Ο φωτογράφος Νίκος Κόκκας είναι φαν της Λέσβου αλλά και δικός μας φίλος και συνεργάτης.Πολλά από τα δικά του ” κλίκ” έχουν δημοσιευθεί στην εφημερίδα ΠΟΛΙΤΙΚΑ,ενώ δεκάδες από τις παραγωγικές μονάδες του νησιού καθώς και καταστήματα εστίασης έχουν συμπεριληφθεί σε αφιερώματα του περιοδικού “Γαστρονόμος” όπου μαζί με την δημοσιογράφο Νικολέτα Μακρυωνίτου κατέγραψαν την γαστρονομική ιστορία του τόπου.
Σε μια διαφορετική και δημιουργική προσέγγιση ο φωτογράφος κατέγραψε το προσωπικό του βίωμα της ιστορικής καραντίνας με τρόπο χιουμοριστικό ,αισιόδοξο και καμιά φορά υπερβολικό μέσα από ένα πρότζεκτ του αποδεικνύεται ότι το life style είναι πλέον τρόπος σκέψης αλλά και πρόταση ζωής.Περιοδικά όπως η ελληνική VOGUE, το WOMAN TOC, το HARPERS BAZAAR κ.α., φιλοξένησαν τις απόψεις του μαζί με τις φωτογραφίες καραντίνας κάνοντας μας να αναλογιστούμε το πόσο δημιουργικοί μπορούμε να γίνουμε μέσα στη μοναξιά μιας παγκόσμιας πανδημίας που αλλάζει τα δεδομένα…
“Η ιδέα ξεκίνησε νωρίς, στις 16 Μαρτίου, με μια φωτογραφία που τράβηξα σε μια σύντομη βόλτα στην περιοχή του ΣΕΦ. Κυματοθραύστες σε πρώτο πλάνο με τη θάλασσα στο βάθος, λαμπερή και υποσχόμενη. Ένα μέλλον που έρχεται αφού υπερπηδήσουμε πρώτα τη μεγάλη δυσκολία. Η κεντρική ιδέα είναι απλώς ο αντικατοπτρισμός της αισιοδοξίας μου. Μην έχοντας άλλο “μοντέλο” πλην του εαυτού μου, αποφάσισα, για τη δική μου προσωπική ψυχική ισορροπία, μέσω της δημιουργικότητας, αλλά και για να μοιράσω λίγη αισιοδοξία μέσα από τον αυτοσαρκασμό, να τραβώ μια φωτογραφία την ημέρα, χαρακτηρίζοντας με ειλικρίνεια τα καθημερινά μου συναισθήματα και την ψυχολογική μου κατάσταση.
Το μόνο που αλλάζει από την πραγματικότητα, είναι η προσθήκη θεατρικότητας και υπερβολής. Και λίγης ανοησίας. Η ειλικρίνεια είναι το στοίχημα. Η αλήθεια. Ακόμη και αυτή που με απογοητεύει. Η Αισιοδοξία. Η Ουτοπία. Η Απελπισία της στιγμής. Η Απομόνωση. Αλλά και αλήθεια που ντρέπομαι να παραδεχτώ. Είναι και ένα στοίχημα με τον εαυτό μου να κρατήσω την έμπνευση για όσο κρατήσει η καραντίνα. Αρκεί να ακούω αυτό που νιώθω και να μπορώ να το μετουσιώνω σε εικόνα. Κάθε εικόνα σχεδιάζεται την ίδια μέρα της δημιουργίας της. Το ποταπό, η επανάληψη, η ανία, οι επιθυμίες, η παραδοξότητα αλλά και απωθημένα μου, είναι οι εμπνεύσεις μου” εξηγεί ο Νίκος Κόκκας
“Η διάρκεια της καθημερινής παραγωγής, από τη σύλληψη της ιδέας μέχρι την υλοποίησή της, είναι περίπου 3 ώρες ( μαζί με την επεξεργασία ). Παρά την υποχρεωτική αποχή από τη φυσική μου παρουσία σε φωτογραφικές παραγωγές, αυτές τις ημέρες εργάζομαι στις τελευταίες πινελιές ενός βιβλίου του οποίου η παραγωγή έγινε το Φεβρουάριο στα προσφυγικά και μεταναστευτικά camp της Λέσβου ( για το οποίο λεπτομέρειες θα δημοσιοποιηθούν λίγο πριν την έκδοσή του) και είμαι σε αναμονή άλλης μιας, πολύ όμορφης έκδοσης, ενός λευκώματος, μιας νεο-λαογραφικής προσέγγισης της Νάξου, στην οποία ξεχειμώνιασα το 2019. Και, όταν τελειώσει όλο αυτό το δυστοπικό αλλά και ιστορικό γεγονός, θα “καώ” στο στέκι μου μαζί με όλους τους φίλους αγκαλιά” καταλήγει.
