Πασίγνωστο είναι το παιχνίδι που παίζαμε παιδιά, το «κλέφτες και αστυνόμοι», που τα μεγάλα παιδιά της πολιτικής και της αυτοδιοίκησης το ξέρουν πολύ καλά αλλά δεν κάνουν σχεδόν τίποτα για να περιοριστούν και οι κλέφτες και οι αστυνόμοι.
Αντίθετα, ο λαός, οι μάζες, ξέρουν ποιοι είναι οι κλέφτες και προσπαθούν να το παίξουν αστυνόμοι αλλά τα πράγματα είναι δύσκολα και δεν μπορούν γιατί στο σάπιο αυτό πολιτικό κατεστημένο όποιος ανακατεύεται θα πιτσιλιστεί και θα βρωμίσει κι αυτός και για το λόγο αυτό εξακολουθεί να υπάρχει αυτό το παιχνίδι και δυστυχώς.
Ξέρει δηλαδή ο λαός, ξέρουν οι πολίτες, όλων των παρατάξεων, όλων των αποκλίσεων, ότι οι πολιτικοί τους δουλεύουν και τους χρησιμοποιούν σαν εργαλεία για να κάνουν τη δουλειά τους, για να κουμαντάρουν αυτό το σκάφος με την ολιγαρχία των εθνοπατέρων του κοινοβουλίου και την κομματαρχία των μπροστάρηδων της αυτοδιοίκησης.
Αυτό το ξέρουν και το ξέρουν καλά οι πολίτες. Αλλά δεν ξέρουν και ψάχνουν να βρουν τον τρόπο πώς να αντιδράσουν. Πώς να πιάσουν τους κλέφτες, πώς να βάλουν τάξη και πειθαρχία, είτε με την δημοκρατική, είτε με την λαϊκή, είτε με οποιαδήποτε άλλη κυριαρχία. Και γιατί δεν ξέρουν το επαναλαμβάνουμε: γιατί το σύστημα είναι σάπιο.
Έχουμε λοιπόν εκλογές τον Μάιο, σε 65 μέρες αυτοδιοικητικές εκλογές και σε 75 ημέρες ευρωεκλογές (δηλ. 15 και 25 Μαΐου). Τι είναι τώρα αυτές οι εκλογές ρωτά ο κάθε πολίτης; Ερευνά και μελετά τις γραφές, ακούει, διαβάζει και βλέπει τα μέσα ενημέρωσης και με το ένστικτο, τη λογική και τη νοημοσύνη που διαθέτει προσπαθεί να βγάλει ορισμένα συμπεράσματα, που τα συμπεράσματα αυτά είναι καλύτερα και όχι πρόχειρα αν ο πολίτης, ο ψηφοφόρος, ο φορολογούμενος, ο αναλυτής, ο ερευνητής δεν είναι κομματισμένος, φανατισμένος και διαπλεκόμενος.
Αυτός λοιπόν ο ψηφοφόρος, ο Έλληνας πολίτης, μπορεί να διακρίνει καθαρά, αν θέλει, τι ακριβώς είναι οι εκλογές αυτές. Γιατί αν ερευνήσει θα βρει ότι είναι ένα ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ, είναι μια μέτρηση δυνάμεων των κομμάτων, είναι ένα εργαλείο που θα χρησιμοποιηθεί για τις εθνικές εκλογές, που θα είναι πρόωρες ή όχι. Δηλαδή από αυτές τις εκλογές θα εξαρτηθούν οι εθνικές εκλογές. Είναι ένα γκάλοπ.
Οι εθνοπατέρες της βουλής λοιπόν, τα κόμματα και οι συνδικαλιστές, οι εμπλεκόμενοι και διαπλεκόμενοι του συστήματος, καταφέρνουν με την προπαγάνδα, με την δύναμη της οικονομίας, με τις πελατειακές σχέσεις, με τα ψέματα του Γκέμπελς ή και τα κατά συνθήκη ψεύδη του Νορντάου, να αποπροσανατολίσουν το λαό και να τον κάνουν να πιστέψει ότι έχουμε αυτοδιοικητικές εκλογές για δημάρχους και περιφερειάρχες και από την άλλη ευρωεκλογές για το ευρωκοινοβούλιο.
Και εκεί ακριβώς είναι που πατάνε την πεπονόφλουδα οι αστυνόμοι που κυνηγάνε τους κλέφτες. Γιατί δεν κατάλαβαν ότι οι κομματικοποίηση διαπλατύνθηκε. Από το εθνικό κοινοβούλιο έγινε κατάληψη, έγινε επέλαση στην αυτοδιοίκηση. Οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες αν δεν είναι κομματικοποιημένοι πως θα εκλεγούν;
Τα κόμματα και οι ηγέτες μαζί με τους συνδικαλιστές και τους παρατρεχάμενους αν δεν αποδείξουν ότι έχουν δύναμη σε αυτές τις εκλογές, πως θα πάνε σε εθνικές εκλογές; Ξυπόλυτοι στα αγκάθια;
Και στις μεγάλες πόλεις αλλά και στις μικρές, έμμεσα, άμεσα, πλην σαφώς, ο δήμαρχος και ο περιφερειάρχης πρέπει να στηριχθεί ή και να εγκλωβιστεί σε μια ή σε περισσότερες παρατάξεις, κομματικές πάντοτε. Γιατί όσο καλός και αν είναι, όσο άξιος ή τίμιος, σαν ανεξάρτητος δεν μπορεί να εκλεγεί γιατί το μήνυμα και σύνθημα που έχει πάρει ο λαός είναι: κόμματα, παρατάξεις, συνδικαλισμοί και ομάδες συμφερόντων σε όλα αυτά μαζί.
Δείτε στην Αθήνα, δείτε στη Θεσσαλονίκη, δείτε στην Πάτρα και όχι μόνο σε μεγάλες πόλεις αλλά και σε μικρές ποια κόμματα στηρίζουν ποιους και πως παίζεται το παιχνίδι. Ας αφήσουμε το ευρωκοινοβούλιο που σε πρώτη φάση είναι διακοσμητικό για τους Έλληνες του νότου και στη συνέχεια είναι πολιτικό, γιατί όσοι βγουν θα κολλήσουν στα άλλα μεγάλα μπλοκ της Ευρώπης, των σοσιαλιστών, των νεοφιλελεύθερων και των αριστερών.
Και τελικά αν φτάσουμε στο δια ταύτα ρωτάμε τον οποιοδήποτε Έλληνα ψηφοφόρο να μας πει τι πέτυχαν οι δικοί μας ευρωβουλευτές στο ευρωκοινοβούλιο; Τι είπαν, τι κέρδισαν και ιδιαίτερα η Ελλαδίτσα σε τι ωφελήθηκε από όλη αυτή την διαδικασία;
Για αυτό οι αναποφάσιστοι, οι οποίοι αποτελούν σήμερα το 35% των ψηφοφόρων δεν ξέρουν ακριβώς τι πρέπει να κάνουν. Να ψηφίσουν; Να μην ψηφίσουν; Ποιον να ψηφίσουν; Τελικά αυτοί θα αποφασίσουν. Γιατί κανένα κόμμα, καμία παράταξη, αριστερή, δεξιά, κεντρώα ή οποιαδήποτε άλλη, δεν έχει αυτή τη στιγμή τη δύναμη που έχουν οι αναποφάσιστοι. 35% δεν έχει κανένα κόμμα, ούτε μπορεί να πάρει.
Και μεγαλώνει αυτός ο αριθμός. Όσο πλησιάζουν οι εκλογές, τόσο περισσότερο μεγαλώνουν οι αναποφάσιστοι. Και μη μου πείτε ότι την τελευταία στιγμή πηγαίνουν όλοι στην κάλπη για να ενισχύσουν τις πελατειακές σχέσεις των κομματαρχών, τις ιδεολογικές θέσεις των πολιτικών ή τις φιλικές και συγγενικές σχέσεις των οποιωνδήποτε ψηφοφόρων. Αυτά όλα έχουν ξεπεραστεί και ευτυχώς ή έχουν περιοριστεί θα λέγαμε καλύτερα και η αποχή θα είναι μεγάλη και οι δυνάμεις των κομμάτων θα μειωθούν και οι δημοσκοπήσεις θα είναι ανίκανες να εκθέσουν την πραγματικότητα γιατί ο λαός τους κατάλαβε όλους πλέον τι καπνό φουμάρουν, τι ρόλο παίζουν, ιδιαίτερα τι συμφέροντα έχουν όλοι αυτοί που ασχολούνται με την πολιτική των πολιτικών και θέλουν ή να απομακρυνθούν να μην τους βλέπουν, να μην τους ακούνε ή αν μπορούν να τους δώσουν ένα γερό μάθημα κατεβάζοντας τα ποσοστά των κομμάτων, βάζοντας φράγματα στο σάπιο σύστημα αλλαγής νοοτροπίας του λαού αφενός και αλλαγής πορείας των πολιτικών αφετέρου.
Όσοι περισσότεροι είναι οι αναποφάσιστοι τόσο ισχυρότερο θα είναι το μήνυμα, γιατί αυτοί θα αποφασίσουν για το μέλλον της χώρας.
Ε. Ε. Γ.
