Με εναέριες λήψεις της ακτής του Απελή και χρήση drone, επική μουσική και με τη λεζάντα “αγαπάμε ότι σας πονάει”, ετοιμάστηκε το καινούργιο εθνικιστικό αφήγημα με πρωταγωνιστή τον γιγαντιαίο σταυρό που στήθηκε στην περιοχή την περασμένη εβδομάδα. Το βίντεο έχει συγκεντρώσει ήδη χιλιάδες views ενώ σήμερα υποψήφιος δημοτικός σύμβουλους με την παράταξη που στηρίζεται από την Ν.Δ. για το Δήμο Μυτιλήνης, γνωστός για τον ρατσιστικό λόγο που αρθρώνει κατά καιρούς σημειώνει στο προφίλ του πως πρόκειται για “μια πολιτική πράξη από ανθρώπους που αντιστέκονται στην αριστερή δικτατορία που μας έχει επιβληθεί”. Έτσι παρά την ηχηρή παρέμβαση του Λέσβιου Επισκόπου Αρσινόης του Πατριαρχείου της Αλεξάνδρειας για την δυσφήμηση των Χριστιανών κατοίκων της Μυτιλήνης καθώς”ένα σύμβολο της Ορθοδοξίας γίνεται όπλο φανατισμού και μισαλλοδοξίας” και παρά τις πολλαπλές επισημάνσεις του Δρ. Θεολογίας ΑΠΘ Αθανασίου Καλαμάτα για την καπηλεία του χριστιανικού συμβόλου, μια ομάδα ατόμων που εξόφθαλμα εξυπηρετεί πολιτικά συμφέροντα δυσφημεί την πόλη της Μυτιλήνης. Το πιο επικίνδυνο είναι πως ο σταυρός ή μάλλον καλύτερα οι σταυροί του Απελή βρίσκονται καθημερινά στο προσκήνιο της επικαιρότητας με αποτέλεσμα να διχάζουν τον κόσμο της Μυτιλήνης.
Όπως σημειώνει ο δικηγόρος Ευάγγελος Γκιγκιλίνης “Κάποιοι (με ταπεινά ελατήρια) φανατίζουν (και διχάζουν) τους κατοίκους της Λέσβου με τη θρησκεία και το Σταυρό. Θυμίζω οτι ιστορικά, περίοδο Χριστιανικού φανατισμού, είχαμε στο Μεσαίωνα με την Ιερά Εξέταση, τις Ιεραποστολές και το κάψιμο των μαγισσών, καθώς και οτι ο φασισμός του Χίτλερ με τη σβάστικα, δυσφήμισαν με τον χειρότερο τρόπο το χριστιανικό σύμβολο του Σταυρού.
“Ο Σταυρός είναι το σύμβολο της θυσίας, της αγάπης και του ελέους του Χριστού, γιατί επάνω στο Σταυρό με την προέκταση των χεριών του, μας ελκύει όλους κοντά του. Δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως σύμβολο μίσους, φόβου και αποτροπής, διότι έτσι, από Ιερό Σύμβολο, γίνεται «Σκιάχτρο» και τούτη είναι η μεγαλύτερη προσβολή…”
Εύλογα ερωτήματα
Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία στην περίπτωση του Απελή αναγνωρίζονται τα παρακάτω αδικήματα: Καθύβριση θρησκευμάτων (199 ΠΚ) Αυτοδικία (331 ΠΚ) Διακεκριμένη φθορά ξένης ιδιοκτησίας (382 παρ.4 ΠΚ) καθώς και πολεοδομική παραβιαση για εκτέλεση έργου χωρίς οικ.άδεια εντός κοινόχρηστου-αρχαιολογικού-δασικού χώρου (Ν.4067/2012 & 4495/2017)
Γιατί ευθύς εξαρχής όταν μπήκε ο πρώτος σταυρός ο οποίος προκάλεσε μάλιστα και την παρέμβαση του…Σαλβινί, δεν πάρθηκε μία απόφαση οριστική ώστε κανείς ποτέ ξανά να μην επιχειρήσει να τοποθετήσει αυθαίρετα σε έναν χώρο φορτισμένο ιστορικά όπως το Απελή; Τη στιγμή που μάλιστα υπήρχαν πληροφορίες και απειλές ότι “όσους σταυρούς κι αν γκρεμίζετε εμείς άλλους τόσους θα βάζουμε;” και πως μπορεί να αντιστραφεί το όργιο της αυθαιρεσίας τώρα;” Ως πότε αυτό το κακόγουστο κατασκεύασμα που ουδεμία σχέση με την χριστιανική πίστη θα παραμείνει στην περιοχή τη στιγμή που και άνθρωποι της εκκλησίας φωνάζουν για την εκμετάλλευση του; Ποιος μπορεί να πάρει την απόφαση για την απομάκρυνσή του;
Το μπαλάκι στο Δασαρχείο
Σε επικοινωνία που είχαμε με την Διεύθυνση της Πολεοδομίας μας ανακοινώθηκε πως η ευθύνη για την κατεδάφιση ή διατήρηση του σταυρού ανήκει στο Δασαρχείο. Ωστόσο οι απαντήσεις που πήραμε μας εξέπληξαν καθώς όπως υποστηρίζει υπάλληλος της, για όλα φταίνε… οι ΜΚΟ!
Αρχικά η ερώτησή μας αφορούσε τη διατήρηση του προηγούμενου σταυρού που είναι στερεωμένος πρόχειρα με αποτέλεσμα να αποτελεί κίνδυνο για τους λουόμενους γεγονός που μπορεί κανείς να αντιληφθεί με γυμνούς οφθαλμούς. Από την πολεοδομία υποστηρίζουν πως από τη στιγμή που δεν υπάρχει επώνυμη καταγγελία ο σταυρός δεν μπορεί να κατεδαφιστεί ακόμη κι αν είναι στερεωμένος με πέτρες: “Και να είχαμε (δικαιοδοσία) δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα καθότι δεν είμαστε αρμόδιοι. Ευτυχώς μάλιστα που δεν βγάλαμε νωρίτερα κάποιο έγγραφο καθώς όπως ανακαλύψαμε με τους χάρτες όλη η περιοχή είναι χαρακτηρισμένη δασική με αποτέλεσμα η Πολεοδομία να μην έχει δικαιοδοσία αλλά ούτε και η κτηματική αφού πρόκειται για ΜΗ δομικά κτίσματα που δεν βρίσκονται πάνω στον Αιγιαλό”, μας είπε η κυρία Μ. Μελιδώνη
Μάλιστα από το τμήμα ελέγχου κατασκευών νοτιοανατολικής Λέσβου σε ερώτησή μας για το αν ζητήθηκε σχετική άδεια για την τοποθέτησή του νέου σταυρού μας απάντησαν επί λέξη: “Αν πάρει κανείς τηλέφωνο για να ζητήσει άδεια για την τοποθέτηση σταυρού στην πολεοδομία τον υπάλληλο θα τον πιάσουν τα γέλια αφού δεν χρειάζεται καθώς δεν θεωρούνται δομικά κτίσματα. Συγκεκριμένα για την περιοχή η απόφαση της διατήρησης ή κατεδάφισής του ανήκει στο δασαρχείο. Έχει συνταχθεί και από την κυρία Ζαφειρίου σχετικό έγγραφο. Στο κάτω κάτω είναι ένας στύλος. Ένας κάθετος στύλος με έναν οριζόντιο είναι. Τι ενοχλεί; Τα προβλήματα τα προκαλούν αυτές οι οργανώσεις που έχουν έρθει εδώ πέρα”.
Η Απάντηση του Δασαρχείου: Ο Χάρτης είναι προσωρινός
Σε επικοινωνία που είχαμε με τον προϊστάμενο της Διεύθυνσης Δασών κύριο Φώτη Κράλλη μας είπε τα εξής: Η Δασική Υπηρεσία έχει καταγράψει την ευρύτερη έκταση πέριξ του Κάστρου ως χορτολιβαδική μη γνωρίζοντας το ιδιοκτησιακό της καθεστώς. Αυτός όμως είναι ένας προσωρινός χάρτης διότι έχει γίνει ένσταση από το Δήμο οποίος υποστηρίζει ότι έχει παλιούς τίτλους και ότι αυτή η έκταση του ανήκει. Γι αυτό το λόγο ζητά την αλλαγή της μορφής. Όπως γνωρίζετε, όποιες περιοχές της Λέσβου εξετάστηκαν και δεν υπήρχαν τέτοιες ενστάσεις οι δασικές εκτάσεις έχουν κυρωθεί. Στην περίπτωση αυτή όμως πρέπει τα δεδομένα να εξεταστούν από τις αρμόδιες επιτροπές οι οποίες θα καταλήξουν και σε ένα μόνιμο αποτέλεσμα. Αυτή η τελεσίδικη απόφαση θα καθορίσει και τις ενέργειές μας. Δεν μπορεί η Δασική Υπηρεσία να βγάλει μια απόφαση που μετά κάποιος θα μπορεί να την προσβάλει εφόσον δεν έχει ξεκαθαρίσει η μορφή της έκτασης.
Αυτό σημαίνει ότι έχουμε σε εκκρεμότητα μια διαδικασία εξέταση ένστασης που επέβαλε ο Δήμος επί του προσωρινού χάρτη της περιοχής προβάλλοντας ιδιοκτησιακούς λόγους. Επιπλέον στην περιοχή υπάρχει ζώνη παραλίας αλλά και αρχαιολογικοί χώροι με αποτέλεσμα να εμπλέκονται και άλλοι φορείς. Από την πλευρά μου θα εισηγηθώ την κατά προτεραιότητα εξέταση και εφόσον καταλήξουν οι επιτροπές κι έχουμε μια τελεσίδικη μορφή θα προκύψουν και οι αρμοδιότητες των υπηρεσιών”.
