπραγμένα του…”
