Κείμενο: Νατάσα Παπανικολάου
Φωτογραφίες: Ηλίας Μάρκου/Kontakt Creative Studio
Από το “Avance” της Αναγνωστοπούλου στην ιστορική “Vegera” της Μυκόνου που μεσουρανούσε τη δεκαετία του 90΄ κι έπειτα στην θρυλική “Appaloosa” του νησιού των Ανέμων, ο σεφ Αναστάσιος Βουγάς έχει πολλά να μας διηγηθεί. Μια ζωή έντονη που κουβάλα την τρέλα και την ανεμελιά μιας άλλης εποχής. Σήμερα, είκοσι χρόνια μετά, ο “Τασούλης” της Μυκόνου- όπως τον φώναζαν οι φίλοι του και οι συνάδελφοί του στο νησί- μαζί με την γυναίκα του, την γλυκιά Σου από την Ταϊλάνδη, δημιουργούν εξωτικά ασιατικά πιάτα εδώ στη Μυτιλήνη. Από την κουζίνα του “Gamatastra” της Ερμού (απέναντι από το Γενί Τζαμί), που προς αποφυγήν παρεξηγήσεων προέρχεται από το γράμμα “Γάμμα” και τα αρχικά των δύο συνέταιρων Τάσου και Στρατή(Μιχαήλ), μου μιλάει για τον γάμο του με τη Σου αλλά και την…μαγειρική.
“Την μαγειρική δεν την αγαπάς απλά. Την μαγειρική την παντρεύεσαι. Και όπως ένας γάμος, θέλει αγάπη και καλά υλικά”, μου λέει δείχνοντάς μου περήφανος τον κουρκουμά που χρησιμοποιεί στις μαγειρικές του. ” Η κιτρινόριζα ή κουρκουμάς, έχει πολλές και καλές ιδιότητες. Πέρα από τη μαγειρική το πίνω σαν ρόφημα κάθε πρωί”, μου λέει o Τάσος.
Το κοιτάζω και είναι σαν ένα μικρό είδος τζίντζερ με σκούρο ρίζωμα. “Η γεύση του είναι έντονα πικάντικη και λίγο πικρή. Το πολύ ώριμο έχει ένα φωτεινό πορτοκαλί χρώμα και χρησιμοποιείται σε μορφή σκόνης για να χρωματίσει το φαγητό. Αυτό έχει φυτρώσει εδώ στη Μυτιλήνη”.
Με τη Σου γνωρίστηκαν σε ένα ταξίδι του Τάσου στην Ταϊλάνδη. “Η βραδιά που γνωριστήκαμε ήταν σουρεαλιστική! Ήταν σε ένα κλαμπ στην Μπανγκόκ που λεγόταν “FBI” και εκείνη τη νύχτα τραγουδούσε ένας ελληνοαυστραλός! Τελικά έμεινα τρεις μήνες , πήγα στο χωριό της γνώρισα τον τόπο της. Μετά γύρισα πίσω και την έφερα στην Ελλάδα.Όλα αυτά πριν από 8 χρόνια. Τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου παντρευτήκαμε με κουμπάρο τον φίλο μου που ήταν και η αιτία της γνωριμίας μας στην Ταϊλάνδη. Η κουζίνα μας ενώνει. Εγώ πάντα έκανα βέβαια αυτά τα πιάτα”, λέει κοιτώντας τη Σου που έρχεται προς το μέρος μας κρατώντας καυτερές πιπεριές. Στην ταϊλανδέζικη κουζίνα υπάρχουν σε πολλές διαφορετικές μορφές: ολόκληρες, φρέσκες, αποξηραμένες, σε νιφάδες ή σε σκόνη μας εξηγεί…
Mε ωραίες αναλογίες, χρώματα και αρώματα, ινδικές, κινέζικες και βιετναμέζικες επιρροές, η ταϊλανδέζικη κουζίνα έχει πιάσει καλό πόστο στο διεθνές γευστικό πάνθεον και κάνει εδώ και αρκετές δεκαετίες καριέρα σε όλο τον πλανήτη. Η μοναδική, αυτή τη στιγμή “έθνικ” κουζίνα του νησιού, αποτελεί ένα διάλειμμα από το αρκετά καλό νησιώτικο φαγητό της πόλης: “Η Μυτιλήνη έχει πολλή καλή πρώτη ύλη. Πολύ καλά κρέατα, πολύ καλά λαχανικά και βρίσκεις τα πάντα. Ωστόσο στην πόλη δύσκολα θα βρεις καλό μαγειρευτό. Πιο πολύ στα καφενεία έχει καλό φαΐ”. λέει ο έμπειρος σεφ. “Είναι κρίμα γιατί η πρώτη ύλη είναι φοβερή. Η μαγειρική είναι η ζωή μου. Ήρθα εδώ να ηρεμήσω από τους εργοαστασιακούς ρυθμούς της Μυκόνου αλλά …ξανάπεσα στα ίδια!”.
