Γυναικείες οργανώσεις, συλλογικότητες και φεμινιστικές ομάδες καλούν σε συγκέντρωση αύριο στις 9π.μ. έξω από τα δικαστήρια της Μυτιλήνης για την Ερατώ και για κάθε δολοφονημένη γυναίκα από το χέρι της πατριαρχίας.
“Οι γυναίκες δε γιορτάζουν μια μέρα του χρόνου. Οι γυναίκες αγωνίστηκαν, κατέβηκαν στους δρόμους, διεκδίκησαν τα δικαιώματά τους, έκαναν απεργίες. Η 8ηΜάρτη είναι μέρα διεκδίκησης και αγώνα, είναι ημέρα μνήμης για τις γυναίκες στην Ευρώπη, την Αμερική και τη Ρωσία που έδωσαν τους πρώτους εργατικούς αγώνες το 19ο και 20ο αιώνα και για όλες αυτές που δίνουν καθημερινούς αγώνες. Δεν είναι επέτειος. Είναι διακήρυξη-κραυγή ότι αγωνιζόμαστε κάθε μέρα σ’ όλο τον κόσμο, αγωνιζόμαστε κάθε στιγμή, κάθε λεπτό για έναν κόσμο ισότιμο και ειρηνικό, δίχως σεξισμό, ρατσισμό, σύνορα και πολέμους. Αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία που δε θα γεννά χρυσαυγίτες που υψώνουν σήμερα χριστιανικούς σταυρούς στου Απελή κι αύριο σκοτώνουν την πρώην γυναίκα τους στη Θεσσαλονίκη. Διεκδικούμε μια κοινωνία που δεν ξεβράζει πτώματα στις ακτές της Μυτιλήνης και μετά καλύπτει τις επαναπροωθήσεις της με σιωπή και ψεύδη. Είμαστε ενάντια στους πολέμους, το μιλιταρισμό και τον εθνικισμό. Είμαστε ενάντια στην υποχρεωτικότητα του greenpass. Είμαστε ενάντια στο νεοφιλελεύθερο φασισμό.
Στο κράτος που ιδιωτικοποίησε τη ΔΕΗ και αφήνει τους ανθρώπους να πεθαίνουν από το κρύο. Στο κράτος που αντί να επενδύει στην υγεία επενδύει στην αστυνομία. Είναι τόσοι και τόσες οι νεκρές που μας απασχολούν. Είναι τόσοι και τόσες οι γυναίκες που χάνονται κάθε μέρα. Δεν ανεχόμαστε πλέον άλλες γυναικοκτονίες και βιασμούς. Αρνούμαστε να υποταχτούμε στο ρόλο της πειθήνιας συζύγου και καλής νοικοκυράς. Οι γυναίκες σήμερα έχουν ξεσηκωθεί κι απαιτούν ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ.
Τα νεκρά σώματα δε τα σβήνει η μνήμη. Τα νεκρά σώματα στις ακτές, τις θάλασσες και τις στεριές απαιτούν τη φωνή μας. Γι’ αυτό κι εμείς δεν ξεχνάμε. Θυμόμαστε τις γυναίκες που δολοφονήθηκαν άγρια από τους νυν και πρώην συντρόφους τους. Θυμόμαστε την Ερατώ που δολοφονήθηκε στη Μυτιλήνη το Μάιο του 2019 από τον πρώην άντρα της. Η υπόθεσή της αναβιώνει στο εφετείο στις 14 Μαρτίου. Εμείς θυμόμαστε και διεκδικούμε. Καταδικάζουμε τα ΜΜΕ που αθωώνουντους δολοφόνους και ρίχνουν την ευθύνη στο θύμα, καταδικάζουμε τους δικηγόρους υπεράσπισης των κατηγορουμένων που μας λένε ότι δεν ήμασταν
«καλά» κορίτσια κι όλους αυτούς που μας απειλούν, μας συκοφαντούν και δε δέχονται το δικαίωμά μας να χωρίζουμε από τους σεξιστές «συντρόφους» μας.
Θα είμαστε έξω από το εφετείο Μυτιλήνης τη Δευτέρα 14 Μαρτίου στις 9π.μ. και στο δρόμο στις 15 Μαρτίου, στις 6μ.μ.,, όλες εκεί, για να βροντοφωνάξουμε ότι κάθε γυναίκα που χάνεται, κάθε Ερατώ που δολοφονείται, κάθε Ελένη που βιάζεται, κάθε Γαρυφαλλιά που πετιέται ακόμα ζωντανή στη θάλασσα, κάθε ανώνυμη μετανάστρια που ξεβράζεται στην ακτή δεν είναι ζωή χωρίς σημασία αλλά ζωή με αξία που πρέπει να ζήσει και να αγωνιστεί και να αλλάξει αυτόν τον κόσμο!”