Χρειάστηκαν κοντά δέκα χρόνια για να καταφέρει να επενδύσει στη σχέση, που έχτιζε όλα αυτό το διάστημα με εργατικότητα και συνέπεια ο Ιγνάτης Πατρικόπουλος της ποτοποιίας Ε.Β.Α προκειμένου να κατορθώσει ένα άνοιγμα συνεργασίας με τους …αλέγρους τύπους του μακρινού Μεξικού. Το ούζο, η μαστίχα, τα λικέρ όπως το ρόδι και το γνωστό πλέον τσίπουρο που μετρά μόλις ένα χρόνο ζωής, είχαν την τιμητική τους σε ένα ταξίδι αστραπή που πραγματοποίησε ο ίδιος, λίγο πριν το κλείσιμο της χρονιάς που πέρασε. Αν και η μαστίχα για τους μεξικάνους αποτελεί ένας είδος θυμιάματος και εξαγνισμού ήρθε η ώρα να τη βάλουν και στα ποτήρια τους ή γιατί όχι και στη μαγειρική τους.

Η γνωριμία με το μεσκάλ

Ο Ιγνάτης, λάτρης της γεύσης αλλά και της εξερεύνησης νέων συνεργασιών μαζί με τον ambassador του μεσκάλ Γιάννη Πανάγου  περιηγήθηκε σε 1500 χιλιόμετρα καυτής γης, ώστε να δει από κοντά τους τρόπους απόσταξης  του εθνικού ποτού του Μεξικού και να γνωρίσει την καλλιέργεια της αγαύης, της πρώτης ύλης δηλαδή που έδωσε και το όνομά της στο διάσημο ποτό.

«Βρέθηκα για τρίτη φορά στην πόλη της γαστρονομίας και του μεσκάλ, την Oaxaca.Στην πολιτεία της λειτουργούν  περίπου στις 1000 Palenque’s (αποστακτήρια μεσκάλ) από πολύ μεγάλα αποστακτήρια μέχρι πολύ μικρά στα σπίτια τους. Σε αυτό το ταξίδι επισκέφτηκα 3 διαφορετικά αποστακτήρια με την @mezcalgirl Lupita και γνωρίσαμε από κοντά τους ανθρώπους και τις οικογένειες τους που όλοι έχουν μια ιστορία από πίσω τον τρόπο που φτιάχνουν το μεσκάλ και τα μυστικά τους.

Όλοι καμάρωναν ότι δεν χρησιμοποιούν μηχανήματα και την φτιάχνουν όπως την έμαθαν από τους παππούδες και προπαππούδες τους. Οι συγκεκριμένοι είχαν καζάνια από πηλό πάνω από 100χρόνων και συγκέντρωναν το προϊόν σε δοχεία από σωλήνες μπαμπού. Καλημέρισα τους ανθρώπους που ήταν στην Palenqua και πατούσαν την ψημένη αγαύη με το άλογο τους να σέρνει ένα πλίθινο τροχό βάρους ενός τόνου και κάθε τόσο τσουγγρίζανε τα ποτηράκια με τον σταυρό στον πάτο. Μου είπαν ότι όλη διαδικασία από το να μαζέψουν του κάκτους από τα βουνά μέχρι να βγάλουν το τελικό προϊόν διαρκεί 30 ημέρες και ότι στους άγριους κάκτους όπου τα ζάχαρα είναι λίγα μπορεί από ένα τόνο να βγάλουν μόνο 25 κιλά μεσκάλ»…

Η λέξη Μεσκάλ προέρχεται από τη λέξη mexcalli (Ναχουάτι), που σημαίνει “ψημένη αγαύη”. Η αγαύη βρίσκεται κυρίως σε περιοχές του Μεξικού, αν και η μεγαλύτερη ποσότητα του μεσκάλ παράγεται στην πόλη Οαχάκα. Φτιάχνεται και σε άλλες πόλεις, όπως: Ντουράνγκο, Γκουαναχουάτο, Γκερέρο, Σαν Λουίς Ποτοσί , Ταμαουλίπας, Ζακατέκας, Μιτσοακάν και Πουέμπλα. Σταθμούς και περιοχές που βρέθηκε και ο Ιγνάτης Πατρικόπουλος για να μάθει περισσότερα για το εθνικό προϊόν αλλά και για να απολαύσει τη φιλοξενία ενός λαού που ζει για το σήμερα όπως λένε και οι παραδόσεις, ενώ παράλληλα έκανε επαφές για την προώθηση τόσο λεσβιακών όσο και επιλεγμένων ελληνικών προϊόντων.

«Η διάφορα του μεσκάλ με την τεκίλα, είναι ότι η τεκίλα φτιάχνεται μόνο από την μπλε αγαύη όπου καλλιεργείται και ψήνεται σε φούρνους υγραερίου ενώ το μεσκάλ είναι artisanal και ψήνεται σε μεγάλους λάκκους όπου βάζουν φωτιά κι έπειτα καλύπτεται με στρογγυλές ηφαιστειακές πέτρες για μία εβδομάδα, και έχει το καπνιστό αποτέλεσμα. Επίσης χρησιμοποιούνται πέρα από την αγαύη και το espadin όπου καλλιεργείται και αυτό,  με άλλα 30 περίπου είδη άγριων κάκτων από τα βουνά του Μεξικού όπως tobala, tepestate, cuishe, coyote κ άλλα πολλά. Ενδιαφέρον έχει ότι το είδος mescal pechuga, το φτιάχνουν με διάφορα φρούτα της εποχής όπως μάνγκο, ανανά, κακάο και μέσα στον αποστακτήρα  προσθέτουν ένα κρεμασμένο κομμάτι ώμο στήθος γαλοπούλας.  Το συγκεκριμένο είδος σερβίρεται στους γάμους. Ο τρόπος παλαίωσης του μεσκάλ γίνεται σε ξύλινα βαρέλια όπως ξέρουμε για τα αποστάγματα αλλά και με αρχαίο τρόπο θάβοντας γυάλινες νταμιτζάνες στο χώμα. Ο σκοπός είναι να βρίσκεται σε σκοτεινό, ήσυχο και  με σταθερή θερμοκρασία  περιβάλλον όπως μου είπε ο Ιπποκράτης που διατηρεί δύο εργαστήρια χημείου στην πόλη για οίνο, ζύθο και φυσικά μεσκάλ». .

«Οι Μεξικάνοι, χρησιμοποιούν το θυμίαμα της ρητίνης ως εξαγνισμό από τα κακά πνεύματα, ένα απομεινάρι της κουλτούρας των Αζτέκων που κληρονόμησαν. Η παραδοσιακή ιεροτελεστία που ονομάζεται “la limpia” (λα λίμπια), δηλαδή «το καθάρισμα» είναι κάτι που συναντάμε συχνά στον πληθυσμό του Μεξικού, το οποίο μάλιστα συνδέεται και με τις περισσότερες θρησκείες»

Ο ΙΓΝΑΤΗΣ ΠΑΤΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΠΡΕΣΒΕΥΤΗΣ ΤΩΝ ΛΕΣΒΙΑΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ

Ωστόσο ο Ιγνάτης δεν έμεινε στη γνωριμία με το μεσκάλ αλλά θέλησε να ενώσει δύο …υπερδυνάμεις της γεύσης!  Έχοντας ο ίδιος να παρουσιάσει ένα δυναμικό brandname στον κλάδο της απόσταξης που εμφανίζεται ανάμεσα στα δέκα ταχύτερα αναπτυσσόμενα της Ελλάδας σήμερα, ξεκίνησε δειλά- δειλά ένα άνοιγμα μιας πολλά υποσχόμενα διαδρομής που συστήνει την ελληνική γαστρονομία στους απαιτητικούς ουρανίσκους της κεντρικής Αμερικής. Γιατί εκτός των δικών  του προϊόντων, ο Ιγνάτης Πατρικόπουλος έγινε πρεσβευτής του νησιού μεταφέροντας και μερικά από τα αξιόλογα προϊόντα μας εκεί, όπου άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις:

«Το ενδιαφέρον είναι ότι έχουμε κοινά σημεία στην κουλτούρα μας και την γαστρονομία μας. Όπως έχουμε το ούζο στην ζωή μας, στις χαρές και τις λύπες, στο τραπέζι μας, έτσι και εκείνοι έχουν το μεσκάλ.

Μεγάλο ενδιαφέρον και έκπληξη για αυτούς είναι η ρητίνη της μαστίχας. Για πολλούς αιώνες στο Μέξικο χρησιμοποιούν ρητίνες (copal) σε διαφορές τελετές ή στο σπίτι όπως εμείς έχουμε το λιβάνι. Όμως η μαστίχα ως μοναδικό προϊόν στον κόσμο χρησιμοποιείται για φαρμακευτικούς σκοπούς και στην απόσταξη, μας δίνει τη γεύση και το άρωμα της. Επίσης λατρεύουν το φρέσκο ελαιόλαδο της Μυτιλήνης που ποτέ δεν λείπει από την βαλίτσα μου».

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΣΤΗΝ OAXACA ME ΜΥΤΙΛΗΝΙΟΥΣ ΜΕΖΕΔΕΣ

Ο Ιγνάτης Πατρικόπουλος μας μιλάει για το σχέδιο του φίλου του στο μακρινό Μεξικό, «η  ιδέα του Γιάννη, ως γαστρονόμος, κάτοχος Μεξικάνικου εστιατόριου στην Γερμανία  εδώ και 27 χρόνια και λάτρης των Μεξικανών είναι να ανοίξει μια πύλη γαστρονομίας μεταξύ των δυο χωρών. Έτσι, τέλος του Γενάρη ξεκινάει  μια επιχείρηση στην πόλη της Oaxaca , ένα Ελληνικό εστιατόριο με Μυτιληνιούς μεζέδες από τα κοινά θαλασσινά και ψάρια του Μεξικού με της Ελλάδας σερβιρισμένα με φρέσκο ελαιόλαδο και συνοδεία ούζου. Μέσα από το μπαρ θα σερβίρονται κοκτέιλ με μεσκάλ και μαστίχα που όπως λέει κ εκείνος «γεννήθηκαν για να είναι μαζί». Μέσα από εκεί οι ντόπιοι αλλά και οι ταξιδιώτες κυρίως Αμερικανοί θα γνωρίσουν την δικιά μας κουλτούρα και γαστρονομία».