«Μια ιδέα που μπορεί να βάλει ένα ακόμα μικρό λιθαράκι στην προσπάθεια όλων μας να ταξιδέψουμε τις ομορφιές της Λέσβου σε ολόκληρο τον κόσμο»
Απέραντα ρομαντικός τύπος, έφυγε από την επαρχία με στόχο να κυνηγήσει το όνειρά του και το κατάφερε. Θυμάμαι την πρώτη μας χρονιά στην Αθήνα ως φοιτητές -παιδιά ακόμη-συζητούσαμε έξω από το κουτί όποτε τύχαινε να βρεθούμε και πάντα έλεγα ότι ο Στρατής Πανούριος, ένας «πανούργος» τύπος με την καλή πάντα έννοια, θα τα κατάφερνε όπου και αν βρισκόταν. Τα επόμενα χρόνια τον παρακολουθούσα μέσα από τις παραστάσεις του, το διαδίκτυο, τις εφημερίδες και μάθαινα για τα μεγάλα του σχέδια από γνωστούς. Ηθοποιός, σκηνοθέτης κι έπειτα συγγραφέας. Πάντα με επιλογές ποιότητας που τον έκαναν να διαφέρει από τη μάζα της εποχής. Πάντα με ιδέες που είχαν να κάνουν με την προσφορά στον συνάνθρωπο αλλά και στο να “ταΐζεις” το μέσα σου σωστά.
Φέτος μετά από πολλά χρόνια, απολαύσαμε ένα καλοκαιρινό βράδυ με πολύ κουβέντα και ιδιαίτερη πληροφορία .
Αφορμή ήταν η παρουσίαση του νέου του βιβλίου και μαζί με αυτό, ξεδιπλώσαμε την πορεία των χρόνων μας και τη σημερινή πραγματικότητα.
Σήμερα μας μιλάει για την μέχρι σήμερα πορεία του στον κόσμο της τέχνης, ενώ μας δίνει την πληροφορία για την νέα ταινία του που θα γυριστεί στη Λέσβο και συγκεκριμένα στο Σίγρι τον επόμενο χρόνο.
Ε. Αφουγκράσου το τότε και το σήμερα. Το ασυγκράτητο συναίσθημα του έφηβου με την ισορροπημένη συνέχεια του σήμερα. Τι λες; Τα κατάφερες;
Α.Η πραγματική ζωή είναι τα συναισθήματα και οι σκέψεις που κατοικούν μέσα μας. Κι όλα αυτά είναι άχρονα. Ενοποιούν το παρελθόν, το παρών και το μέλλον στην κάθε μας στιγμή. Μέσα στην κάθε μέρα είμαστε συγχρόνως όλες οι ηλικίες της ζωής μας. Η καθημερινότητα απλώνεται μπροστά μας σαν ένα δώρο για να γνωρίσουμε τον πραγματικό μας εαυτό, να τον αγαπήσουμε και να χαρίσουμε ευγνωμοσύνη και αγάπη στο συνάνθρωπό μας, σε κάθε δημιούργημα που συναντάμε. Αν καταφέρουμε να αδράξουμε μια πιο συνειδητή ζωή αφήνοντας έναν κόσμο καλύτερο από αυτόν που βρήκαμε τότε μπορούμε να πούμε πως ναι, τα καταφέραμε.
Ε.Πως πέρασες από την υποκριτική, στη σκηνοθεσία και έπειτα στη συγγραφή; Ανάγκη για προσωπική εξέλιξη ή διαφορετική οπτική της πραγματικότητας;
Α.Είπες τη μαγική λέξη. Τη λέξη «ανάγκη». Όταν έχεις πίστη και ανάγκη μπορείς να μετακινήσεις βουνά ολόκληρα. Η δική μου ανάγκη είναι να αφηγούμαι ιστορίες και να προσπαθώ μέσα από το τρίπτυχο που ανέφερες: υποκριτική, σκηνοθεσία και συγγραφή να αφηγούμαι ιστορίες κάθε φορά από μια διαφορετική οπτική. Όταν γράφεις μια ιστορία δημιουργείς έναν κόσμο, όταν σκηνοθετείς μια ιστορία τακτοποιείς έναν κόσμο κι όταν ερμηνεύεις έναν ρόλο γίνεσαι εσύ η ιστορία.
Ε.Είδαμε στο ERTFLIX τη μικρού μήκους ταινία σου «Πατατοφάγοι», η οποία διακρίθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κρήτης. Μίλησέ μας γι’ αυτήν.
Α.Στο φιλμ των «Πατατοφάγων» που χρηματοδοτήθηκε από το Μικροφίλμ της ΕΡΤ, βλέπουμε την περιπετειώδη πορεία προς την συμφιλίωση τεσσάρων στρατιωτών από τέσσερεις διαφορετικές χώρες της Ευρώπης Ελλάδα, Γερμανία, Ιταλία και Σερβία. Μέσα από τις απάνθρωπες συνθήκες του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου στα βουνά του Μαυροβουνίου, το 1944 στην οπισθοχώρηση των Γερμανών, αυτοί οι τέσσερεις «εχθροί» αναγκάζονται να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να διεκδικήσουν μισό σακί πατάτες απ’ τα πεινασμένα ποντίκια που απειλούν να τις καταβροχθίσουν. Αυτοί είναι οι «Πατατοφάγοι». Πιστεύω πως η ιστορία που μου αφηγήθηκε ο πατέρας μου Στέλιος Πανούριος μεταφέρει ένα πανευρωπαϊκό μήνυμα. Της κατανόησης, συμφιλίωσης και της συμπόρευσης των λαών της Ευρώπης. Ειδάλλως τα ποντίκια παραμονεύουν…
Ε.Σε βοήθησε το χιούμορ σου να ξεπεράσεις δυσκολίες. Είναι τελικά ένας κώδικας που σε συνδέει με τους ανθρώπους;
Α.Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός είναι τελικά να μην παίρνει τίποτα στα σοβαρά εκτός από τα σοβαρά πράγματα. Κι αυτά αν τα αξιολογήσουμε, είναι ελάχιστα. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια που το χιούμορ ήταν στην καθημερινότητά μας κι αυτή είναι μια μεγάλη κληρονομιά που μου άφησαν οι γονείς μου. Φαντάσου έναν κόσμο χωρίς αυτοσαρκασμό και χαμόγελο, θα ήταν αφόρητος. Αν μπορούμε να κάνουμε έναν άνθρωπο να χαμογελάσει μες στη μέρα, είναι από τα πιο όμορφα δώρα που μπορούμε να κάνουμε σ’ αυτόν και σε μας. Με το χαμόγελο συνδέεσαι σε ένα βαθύτερο συναισθηματικό επίπεδο με τον συνάνθρωπό σου. Γίνεσαι ο συνταξιδιώτης του σ’ αυτό το παράξενο ταξίδι της ζωής. Άλλωστε το γέλιο βγήκε απ’ τον Παράδεισο δε λέει ο τίτλος της ταινίας;
«Έχω ολοκληρώσει τη διασκευή σε κινηματογραφικό σενάριο ταινίας μεγάλου μήκους που πρόκειται να γυριστεί στη Λέσβο σε σκηνοθεσία δική μου»
Ε.Γνώση για πάντα. Πες μας για αυτό το κομμάτι σου -της γνώσης εννοώ- που δεν φαίνεται να τελειώνει ποτέ….
Α.Αν εννοείς τις σπουδές τότε ναι. Η γνώση δεν τελειώνει ποτέ. Μόλις πριν δυο χρόνια αποφοίτησα από το τμήμα σκηνοθεσίας κινηματογράφου του Πανεπιστημίου του Γκρίνουιτς στην Αγγλία και του New York College. O επόμενος στόχος είναι ένα διδακτορικό. Δεν υπάρχει όριο ηλικίας όταν θέλεις να σπουδάσεις και ποτέ μα ποτέ δεν είναι αργά για να κάνεις μια νέα αρχή. Οι σπουδές σε βοηθούν να τακτοποιήσεις τις γνώσεις σου σε ένα τομέα και σου μαθαίνουν τη μεθοδικότητα της έρευνας. Στην πραγματικότητα ο σπουδαστής είναι ένας εξερευνητής που συμπορεύεται με άλλους συνοδοιπόρους για να ανακαλύψουν νέους τόπους στη χώρα της γνώσης.
Ε.Τι σου λείπει από το νησί και τι κουβαλάς πάντα μαζί σου.
Και τι δε μου λείπει απ’ το «πλατανόφυλλο» νησί! Πρώτ’ απ’ όλα οι άνθρωποί του κι η ομορφιά της φύσης. Τα μοναδικά χωριά του και η αγαπημένη Μυτιλήνη. Μου λείπουν τα προσκυνήματα, η Παναγία της Αγιάσου, ο Ταξιάρχης μας, ο Ραφαήλ η μονή Λειμώνος.. Όμως αυτό που πάντα θα κουβαλάω μέσα μου με απέραντη ευγνωμοσύνη είναι τα παιδικά μου χρόνια στην Αγιάσο. Τότε που τα πάντα στη ματιά ενός παιδιού ήταν ένα θαύμα. Αυτή τη ματιά αποζητώ όταν επιστρέφω πίσω στο νησί των θαυμάτων.
Ε.Όνειρα, σχέδια, ιδέες. Ούτε αυτά φαίνεται να τελειώνουν ….
Α.Υπάρχουν πολλά σχέδια στον ορίζοντα αλλά το πιο σημαντικό νομίζω πως αφορά το νησί μας.
Τα τελευταία έξη χρόνια εργάστηκα πάνω σε μια ιδέα που μπορεί να βάλει ένα ακόμα μικρό λιθαράκι στην προσπάθεια όλων μας να ταξιδέψουμε τις ομορφιές της Λέσβου σε ολόκληρο τον κόσμο.
Την ερχόμενη άνοιξη λοιπόν θα κυκλοφορήσει στα ελληνικά και αγγλικά το μυθιστόρημά μου «Ο Τόπος των Θεών» που είναι αφιερωμένο στον τόπο μας. Η ιστορία που αφηγούμαι διαδραματίζεται στο σήμερα ανάμεσα στο Παρίσι και τη Λέσβο. «Ένας καθηγητής φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης αποφασίζει να κάνει το όνειρο του Αλμπέρ Καμύ πραγματικότητα, να φύγει από τη Γαλλία και να έρθει να μείνει στο Σίγρι.» Στον «Τόπο των Θεών» όπως το είχε αποκαλέσει ο μεγάλος Γάλλος φιλόσοφος.
Το μυθιστόρημά αυτό μεταφρασμένο στα αγγλικά θα κυκλοφορήσει σε 163 χώρες από τον εκδοτικό οίκο του Λονδίνου, OnTime Books UK. Επίσης ήδη έχω ολοκληρώσει τη διασκευή του σε κινηματογραφικό σενάριο ταινίας μεγάλου μήκους που πρόκειται να γυριστεί στη Λέσβο σε σκηνοθεσία δική μου. Τα γυρίσματα θα ολοκληρωθούν μέσα στο 2024.
Την άνοιξη του 2023 προγραμματίζουμε εκδηλώσεις παρουσίασης του πρότζεκτ της ταινίας στη Λέσβο και την Αθήνα σε Δημόσιους και Ιδιωτικούς φορείς καθώς και στους απανταχού ομογενείς μας.
Ας μην ξεχνάμε πως αυτό που φαντάζει σαν όνειρο άπιαστο στην αρχή, με θέληση και σωστές προσπάθειες μπορεί να γίνει πραγματικότητα.
«Πιστεύω πως η ιστορία που μου αφηγήθηκε ο πατέρας μου Στέλιος Πανούριος μεταφέρει ένα πανευρωπαϊκό μήνυμα. Της κατανόησης, συμφιλίωσης και της συμπόρευσης των λαών της Ευρώπης»
Ποιος είναι ο Στρατής Πανούριος
Ο Στρατής Πανούριος γεννήθηκε στην Αγιάσο της Λέσβου. Σπούδασε υποκριτική στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, συγγραφέας θεατρικών έργων στην Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, σκηνοθεσία Θεάτρου στο Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας και σκηνοθεσία κινηματογράφου στο University of Greenwich του Λονδίνου και στο New York College όπου αποφοίτησε με άριστα.
Η πρώτη του μικρού μήκους ταινία «Πατατοφάγοι» χρηματοδοτήθηκε από το Μικροφίλμ της ΕΡΤ και παίχτηκε για ένα μήνα στο ERTFLIX . Η ταινία διακρίθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ιεράπετρας 2021 όπου έλαβε το Βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους και βραβείο Μάνος Πλουμίδης. Επίσης το σενάριό του «Πρωταγωνιστής» βραβεύτηκε το 2021 από το Ειδικό Πρόγραμμα Ενίσχυσης της Κινηματογραφικής Κοινότητας για Κινηματογραφικά Έργα Μικρού Μήκους από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και το Υπουργείο Πολιτισμού. Η πτυχιακή του ταινία «Βιβλιοφάγος» βασίστηκε στο Μυθιστόρημα του Νομπελίστα συγγραφέα Elias Canetti «Η Τύφλωση».
Έχει σκηνοθετήσει πάνω από 50 θεατρικές παραστάσεις στην Ελλάδα, Κύπρο και Ιταλία. Έχει συνεργαστεί μεταξύ άλλων με το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας, το Εθνικό Θέατρο της Κίνας, τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου και το Μουσείο Μπενάκη. Από το 2016 μέχρι σήμερα είναι Σκηνοθέτης – Εμψυχωτής στο Ερευνητικό και Καινοτόμο Θεατρικό Εργαστήρι του Καταστήματος Κράτησης Κορυδαλλού. Μια πρωτοβουλία του Εθνικού Θεάτρου, του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, της Γενικής Γραμματείας Αντεγκληματικής Πολιτικής και του Καταστήματος Κράτησης Κορυδαλλού.
Το 2018 έλαβε το βραβείο: “Business Excellence Winner – Theater Director of the Year 2018 – Greece” από το Ιinternational English magazine “Acquisition International” UK για το σύνολο του έργου του. Επίσης ήταν ομιλητής στο TEDxAthens speaker in 2017 που διοργανώθηκε στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Έχει δώσει διαλέξεις για το θέατρο σε διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Το μυθιστόρημά του: «Shakespeare on Mars» διακρίθηκε σαν Best Seller της Σαιξπηρικής Λογοτεχνίας στην Αγγλία και κυκλοφορεί ήδη σε 163 χώρες στα αγγλικά από τον εκδοτικό οίκο OnTime Books UK. Τον Ιούλιο του 2022 κυκλοφόρησε το νέο του βιβλίο του συμβουλευτικής ψυχολογίας “Γιατί σε χώρισε” από τις εκδόσεις Διάνοια.
Από το 2021 είναι Επιστημονικός συνεργάτης στο Τμήμα της Θεατρολογίας του ΕΚΠΑ διδάσκοντας Εφαρμοσμένο Θέατρο.
Περισσότερες πληροφορίες για τον Στρατή Πανούριο στην ιστοσελίδα του:
