Ψάρια, χταπόδια, ψαρότοποι και η απειλή των «νταβουλιών» στη Λέσβο
Ο κ. Δημήτρης, ερασιτέχνης ψαράς εδώ και δεκαετίες, μοιράζεται μαζί μας την εμπειρία του για την αλιεία, τα ψάρια της εποχής και την απειλή που αντιμετωπίζει ο θαλάσσιος πλούτος της Λέσβου.
«Αυτή την εποχή πιάνουμε λιφρίνια. Είναι ψάρια του βυθού, στα 20-30 μέτρα.Η καθετή από σκάφος θεωρείται η καλύτερη μέθοδος ψαρέματος και είναι συνυφασμένη με το λυθρίνι. Για να πιάσουμε το ψάρι της καθετής, λοιπόν, χρειάζεται μολύβι βαθειάς βύθισης, 2-3 αγκίστρια, λεπτή πετονιά (νούμερο 20-25) και λευκή γαρίδα — γιατί “τραβάει περισσότερο φως στο βυθό» όπως λέει
Σύμφωνα με τον Δημήτρη, το Σίγρι είναι «ο κορυφαίος ψαρότοπος της Λέσβου». Εκεί βρίσκεις τα πάντα: αφροτά, σκαθάρια, σαργούς, λιφρίνια. Άλλες καλές περιοχές:
- Ανοιχτά του Φύκου (2-3 μίλια έξω)
- Κάτω από τα Μερσίνια
- Τοκμάκια και Μάδος για πιο ήσυχα νερά

Τα χταπόδια και η απειλή της παράνομης αλιείας
Ανησυχητική είναι η εικόνα για τους πληθυσμούς χταποδιών στη Λέσβο, καθώς, σύμφωνα με μαρτυρίες ντόπιων ψαράδων, τα τελευταία χρόνια η παρουσία τους έχει μειωθεί δραματικά. «Τα χταπόδια εξαφανίστηκαν. Δεν βρίσκεις ούτε για δείγμα», σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Δημήτρης
Ως βασικό λόγο για τη μείωση αυτή, οι ψαράδες αναφέρουν τη συστηματική και παράνομη χρήση των λεγόμενων “νταβουλιών” — αυτοσχέδιων παγίδων παρόμοιων με παραγάδια, που ρίχνονται σε μεγάλες ποσότητες στον βυθό, κυρίως για την αλίευση χταποδιών.
Παρότι η σχετική νομοθεσία προβλέπει τρίμηνη απαγόρευση χρήσης των νταβουλιών κατά τη θερινή περίοδο, προκειμένου να προστατευτεί η περίοδος αναπαραγωγής των ειδών, στην πράξη η εφαρμογή του νόμου είναι ελλιπής. Πολλοί τα αφήνουν μέσα στη θάλασσα καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, με αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη αλίευση και την καταστροφή οικοτόπων.
Σύμφωνα με τη νομοθεσία, η χρήση των νταβουλιών απαγορεύεται κατά τη θερινή περίοδο, προκειμένου να προστατευθεί η αναπαραγωγή των ειδών. Ωστόσο, στην πράξη, πολλοί τα αφήνουν στον βυθό καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, με αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη αλίευση και την καταστροφή οικοτόπων. Σήμερα, σύμφωνα με τους ψαράδες, το φαινόμενο έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις, με τα χταπόδια να εμφανίζονται όλο και πιο σπάνια.
Ο κ. Δημήτρης επιμένει: «Χρειάζεται έλεγχος. Αν δεν προστατέψουμε τη θάλασσα τώρα, σε λίγα χρόνια θα λέμε στα παιδιά μας ότι υπήρχαν κάποτε χταπόδια στη Λέσβο.»