“H Μυτιλήνη είναι η μητέρα μου και την έχω στην καρδιά μου”, μας λέει ο Αμπού χτυπώντας με το χέρι του, το σημείο της καρδιάς. Μέσα από βιντεοκλήση μεταδίδει την αισιοδοξία, τη χαρά αλλά και τη νοσταλγία για την πατρίδα του. “Η Βιέννη είναι πολύ όμορφη πόλη αλλά δεν ξεχνάω. Η αδερφή μου στέλνει λεφτά και ζω. Σκοπός μου να μάθω αγγλικά και να δουλέψω. Εδώ έχω δει όλα τα αξιοθέατα της πόλης”.
Παγκόσμια ημέρα προσφύγων η αυριανή με εκδηλώσεις της Ύπατης Αρμοστείας και στο νησί αλλά το χαμόγελο του Αμπού είναι το μόνο που μας αποζημιώνει. Από την Υεμένη που πλήττεται από τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση παγκοσμίως βρέθηκε στη Μόρια και από εκεί στη Βιέννη, από όπου μας στέλνει συχνά καρτ ποστάλ μέσα από τη σελίδα του στο facebook.
Την στιγμή που σε όλη την Ευρώπη υψώνει ολοένα και πιο ψηλά το φονικό της τοίχος ενώ ακόμη . Ακόμη και οι εθελοντές διασώστες των ανθρωπιστικών οργανώσεων αντιμετωπίζουν τον νόμο και η δράση τους ποινικοποιείται, η χαρά του Αμπού είναι η μόνη ελπίδα που μας απομένει.
