Γράφει η Μαρία Ζαφειρίου
Το Πειραματικό ΓΕΛ Μυτιλήνης του Πανεπιστημίου Αιγαίου αποτελεί ένα από τα Γενικά Λύκεια της πόλης μας, ένα σχολείο εφάμιλλο όλων των άλλων ως προς τη δομή και τη λειτουργία του, αλλά συνάμα και διαφορετικό. Τι είναι, όμως, εκείνο που το καθιστά διαφορετικό; Μήπως το όνομά του και μόνο; Μα ακόμη κι αυτό δεν του δόθηκε τυχαία. Κατακτήθηκε με ατομική και συλλογική προσπάθεια κατόπιν διαρκούς αξιολόγησής του τόσο σε υλικοτεχνική υποδομή όσο και στο έμψυχο δυναμικό του.
Τι σημαίνει, όμως, Πειραματικό Λύκειο και πόσο σημαντική είναι για την Μυτιλήνη η ύπαρξή του;
Ένα ιστορικό σχολείο
Η ιστορικότητά του είναι αδιαμφισβήτητη. Η ανέγερσή του ως εξατάξιου Γυμνάσιου μαρτυρείται την περίοδο 1888 έως 1890, την εποχή της τουρκοκρατίας. Στην ολοκλήρωση του έργου συνέβαλε σημαντικά ο Λέσβιος μαικήνας των γραμμάτων και των τεχνών, Σοφοκλής Βουρνάζος, ο ανδριάντας του οποίου κοσμεί τον αύλειο χώρο του σχολείου από το 1896 μέχρι σήμερα. Στο σχολείο μας δίδαξαν σπουδαίοι δάσκαλοι μεταξύ των οποίων ο Κωνσταντίνος Μιχαηλίδης, πατέρας του Λέσβιου λογοτέχνη Αργύρη Εφταλιώτη, ο Νικόλαος Αργυριάδης, ο Χριστόφορος Λαίλιος, ο Γρηγόριος Ν. Βερναρδάκης και Πέτρος Ν. Παπαγεωργίου, εκδότες των περίφημων εκδόσεων της Λειψίας Teubner, ο Παναγιώτης Σαμάρας, ο Σταύρος Παρασκευαΐδης κ.α.. Μεταξύ των μεγάλων δασκάλων του σχολείου συγκαταλέγεται και ο πολυγραφότατος Ακαδημαϊκός Μιχαήλ Στεφανίδης, ο οποίος δημιούργησε δική του επιστήμη, την ιστορία των επιστημών, κι έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην έδρα που δημιουργήθηκε ειδικά για την επιστήμη αυτή.
Επιπρόσθετα, στον πρώτο όροφο του σχολείου στεγάζεται η Ιστορική Βιβλιοθήκη με 74 σπάνια χειρόγραφα, πού χρονολογούνται από τον 9ο έως και τον 17ο αι. μ.Χ., και έχουν περιγραφεί και καταγραφεί από τον Αθανάσιο Παπαδόπουλο – Κεραμέα και το φιλόλογο Αθ. Τσερνόγλου. Ανθολογούνται 15.000 περίπου σπάνια έντυπα βιβλία, εκδόσεις Βενετίας, Βιέννης, Παρισίων, Λουγδούνου, που χρονολογούνται από τους πρώτους χρόνους της εφεύρεσης της τυπογραφίας, και νεότερα (από το 1826 και μετά), όπως εκδόσεις Λειψίας, Παρισίων, Γοττίγγης, Οξφόρδης κ.α., τα οποία είναι κυρίως φιλολογικά και θεολογικά αλλά καλύπτουν και πολλούς άλλους τομείς επιστημών. Ενυπάρχουν επίσης πλήρεις σειρές φιλολογικών επιστημονικών περιοδικών εκδόσεων, όπως τα Hermes, Philologus, Philolog. Anzeiger, Wochenschrift fur Klassische Phillologie, Byzantinische Zeitschrift κ.α., ενώ σήμερα γίνονται προσπάθειες ηλεκτρονικής καταλογογράφησής τους.
Ένα σύγχρονο σχολείο
Το Γυμνάσιο Μυτιλήνης πήρε την ονομασία Πειραματικό Γενικό Λύκειο Μυτιλήνης στα 1995. Το 2011 με Υπουργική απόφαση και μετά από Αξιολόγηση, το Σχολείο μετατράπηκε σε Πρότυπο Πειραματικό Γενικό Λύκειο Μυτιλήνης του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Το 2015 μετονομάστηκε σε Πειραματικό ΓΕΛ του Πανεπιστημίου Αιγαίου συνεχίζοντας τη λαμπρή του παράδοση μέχρι σήμερα, στελεχωμένο με ικανούς επιστήμονες, από τους οποίους οι περισσότεροι είναι κάτοχοι Μεταπτυχιακών/Διδακτορικών τίτλων ή έχουν επιμορφώσεις υψηλού επιπέδου.
Παράλληλα, η αναβάθμισή του αφορά στον εξοπλισμό των αιθουσών, των εργαστηρίων του, αλλά και της ίδρυσης μιας σύγχρονης βιβλιοθήκης στο πλαίσιο του προγράμματος Ιαλυσός του Πανεπιστημίου Αιγαίου, που από το 2000 παρέχει στους μαθητές τη δυνατότητα πρόσβασής τους σε χώρο ειδικά διαμορφωμένο για μελέτη και παιχνίδι (σκάκι). Περιλαμβάνει 6000 βιβλία, που καλύπτουν όλους τους επιστημονικούς κλάδους, όπως φιλοσοφία, θρησκεία, παιδαγωγική, κοινωνιολογία, οικονομία, φυσικές επιστήμες, μαθηματικά, πληροφορική, λογοτεχνία και ιστορία.
Το σχολείο μας περισσότερο από έναν αιώνα προσφέρει παιδεία στους μαθητές της Λέσβου με αδιάλειπτη συνέχεια και συνέπεια. Έχει τιμηθεί δύο φορές από την Ακαδημία Αθηνών. Σήμερα είναι το μοναδικό Πειραματικό Λύκειο σε ολόκληρο το Αιγαίο και ένα από τα δεκαπέντε σε ολόκληρη την Ελλάδα, που πέρα από τις συμβατικές του υποχρεώσεις, λαμβάνουν χώρα σ’ αυτό δειγματικές διδασκαλίες, λειτουργία ομίλων, καινοτόμες δράσεις, ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά προγράμματα (Erasmus +), τόσο για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, λειτουργών επί θητεία σ’ αυτό (ΚΑ1), όσο και για την συμμετοχή των μαθητών στα εν λόγω προγράμματα (ΚΑ2), προκειμένου να συντελεστεί το «άνοιγμα» του σχολείου σε τοπικό και διεθνές επίπεδο.
Από την άλλη πλευρά, η καλύτερη αξιολόγηση του σχολείου μας προέρχεται από τα ίδιους τους μαθητές του, που «μιλούν» από μόνοι τους με τις διακρίσεις τους και τις επιδόσεις τους σε Πανελλαδικό επίπεδο. Γιατί το μεγάλο στοίχημα για ένα σχολείο είναι τους χαμηλούς σε επίδοση μαθητές να τους βελτιώνει σε μέτριους έως άριστους, δίνοντας τους τα εχέγγυα της γνώσης για την εισαγωγή τους στα ΑΤΕΙ και ΑΕΙ της χώρας. Στην κρησάρα της αξιολόγησής τους κι εμείς οι καθηγητές τους, οραματιστές ενός «ανοιχτού σχολείου», που σέβεται στην πράξη το δικαίωμα όλων στη διαφορά, όχι όμως της απαξίωσης της λειτουργίας και του έργου του. Γίνομαι άριστος δεν αποτελεί προκατάληψη, είναι αναφαίρετη τιμή για όλους, μαθητές, γονείς και δασκάλους, γιατί κερδίζεται με κόπους και θυσίες και σίγουρα δεν χαρίζεται.
Ένα τέτοιο, λοιπόν, σχολείο με τόσο σημαντικό έργο και μεγάλη ιστορία, γιατί να απαξιώνεται αντί να επιβραβεύεται η πορεία και η προσφορά του στην εκπαίδευση και στην τοπική κοινωνία;
