“Παίξε μουσική ΜΟΝΟ αν είναι αυτό που πραγματικά θέλεις. Όχι για τα λεφτά, όχι για τις γκόμενες, όχι για να το παίξεις κάποιος”, λέει ο Νίκος Γιαννάκας που επιμένει να παίζει την μουσική που τον εκφράζει κόντρα στο ρεύμα της εποχής που επιβάλει το σκυλάδικο. Ο ιδιοκτήτης του cocktail bar “Fisheye” αλλά και του πρώτου διαδραστικού παιχνιδιού μυστηρίου στη Μυτιλήνη “Clocked” επιμένει στην ποιοτική μουσική και θυμάται τις παλιές καλές εποχές στον ΕΣΠΕΡΟ, τη ΡΩΜΑΙΚΗ ΑΓΟΡΑ, στους ΓΑΤΕΛΟΥΖΟΥΣ, στο SALLIMAR, το QUEBRACHO το ESCOBAR , το PRIVILEGE το GIRAFFE και σε άλλα μαγαζιά που μεσουράνησαν τις περασμένες δεκαετίες.
“Ξεκίνησα να παίζω μουσική στο νησί. Πρώτες εμπειρίες με τα μηχανήματα (λόγω ότι αυτή την εποχή δύσκολα μπορούσε να αγοράσει ή να δει κάποιος (ούτε internet!)) ήταν σε πειρατικό σταθμό στην Μυτιλήνη. Μετά ήταν στο ΑΜ και στου Παπούκα (μου διαφεύγει το όνομα το σταθμού) για να καταφέρω πρώτη φορά να παίξω βράδυ σε πάρτυ στο FRIENDS (απέναντι από το μουσικό καφενείο). Η πρώτη φορά με τόσο κόσμο ήταν τραυματική! Ήμουν πάρα πολύ αγχωμένος και θυμάμαι ότι όλη την ώρα ήμουν με τα μούτρα μέσα στα CD για να βρω τις επόμενες επιλογές, με αποτέλεσμα να μην θυμάμαι τίποτα άλλο!
-Ποια ήταν τα μαγαζιά που μεσουρανούσαν τότε και τι μπορούσες να ακούσεις;
Για νεαρές ηλικίες ήταν το ΠΡΙΣΜΑ. Γενικότερα μαγαζιά που θυμάμαι που άφησαν στίγμα ή που έμειναν μέσα στην καρδιά μας είναι: Έβενος , Πέτρινο , Σειρήνες (κορυφαίο για αρκετά χρόνια, μουσική σύμφωνα με τις τάσεις της εποχής) , X-Vertigo (για after καταστάσεις με φοβερή ξένη ηλεκτρονική μουσική ) , Αμπάρι (ωραίο ροκάδικο με rock-metal ήχους από ελληνικη& ξένη μουσική. Κλασσικά όλοι με τα δερμάτινα και τις μπότες βερμαχ. Καλοκαιρινά μαγαζιά όπως ΕΣΠΕΡΟΣ, ΡΩΜΑΙΚΗ ΑΓΟΡΑ, ΓΑΤΕΛΟΥΖΟΙ , SALLIMAR, QUEBRACHO (ξένη house), ESCOBAR(εμπορικές επιτυχίες της εποχής) , PRIVILEGE(καρά τεπές) (ξένη house) , GIRAFFE(εμπορικές επιτυχίες της εποχής). Στην πιο πρόσφατη εποχή FACES , MARUSH και για μικρό χρονικό διάστημα τα OCEAN 11 και CALDO τα οποία άφησαν στίγμα λόγω της καλής προσπάθειας που έκαναν να αλλάξουν το μουσικό ύφος της τότε εποχής.
-Ποιος είναι ο πρώτος δίσκος που αγόρασες ;
M. Jackson : BAD
-Τι έχει αλλάξει από τότε μέχρι σήμερα;
Σχεδόν όλα! Πλέον τα μαγαζιά δεν έχουν μουσική ταυτότητα. Τους ενδιαφέρει το γρήγορο χρήμα και όχι η διασκέδαση του πελάτη. Έχουν μπει σε ένα μοτίβο να παίζουν συγκεκριμένες ώρες, σε συγκεκριμένη ένταση, συγκεκριμένα τραγούδια με συγκεκριμένη σειρά. Εμείς αυτό στην εποχή μας τα λέγαμε «κασσέτα» (σαν ότι παίζει συνέχεια η ίδια κασσέτα (cdδεν είχαμε!)). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην υπάρχουν επιλογές, ο κόσμος να μαθαίνει να ακούει μόνο αυτά, αλλά παράλληλα να μην διασκεδάζει πραγματικά & αυθόρμητα όπως παλιά.
|
Αγαπημένο είδος? Η ΜΟΥΣΙΚΗ! Θεωρώ ότι δεν υπάρχουν είδη αλλά αισθήματα και φάσεις που νοιώθουμε καθημερινά και σε κάθε μας στιγμή. Κατά καιρούς και μεγαλώνοντας (αλλά και λόγω μαγαζιού που θα δούλευα) έχω δοκιμάσει πολλά «είδη» και σίγουρα έχω διασκεδάσει έστω και λίγο με όλα. Διαχρονικά όμως 3 κατηγορίες είναι που ακούω, αγαπάω και παίζω πιο συχνά. HOUSE, ROCK (& ROCKABILLY), JAZZ-FUNK.
-Ποιο ειναι το τραγούδι που έχεις παίξει τις περισσότερες φορές;
Νομίζω ότι το INSOMNIA των FAITHLESS πρέπει να έχει παίξει περισσότερες φορές αλλά και λόγω του πόσο διαχρονικό κομμάτι είναι.
-Ποιο είναι το «μυστικό της επιτυχίας» για μια καλή βραδιά;
Δυστυχώς είναι συνδυασμός αρκετών πραγμάτων αλλά τα κύρια θεωρώ ότι είναι.
- Να διασκεδάσεις εσύ περισσότερο με την μουσική σου και να το δείχνεις-περνάς στον κόσμο.
- Να παρατηρείς αντιδράσεις του κόσμου ανά τραγούδι ώστε να καταλάβεις (έστω στατιστικά) τον τρόπο που θα πρέπει να ελιχθείς ώστε να τους τραβήξεις την προσοχή και να αρχίσεις να τους παίρνεις στο ρυθμό σου.
- Μην αλλάζεις το στυλ σου για κανέναν που θα στο ζητήσει.
- Μην έχεις έτοιμο πρόγραμμα από πριν. Μονό να έχεις φανταστεί περίπου τι θες να παίξεις.
-Σήμερα πιστεύεις ότι οι ανάγκες των μουσικόφιλων ή αυτών που θέλουν απλά να περάσουν μια καλή βραδιά καλύπτονται;
Ούτε καν! Καλύπτονται μόνο όσοι ακούνε λαϊκα και τσιφτετέλια.
Τον τελευταίο χρόνο, αρχίζω και βλέπω ένα φως στο τούνελ. Με μικρές προσπάθειες αρχίζουν και εμφανίζονται κάποια πρώτα πειράματα που έχουν πολλές ελπίδες εξέλιξης.
Αλλά επίσης μεγάλο πρόβλημα πλέον είναι ο ίδιος ο κόσμος που δεν στηρίζει όσο θα έπρεπε αυτές τις προσπάθειες λόγω ότι τους κερδίζει η δύναμη της μάζας, με αποτέλεσμα αυτές οι ωραίες προσπάθειες πολλές φορές να πέφτουν στο κενό και να κόβουν τα φτερά των ανθρώπων που προσπαθούν.
-Ποια είναι η σχέση σου με τη μουσική γενικά πέρα από το djλικι
Είναι μέρος της ζωής μου. Ακούω ασταμάτητα σχεδόν όλες τις ώρες και προσπαθώ συνέχεια να βρίσκω καινούργια ακούσματα που θα με ταξιδέψουν. Δεν μπορώ να με φανταστώ χωρίς να ακούω μουσική…
