Λίγο πριν την έναρξη του 2ου “SeaDock”, ο εμπνευστής του φεστιβάλ Στέλιος Κραουνάκης μιλάει για το φετινό πρόγραμμα των ταινιών, για το ελληνικό ντοκιμαντέρ, για το πως η Θεσσαλονίκη ταξιδεύει στην Μυτιλήνη και τις δυσκολίες του εγχειρήματος, αλλά και για την όρεξη και την “τρέλα” που πρέπει να έχει κάποιος που θέλει να επικοινωνήσει το “μεράκι” του.
-Ποια χρονιά διανύει η ομάδα SeaDock;
Η ομάδα Seadock ξεκίνησε το 2016 με κύριο στόχο να προβάλλει τις ελληνικές ταινίες ντοκιμαντέρ που διαγωνίζονται στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Έτσι κι αλλιώς το παρακολουθούμε το φεστιβάλ χρόνια, οπότε το κίνητρο είναι να μοιραστούμε την εμπειρία μας με κόσμο που θα ήθελε αλλά δεν έχει την δυνατότητα να ταξιδέψει για να παρακολουθήσει τις ταινίες.
-Με ποια κριτήρια γίνεται η επιλογή των ταινιών;
Η επιλογή γίνεται ανάμεσα σε 50 με 60 ταινίες διαθέσιμες για προβολή, κάθε χρονιά, για να καταλήξουμε σε 13 φέτος και 17 πέρυσι. Το κριτήριο έχει να κάνει με την συνολική ποιότητα της ταινίας, δηλαδή : ενδιαφέρων θέμα, σωστή ανάπτυξη, τεχνική ποιότητα και ειδικό βάρος της ταινίας. Δηλαδή αν είχαμε πέντε καλές ταινίες για γκράφιτυ, μπορεί να τις παίζαμε όλες και αντίστοιχα αν είχαμε πέντε μέτριες για πόλη μπορεί να μην παίζαμε καμία. Συγκεκριμένο φετινό παράδειγμα είναι το μεταναστευτικό που θεωρήσαμε ότι μόνο μία ταινία μας ενδιέφερε και προβάλουμε, παρότι υπήρχαν πληθώρα.
-Ποιες ταινίες θα δούμε αυτό το Σαββατοκύριακο;
Θα δούμε το Δομίνικο, πρώην χρήστη ουσιών, να περιπλανιέται στην Αθήνα στο Village Potemkin, το Δημήτρη να ξεπερνάει τον εαυτό του για να μείνει κοντά στη γυναίκα στο «Ο ξυλουργός και η γυναίκα του», μία διαφορετική προσέγγιση της ανατροφής από μία εξαμελή οικογένεια στο «Ιχθύς», τον άστεγο Massimoστο «Man at home», τον Σόλωνα Λέκκα στο «Σόλων, ταξίμι στο χρόνο», αναφορές στο έργο και στη ζωή του Αλέξη Ακριθάκη στο «Vive la fruit”, γκράφιτι και street art στο «Wall Democracy” και άλλες ταινίες.
Επίσης την Κυριακή στις 9 μμ με αφορμή την ταινία Feeling of a home, η οποία αναφέρεται στον καταυλισμό της Ειδομένης,θα πραγματοποιηθεί παράλληλη εκδήλωση με θέμα «Τόποι της ξενιτιάς» με συμμετοχή του ποιητή και μεταφραστή Ζήση Αιναλή.
Το Σάββατο στις 7μμ επίσης, εκτός προγράμματος, θα παίξουμε μία δεκάλεπτη ταινία από το Αφγανιστάν από ένα δημιουργό που τυχαίνει να είναι στο νησί πρόσφυγας.
-Γιατί ντοκιμαντέρ; Πόσο σημαντικό είναι στις μέρες μας να παρακολουθούμε τους Έλληνες δημιουργούς ντοκιμαντέρ;
Το ντοκιμαντέρ τελικά δεν έχει πολλές διαφορές από τις ταινίες μυθοπλασίες. Έχει σενάριο, ανάπτυξη, πλοκή, χαρακτήρες, δράση, αρχή μέση και τέλος. Το θέμα είναι ότι πραγματοποιούνται πιο δύσκολα καθώς είναι απαιτητικά στο χρόνο της κινηματογράφησης και της έρευνας. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει σοβαρή αγορά για να ασχοληθεί εύκολα επαγγελματικά κάποιος με αυτά. Στο εξωτερικό συνήθως είσαι σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ ή μυθοπλασίας, σπάνια και τα δύο.
Προσωπικά μου αρέσουν πολύ τα ντοκιμαντέρ και τα παρακολουθώ με πάθος γιατί εμπεριέχουν τόσα πολλά στοιχεία που συμβαίνουν ταυτόχρονα με την κύρια ιστορία που αποκαλύπτουν πολλά παραπάνω από τα βασικά.
-Πόση όρεξη και πόση…τρέλα πρέπει να έχει κάποιος για να οργανώνει μόνος του ένα φεστιβάλ κινηματογράφου χωρίς καμία βοήθεια από την τοπική αυτοδιοίκηση;
Θέλει όρεξη και κίνητρο, αλλιώς δεν έχεις λόγο να μπεις σε τέτοια φασαρία. Εμείς δεν έχουμε καμία πρόθεση να κάνουμε καριέρα στον πολιτισμό ούτε να φτιάξουμε προσωπικό κύκλο και να κάνουμε δημόσιες σχέσεις. Στηριζόμαστε οικονομικά αποκλειστικά στους υποστηρικτές μας και στους χορηγούς.
Το κάνουμε για να περάσουμε όμορφες στιγμές με ανθρώπους που αγαπούν εξίσου τον κινηματογράφο. Επίσης πιστεύουμε ότι κάθε ταινία αξίζει μίας προσοχής στην προώθηση και στην παρουσίαση και όχι προχειρότητες με διοργανώσεις στο πόδι. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι παράλληλες εκδηλώσεις που επιδιώκουμε κάθε χρόνο να οργανώνουμε, για να εμπλουτίζουμε τις προβολές και να τις προωθούμε καλύτερα.
-Ποια εμπόδια συναντά η ομάδα του SeaDock κάθε χρόνο;
Ταλαιπωρηθήκαμε πολύ για να βρούμε αίθουσα φέτος. Επίσης αν δεν υπήρχε το Mosaikδεν ξέρω αν θα καταφέρναμε να λύσουμε τα τεχνικά θέματα που αντιμετωπίσαμε. Οι υποστηρικτές επίσης με οργανωτή την Κωνσταντίνα μας έλυσαν το οικονομικό πρόβλημα. Ευχαριστούμε επίσης όλους τους χορηγούς μας για την εμπιστοσύνη. Αυτοί μας δίνουν την κατάλληλη υποστήριξη για να ξεπερνάμε τα εμπόδια που όσο συνεχίζουμε βλέπουμε να αυξάνουν. Όσο πυκνώνουν οι κινήσεις που βάζουν τεχνητά διλήμματα στους σκηνοθέτες και τους αναγκάζουν να αποσύρουν τις ταινίες τους από την διοργάνωση μας για να παίξουν σε άλλη διοργάνωση στο νησί καταλαβαίνουμε ότι οι προβολές μας έχουν απήχηση και κάποιοι έχουν ενοχληθεί.
