…ανθρώπινο κρέας μυρίζει. Δεν είναι απαραιτήτως κακό αυτό, χρυσέ μου υποψήφιε. (Σε αυτοδιοικητικούς μιλάω και όχι σε ευρω…βρυξελιώτες. Αυτούς θα έχουμε τον καιρό και να τους μιλήσουμε και να τους ξεχάσουμε, όταν θα μας κουνήσουν το μαντήλι και θα τραβήξουν για το Μεγάλο Στούντιο της δια τηλεκοντρόλ κυβερνούσης Δύσεως.) Εσένα της Αυτοδιοίκησης θα σε έχουμε εδώ. Θέλει πρωτεύσεις και δημαρχεύσεις ή περιφερειο…διοικήσεις, θέλει έρθεις δεύτερος και καταϊδρωμένος, μέσα στο ζουμί που βράζουμε όλοι μας, θα είσαι …και ο πρώτος …μεζές. Από τα καλύτερα κομμάτια θα είσαι, κι όλοι εμείς, άλλος λίγο, άλλος πολύ ή καθόλου, θα ρίχνουμε γυροβολιές, προσπαθώντας να συμπληρώσουμε τη γεύση, την ουσία και το άρωμα της σούπας. Να ζήσουμε καλά, να εξελιχθούμε ως Δήμος ή Περιφέρεια (γεωγραφική η θεώρηση), να νιώσουμε πιο ασφαλείς και πιο άνετοι: Σε ποιότητα ζωής, σε κοινωνική ομοψυχία και συμπαράσταση, να καταφέρουμε, τέλος πάντων, να υλοποιήσουμε το όραμά μας. Εσύ, υποψηφιούλη μας, το ψυχανεμίζεσαι το όραμα του κόσμου ή βλέπεις μόνο τις ανάγκες του; Γιατί αν βλέπεις μόνο τις ανάγκες της περιοχής και των ανθρώπων της …δεν κάνουμε τίποτα… Περίεργα τα βλέπεις, έτσι; Μα είναι περίεργα.
Τόσα χρόνια, περισσότερα λόγια για τις ανάγκες ακούγονται, παρά για το όραμα. Τι όμως, είναι αυτό που κάνει το όραμα τόσο ξεχωριστό; Μην πάει το μυαλό σου σε χολυγουντιανές ή παραδείσιες καταστάσεις. Απλώς… Άνθρωποι είμαστε κι έχουμε ανάγκες. Αν πάρουμε για παράδειγμα τις υποχρεώσεις της Δημοτικής Αρχής προς τις ανάγκες των Δημοτών, αυτές συνοψίζονται σε μερικές κατηγορίες, αλλά είναι …ουκ ολίγες. Τι να πρωτοκάνει η Αρχή… να μεριμνήσει …για τα σκουπίδια, φερ’ ειπείν; Αει στο καλό… εντάξει, εσένα εκεί το μυαλό σου: «ο Δήμαρχος είναι για να μαζεύει τα σκουπίδια». Λέμε καθαριότητα, κυρα Λεσβία, που δεν είναι μόνον η αποκομιδή των απορριμμάτων. Μήπως ξέρεις, κυρά μου, τι κοσμογονία έχει γίνει τόσα χρόνια που εσύ παράγεις το σκουπιδομάνι σου; Η Αρχή «ξεπάτωσε» το στόλο των απορριμματοφόρων της αρκετές φορές, για να έχεις τη δυνατότητα εσύ να ξελαφρώνεις πετώντας τη σακούλα μέσα στον κάδο. Αν πούμε για τη δημιουργία της νέας χωματερής στο παρελθον και πρόσφατα του ΧΥΤΑ (εσύ, μοναδικέ μου αναγνώστη, γνωρίζεις τι είναι αυτό), αν πούμε για κοντέινερ σκουπιδιάρες που μεταφορτώνουν το «βρωμερό πράμα» από κάθε γωνιά του νησιού και το πάνε για Υγειονομική Ταφή, αν πούμε πως με κάθε ευκαιρία πρόσληψης, έστω συμβασιούχων, η Αρχή (ή οι Αρχές, παλιότερα) προσπαθεί για χρόνια να κρατήσει καθαρή τη Μυτιλήνη και τα χωριά, πώς το βλέπεις; Όραμα ή ανάγκη; Ανάγκη βεβαίως… Εκπλήρωση των αναγκών, κατανόηση των αναγκών, ιεράρχηση και οικονομία των αναγκών. Με αυτά παλεύει μία πλευρά της Αρχής, προσπαθεί συνεχώς και ή τα καταφέρνει τέλεια ή …στραβά αρμενίζει, και η σούπα γυρίζει και το ζουμί βράζει με τους Δημότες να βράζουν από αγανάκτηση, …στολίζοντας τις …αρετές των καλύτερων κομματιών, που κι αυτά είναι μέρος της μαγειριάς. Με το παράδειγμα των …σκουπιδιών, καταλαβαίνουμε πως οι ανάγκες των Δημοτών πρέπει οπωσδήποτε να εκπληρώνονται. Είναι βασική προϋπόθεση λειτουργίας του θεσμού της Αυτοδιοίκησης. Έχει μάλιστα, πολλές υποχρεώσεις η Αρχή και σε ποικίλους Τομείς, έχει πολλές πλευρές η …διάταξη μάχης. Έχει τη Διοίκηση και την Ταυτοποίηση. Άντε κάνε τη δουλειά σου, αν δεν περάσεις από το ΚΕΠ, το Δημοτολόγιο, κ.λπ. Έχει την Κοινωνική Μέριμνα με τους παιδικούς σταθμούς κ.ά., τα σχολεία και όχι μόνον ως κτήρια και θέρμανση αυτών, πού να λέμε τώρα και για τη Βοήθεια στο Σπίτι και πάει κορδόνι ο κατάλογος. Αν θυμηθούμε και το οδικό δίκτυο που αναλογεί στην υποχρέωση της Αρχής, τα πράγματα δυσκολεύουν… Καλά που δουλεύει και το ζήτημα των Δημοτικών Εταιρειών (όσες έμειναν, …τα νερά… να πούμε, Ύδρευση και Αποχέτευση) κι έτσι υπάρχει με την αυτοδυναμη …ρομποτική λειτουργία, κάποια ελάφρυνση στο μεγάλο …βαπόρι του Δήμου. Δεν θέλω να ξεχάσω τον Πολιτισμό που φορτώνει το πρόγραμμα κάθε Αρχής, αλλά και δεν θέλω να το παραζαλίσω με αναφορές, τι σπουδαίο είναι η Αυτοδιοίκηση να μεριμνά για τον Πολιτισμό της περιοχής της. Έχει όμως κι αυτή την ανάγκη να εξυπηρετήσει.
Τώρα θα σε ταξιδέψω, μοναδικέ μου, στο παρελθόν της Μυτιλήνης, τότε που ο αείμνηστος Δήμαρχος «ο Δάσκαλος» Αποστόλου έπαιρνε τους δρόμους αξημέρωτα και στο μπλοκάκι του σημείωνε ποιο γκιρίζι είναι μολωμένο και ποια γωνιά είναι πήχτρα στο σκουπιδομάνι και θέλει καθάρισμα. Πολύ καλά έκανε ο μακαρίτης και ήταν ίσως ο μοναδικός που περπατούσε την πόλη. Τότε όμως ο Δήμος ήταν μικρός. Τώρα η Μυτιλήνη …υδροκεφάλιασε, της προστέθηκαν και τα γύρω χωριά με τον Καποδίστρια, ώσπου κατάντησε με τον Καλιγούλα (όπς, με τον Καλλικράτη) να έχουμε έναν Δήμο …άψητο κέικ χωρίς τη φόρμα του. Εντάξει, θα υποθέσουμε ότι όλα πάνε καλά και οι ανάγκες των Δημοτών καλύπτονται σε όλους τους Τομείς. Να συνεχίσουμε το ταξίδι μας… Αυτό, λοιπόν, το καράβι μπορεί να κάνει τέλεια ταξίδια, όπως τα πλοία της γραμμής και να εξυπηρετεί το σκοπό των δρομολογίων του. Όλοι ευχαριστημένοι, αλλά όχι εγώ και θέλω να σε παρασύρω κι εσένα, μοναδικέ μου, σε αυτό το έρεισμα του ανικανοποίητου. Δεν εννοώ του δυσαρεστημένου, είπαμε μια χαρά θα τα πηγαίνει ο …λεωφορειατζής καπετάνιος με τις ανάγκες μας… Εννοώ πως θα πρέπει να ζητάμε την ικανοποίηση αυτός ο καπετάνιος που θα έχουμε να είναι ένας …Ιάσων, ένας Πυθέας, ένας Μαγγελάνος. Μαζί του το ταξίδι να είναι συναρπαστικό, σε κόσμους νέους, γεμάτους προκλήσεις και περιπέτεια, να υπερβαίνει την κάλυψη των αναγκών μας και να δίνει φτερά στην έμπνευση, την πρωτοτυπία και τη συλλογική προκοπή. Το έπιασες, μοναδικέ μου, τι είναι το όραμα για τον Δήμο; Είπαμε, εμείς είμαστε ο Δήμος. Η Αρχή πρέπει να είναι εμπνευσμένη και αποτελεσματική, αλλιώς, προς τι να παραχωρήσουμε την εξουσία σε αυτούς που μας τη ζητάνε, αν δεν συμβαδίζει το όραμά τους με το δικό μας όραμα;
Άντε, ας το φορμάρουμε στο παράδειγμα που είχαμε πιάσει με τα …σκουπίδια… Έχουμε και λέμε, η κατασκευή του ΧΥΤΑ, η κατασκευή του Βιολογικού, ήταν οράματα που υλοποιήθηκαν. Δεν ήταν μόνον ανάγκες, ήταν έργα που τα ντοσιέ με τις προσφορές κάθε εργοληπτικής εταιρείας ερχότανε σε …μπαούλα. Τι να λέμε τώρα για την κατασκευή, λες και δεν τα φάγαμε στην καμπούρα όσο το δίκτυο πέρναγε μέσα από τη Μυτιλήνη… Το πόσο βάσταξε η τυρανία μας, ήδη το ξεχάσαμε, άλλος πολύ κι άλλος λιγότερο. Τώρα η ανάγκη είναι να λειτουργεί καλά και να τελειώσουν κάποια στιγμή όλες μα όλες οι συνδέσεις των βρωμόνερων. Το συγκεκριμένο όραμα του Δημότη θα είναι να μην ασχοληθεί πλέον με αυτά. Τι τον ενδιαφέρει τον οραματιστή το πρόβλημα του …όποιου λειτουργού; Αυτός επιζητεί να πάει παρακάτω. Να ανεβεί η πόλη, να ανεβεί το νησί και σε επίπεδο ζωής και σε επίπεδο αειφόρου ανάπτυξης και σε πολιτιστικό επίπεδο. Αν θέλεις, δες το κι έτσι. Να ξυπνήσεις, λέει, μια μέρα, με τη νέα Δημοτική Αρχή και να έχουν απομακρυνθεί από το ηρώον των Ιερολοχιτών οι κάδοι. Αυτή είναι η ευόδωση ενός οράματος. Το πού θα τους πάει ο διαχειριστής, ας είναι δικό του πρόβλημα. Ας το λύσει. Να βλέπεις, λέει ν’ ανηφορίζουν επισκέπτες για το Κάστρο και να μην κινδυνεύουν από κάδους, ούτε να γινόμαστε ρεζίλι στα μάτια τους. Να κατεβαίνουν από το πούλμαν οι τουρίστες και να μην κάνουν υποτιμητικά σχόλια για το σκουπιδομάνι στα ρείθρα των εξοχικών δρόμων. Να γράφει, ο ηλίθιος τη βωμολοχία στο Άγαλμα, και μέχρι το μεσημέρι να μην υπάρχει ίχνος… Το να στέλνεται συνεργείο σε τέτοιες περιπτώσεις είναι κάλυψη ανάγκης. Το να υπάρχει συνεργείο που δρα άμεσα κάθε πρωί για την εξάλειψη της ασχημίας, είναι η ευόδωση του οράματος.
Όλο για καθαριότητα θα λέμε; Ε, να μην σου λέει το παιδί σου ότι ξυλιάζει πάλι στην τάξη, να μην μπαίνεις σε διαγκωνισμό για να γράψεις το μικρό σου στο σταθμό, να έρχεται το Λεσβιακό Καλοκαίρι όμορφα και φυσικά κι όχι …πυροσβεστικά, με οργάνωση την την τελευταία στιγμή, αν θέλουμε να μιλάμε για Πολιτισμό. Όσο για τη διαφάνεια, πεδίον δόξης λαμπρόν για το συνδυασμό που θα αναλάβει την Αρχή. Όλοι την ευαγγελίστηκαν, ε, ας την εφαρμόσει αυτός που θα προκριθεί στις Εκλογές. Να καταλάβει ο Δημότης ότι παίζει ρόλο στο γίγνεσθαι του Δήμου του και ότι η Αρχή τον υπολογίζει και τον χρειάζεται για τη γνώμη του και τις ιδέες του. Εφόσον αυτός θα είναι ο χρήστης κάθε έργου, γιατί κατά το σχεδιασμό να μην έχει λόγο; Αυτά μπορούν εύκολα να λυθούν με αναρτήσεις στο διαδίκτυο, σε ένα αξιοπρεπές σάιτ, γιατί αυτό που έχουμε τώρα είναι καραγκιόζικο από πολλές απόψεις. (αναφορά μετά λόγου γνώσεως. Έμπα στο σάιτ του Δήμου και σπάσε πλάκα ή κλάψε).
Μην γελαστείς, μοναδικέ μου, και νομίσεις ότι πάλι σου επαναλαμβάνω ανάγκες. Δες το από τη σκοπιά μου και κατάλαβε ότι σου μιλώ για την Ανάγκη να μην αναλωνώμαστε μόνον στις ανάγκες. Κατάλαβε ότι σου μιλώ για την ευχέρεια να ξεφύγουμε από αυτό και να περάσουμε στην επιδίωξη του οράματος. Διαβήκαμε εν μέσω ανθο…κλεπτικής τη Βαλπουργία Νύκτα και ολοταχώς με το Μάιο αγκαζέ, οδεύουμε για τις κάλπες. Δύο συν μία βδομαδούλες μείνανε… Τώρα, εσύ που γνωρίζεις τους επίδοξους καπεταναίους, και μιας και μιλάμε για μυρωδιά καμμένου ανθρώπινου κρέατος, αναρωτήσου: Τίνος ο κ… (οι πατούσες) θα πάρει φωτιά για να σε οδηγήσει στο όραμα; Ποιος καταλαβαίνει όταν του μιλήσεις για το όραμα; Αδιαφόρησε για τον ακτοπλόο της γραμμής (που μπορεί να ακολουθεί και παλαιο…κομματικές ρότες) και βρες τον …Κολόμβο σου.
City Inspector
