“Αυτά τα παιδιά με ξανάνιωσαν! Τα δικά μου τα παιδιά μεγάλωσαν και ανήκουν στον κόσμο πια. Εγώ όμως σαν μάνα πήρα πάλι καινούργια παιδιά, νέα παιδιά στην αγκαλιά μου. Τα παιδιά του Καρίμ είναι και δικά μου παιδιά”, λέει η Μαρία Πατσικού που μαζί με την οικογένειά της φιλοξενούν από τον Ιούνιο του 2016 μια οικογένεια από τη Συρία.
Η συνταξιούχος εκπαιδευτικός συμμετέχει στο πρόγραμμα Home For Hope του Solidarity now.
“Πήρα την απόφαση να γράψω αυτό το παιδί στο σχολείο γιατί είναι υποχρέωσή μας να εκπαιδευτούν και τα παιδιά αυτά. Γιατί η Παιδεία δεν έχει γλώσσα, δεν είναι αραβική, δεν είναι ελληνική, δεν είναι ευρωπαϊκή. Είναι πανανθρώπινη και ανθρώπινο δικαίωμα”.
Το project “We are family” του Solidarity Now με τη συνεργασία του φωτογράφου Γιώργου Μουτάφη απαθανατίζει και παρουσιάζει αληθινές ανθρώπινες ιστορίες συνύπαρξης προσφύγων και πολιτών που μοιράζονται την ίδια στέγη και οικογενειακές στιγμές.
