Πλησίστια η Ελλάδα πλέει προς την μετα-μνημονιακή εποχή. Η χρέος είναι βιώσιμο (όπως μας διαβεβαιώνει ο πρωθυπουργός), το πολιτικό προσωπικό ώριμο (όπως αποδεικνύεται καθημερινώς), ο λαός ευθυτενής ατενίζει αισιόδοξα το αύριο (όπως διαπιστώνεται στις μετρήσεις της κοινής γνώμης).
Το ευτύχημα είναι ότι η κρίση έδωσε αφορμή και πεδίο σε όλους για ενδοσκόπηση, επαναπροσδιορισμό στόχων, εμπέδωση ενός νέου πολιτικού πολιτισμού, που είναι προϋπόθεση για την επαναχάραξη της πορείας της χώρας. Χωρίς επικοινωνιακούς εντυπωσιασμούς και ανούσιες κορώνες.
Στο πλαίσιο αυτό, διαπιστώνω με ικανοποίηση ότι προβεβλημένα στελέχη του πολιτικού γίγνεσθαι ξεπερνούν τις πρακτικές του παρελθόντος, που –κατά γενική ομολογία- μας οδήγησαν στην κατάρρευση.
Για παράδειγμα, παρακολουθώ με ενδιαφέρον τον πολιτικό διάλογο μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, με αφορμή την επικείμενη προεδρική εκλογή. Ο εκπρόσωπος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης υιοθετεί δημοσίευμα εβδομαδιαίας εφημερίδας την οποία εκδίδει ο γνωστός κύριος Γιώργος Κουρής. Γράφει το έντυπο, ότι «φίλοι επιχειρηματίες» της κυβέρνησης «έχουν βγάλει κουμπαρά για ιερό σκοπό» και εξηγεί ότι ο «ιερός σκοπός» είναι η στήριξη της προσπάθειας συγκέντρωσης των 180 ψήφων για την ανάδειξη προέδρου της δημοκρατίας, ώστε να αποφευχθούν οι πρόωρες εκλογές. Την αξιόπιστη αυτή πληροφορία αναπαράγει ο κύριος εκπρόσωπος, αλλά προκαλεί την ιερή αγανάκτηση της κυρίας εκπροσώπου, που τον κατηγορεί για «ρεσιτάλ αθλιότητας». Ο πολιτικός πολιτισμός εμπεδώνεται από την διαπίστωση της εκπροσώπου της κυβέρνησης ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ βρίζει όλη μέρα και είναι ένας οχετός και μια δυσοσμία».
Με ανάλογη αισθητική, ο παροπλισμένος, πλην όμως λαλίστατος (με δεδομένο ότι έχει ακόμα βήμα) πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπανδρέου και εγγονός του στρατηγού Θεόδωρου Δ. Πάγκαλου (που αν δεν με απατά η μνήμη μου, διετέλεσε και δικτάτορας κατά τα έτη 1925-1926), προειδοποιεί τον ελληνικό λαό ότι σε περίπτωση εκλογών και πρωτιάς του ΣΥΡΙΖΑ, «θα μπούμε σε πολεμική οικονομία και θα υπάρξει πείνα και δυσωδία».
Προς επίρρωση των απόψεων για τις συνέπειες της οικονομικής πολίτικής μίας πιθανής κυβέρνησης Τσίπρα, σπεύδει η κυβερνητική εκπρόσωπος για να προβλέψει ότι αν ο Αλέξης Τσίπρας «κάνει παλικαριές στην Ευρώπη… δεν θέλει και πολύ να κλείσουν τα ΑΤΜ στην Ελλάδα, όπως έγινε και στην Κύπρο».
Ο γόνιμος πολιτικός διάλογος συμπληρώνεται από την εκτίμηση του εγγονού του στρατηγού, ότι αν γίνει κυβέρνηση το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι υποστηρικτές του «θα είναι τότε στον δρόμο και θα καίνε και θα σκοτώνουν».
Είναι ομολογουμένως ευτύχημα για την χώρα να παρακολουθεί έναν τέτοιας ποιότητας διάλογο και μία τόσο υψηλού επιπέδου αντιπαράθεση επιχειρημάτων.
Κάποιος στόχος θα επιτευχθεί. Δεν γίνεται να πέσουμε έξω σε όλους.
