Ο ζωγράφος και χαράκτης Πάνος Μητσόπουλος έχει στενές σχέσεις με το νησί. Tο επισκέφτηκε για πρώτη φορά το 1983, τότε που μαζί με τη φίλη του Μελίνα έγραφαν συνθήματα στους τοίχους, συνθήματα που δεν υπάρχουν πια αλλά σημαίνουν ακόμη πολλά. Τότε ο Πάνος Μητσόπουλος ζούσε ακόμη στην ηλιόλουστη Ελλάδα και η Λέσβoς σε μια άλλη εποχή. Τα τελευταία χρόνια ο καλλιτέχνης επισκέπτεται ξανά το νησί με ένα πρότζεκτ που “χαράζει” νέα σύνορα, καλλιτεχνικής συνύπαρξης κι αλληλεγγύης ενώ παράλληλα νικά…την κατάθλιψη. Μόνιμος κάτοικος του Άμστερνταμ πια, για να νικήσει τους “σκοτεινούς χειμώνες” της Βόρειας Ευρώπης άρχισε, αρκετά χρόνια πριν, να ταξιδεύει πραγματοποιώντας έναν διαφορετικό γύρο της Μεσογείου κάνοντας στάση στα λιμάνια με “ελληνική καταγωγή”.Κάνοντας μονίμως στάση στο δικό του λιμάνι, που είναι η χαρακτική, κατάφερε για άλλη μια φορά να μοιράσει χαμόγελα στους μαθητές του MOSAIK support center που πρόσφατα έκλεισε τα τρία χρόνια λειτουργίας του, έχοντας “υποστηρίξει” και “διδάξει” πάνω από 6.000 πρόσφυγες μαθητές! Αλλά ας τα πάρουμε όλα με τη σειρά!
Οι σκοτεινοί χειμώνες και τα λιμάνια της Μεσογείου
“Τελείωσα των Καλών Τεχνών στην Ολλανδία όπου μένω μόνιμα πια εδώ και πολλά χρόνια. Εκεί, όπου όλα ήταν abstract και free , εγώ ήθελα κάτι άλλο κι έτσι γνώρισα την τέχνη της χαρακτικής που είχε τους δικούς της ορισμούς, είχε όρια να χαράξεις. Η χαρακτική είναι το δικό μου νησί, έγινε το το δικό μου λιμάνι σιγά σιγά. Ωστόσο η ζωή στην Ολλανδία έχει δυσκολίες. Για να νικήσω τους μαύρους καταθλιπτικούς χειμώνες που τώρα έχουν μειωθεί λόγω της κλιματικής αλλαγής αποφάσισα να κάνω τον γύρο της Μεσογείου σταματώντας στα λιμάνια που έχουν έντονο ελληνικό στοιχείο ή υπήρξαν ελληνικές αποικίες. Έτσι βρέθηκα στην Αλεξάνδρεια, στο Εμπόριον της Ισπανίας, στη Μασσαλία, στη Νάπολη όπου μαζί με ντόπιους καλλιτέχνες δημιουργώ κάθε φορά μια εγκατάσταση ενισχύοντας παράλληλα τον δεσμό μου με την πόλη, τα σχολεία της, τους καλλιτέχνες, τους ανθρώπους της, μένοντας περισσότερο καιρό.
Στο Mosaik
“Κατά τη διάρκεια αυτών των περιπλανήσεών μου στα λιμάνια της Μεσογείου δημιουργήθηκε και το μεταναστευτικό. Αναρωτήθηκα λοιπόν τι μπορώ να κάνω για να προσφέρω γιατί σκέφτηκα ότι δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό στην πατρίδα και σε έναν αγαπημένο τόπο όπως η Λέσβος κι εγώ να μην είμαι εκεί. Με τη σύντροφό μου που ασχολείται με το animation τρέξαμε ένα πρότζεκτ καλλιτεχνικό την πρώτη χρονιά που ήρθαμε ενώ αργότερα όταν γεννήθηκε το Mozaik είδα ότι είναι οργανωμένο και έχει μια συνέπεια στις δράσεις του οπότε αποφάσισα να μεταφέρω εδώ την ιδέα μου. Φέτος ήρθα με μεγάλες βλέψεις! Με τη νέα αυτή ομάδα προσφύγων που δουλεύω φέτος, μαθητές του Κώστα (Κορόζη), αποφασίσαμε να κάνουμε προσωπογραφίες με χαρακτική πάνω σε λινόλεουμ. Χρησιμοποιούμε αυτό το υλικό καθώς είναι πιο φτηνό και εύκολο στη μεταφορά καθώς και στη χρήση. Το ξύλο θα χρειάζονταν ώρες πολλές τις οποίες δεν έχουμε! Σκοπός είναι να γίνει μια έκθεση μετά με τα έργα τους.
Στην εποχή που η τεχνολογία έχει προχωρήσει τόσο που πλέον ως προσωπογραφίες εννοούνται οι σέφλι τα παιδιά κάθισαν και χάραξαν και δούλεψαν πάνω στα πορτρέτα τους. Είναι μεγάλη ευτυχία να βλέπεις την όρεξη, τη συνέπεια και το χαμόγελο μετά! Το ουσιαστικό είναι να ξεχαστούν λίγο. Θυμάμαι την προηγούμενη φορά που είχαμε κάνει μια έκθεση στο Αρχοντικό Γεωργίαδη με αφορμή μια νομαδική έκθεση, τη χαρά στα πρόσωπά τους όταν έβλεπαν τους ντόπιους να έρχονται για να δουν τα έργα τους. Τα παιδιά είχαν φορέσει τα καλά τους κι έλαμπαν.”
Η τέχνη της χαρακτικής. Μια τέχνη με όρια αλλά χωρίς σύνορα
” Τα παιδιά έμαθαν την τέχνη της χαρακτικής. Τους εξήγησα την καταγωγή της και την αρχική μορφή της χαρακτικής που βοήθησε ώστε μεγάλα έργα να μην μείνουν μόνο σε σπίτια πλουσίων αλλά να μοιραστούν σε πολύ κόσμο. Μου έκανε εντύπωση ότι πολλά παιδιά από το Πακιστάν είχαν την εμπειρία του textile που χρησιμοποιούν περισσότερο εκεί. Είναι μια τέχνη που συναντάται σε όλες τις χώρες. Το επόμενο διάστημα θα έρθουν στο Mosaik και στο Πίκπα, χρωματιστές μπογιές και άλλα υλικά ζωγραφικής και χαρακτικής που συγκεντρώθηκαν από ένα event που διοργανώθηκε στην Ολλανδία από εμένα, τη σύντροφό μου κι άλλους καλλιτέχνες. Η δουλειά που κάνουν στο Mosaik είναι ξεχωριστή και αξίζει τη στήριξή μας”, λέει κλείνοντας ο Πάνος Μητσόπουλος που θα παραμείνει στο νησί ως το τέλος της εβδομάδας.
Τις φωτογραφίες τράβηξε ο Χοακίν που είναι πλέον μέλος της ομάδας του Mosaik!
