Τη στιγμή που τα επεισόδια μεταξύ ακροδεξιών και φοιτητών συνεχίζονται μέσα στην πόλη με ένα ακόμη περιστατικο στα Γενικα Λυκεια, ολα δείχνουν πως όπου υπάρχει απελπισία η ακροδεξιά το εκμεταλλεύεται. Τι συνέβη πραγματικά στις δύο συγκεντρώσεις που έγιναν χθες στη Μυτιληνη;Πληροφοριες αναφέρουν ότι ακροδεξιοί κύκλοι υποκίνησαν τη μία συγκέντρωση χτες, κάνοντας έως και ναζιστικό χαιρετισμό,ενώ από την άλλη αντιεξουσιαστές και αλληλέγγυοι στους πρόσφυγες συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Σαπφούς. Παρακάτω ένα σχόλιο του συνεργάτη μας Ανέστη Χατζηδιακου και το βίντεο της χθεσινή συγκέντρωσης του Γιώργου Παπαδοπουλου
Τελικά έγιναν επεισόδια χθες το απόγευμα, κατά την υποστολή της σημαίας στην προκυμαία της Μυτιλήνης, ή απλά πρόσφυγες, μετανάστες και αλληλέγγυοι φώναζαν συνθήματα; Έκαναν άσεμνες χειρονομίες οι πρόσφυγες, μετανάστες και αλληλέγγυοι ή απλά σχημάτιζαν με τα δάκτυλά τους το σύμβολο της ειρήνης; Άλλοι μαρτυρούν την μια εκδοχή, κι άλλοι την άλλη, ανάλογα με το ιδεολογικό τους υπόβαθρο, τις προσδοκίες και τους στόχους τους.
Το τελευταίο διάστημα, η κατάσταση στο νησί γίνεται (αν δεν έχει γίνει ήδη…) ανεξέλεγκτη. Από την μία τα κέντρα κράτησης-φιλοξενίας έχουν γεμίσει ασφυκτικά, με τον κόσμο που “φιλοξενείται” (εντός ή εκτός εισαγωγικών) να έχει φτάσει στα όρια του, κι αυτή την αγανάκτηση να την εκμεταλλεύονται συγκεκριμένες ομάδες, με συγκεκριμένη ατζέντα. Από την άλλη, ο κόσμος έξω από τα κέντρα, που επίσης έχει φτάσει στα όριά του, και που επίσης την αγανάκτησή του την εκμεταλλεύονται συγκεκριμένες ομάδες, με συγκεκριμένη ατζέντα.
Κάποιος πρέπει να βάλει τάξη, και κατ’ εξοχήν αρμόδιες για κάτι τέτοιο είναι οι Αρχές. Ούτε μεμονωμένοι πολίτες, ούτε ομάδες πολιτών. Εκτός κι αν ονειρευόμαστε μια Λέσβο πεδίο μάχης ανάμεσα στα τάγματα των μεν και δε…
Επίσης, κάποιος πρέπει να μαζέψει και τους δημοσιογράφους της κακιάς ώρας (φτασμένους και εκκολαπτόμενους), που δίνουν τροφή στο παραπάνω κλίμα, δημοσιεύοντας – για παράδειγμα – βίντεο, όπου το “Freedom – Freedom” μετατρέπεται σε “Τζιχάντ – Τζιχάντ”. Υπάρχει, ξέρετε, και το αδίκημα της διασποράς ψευδών ειδήσεων, εκτός κι αν για κάποιον λόγο κανείς δεν “πρέπει” να τους αγγίζει αυτούς…
