Η κεραμική αποτελεί χειροποίητη, παραδοσιακή αλλά και σύγχρονη τέχνη για την Αγιάσο. Έχει ρίζες τόσο παλιές όσο και η ίδια η κωμόπολη.
Η τέχνη του τροχού έφτασε στην Αγιάσο, επί Τουρκοκρατίας, με τη μεταφορά της εικόνας της Παναγίας και τη δημιουργία του μοναστηριού. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να γίνει τόπος προσκυνήματος για πλήθος πιστών δημιουργώντας ανάγκες για κεραμικά αντικείμενα, σκεύη και δοχεία.Ως γνώστης της τέχνης ο Αγάθωνας χτίζει το πρώτο αγγειοπλαστείο στο μοναστήρι και κατασκευάζει μαζί με τους καλόγερους ένα μικρό δοχείο σε μορφή στάμνας για να μπορούν να μεταφέρουν οι ευσεβείς τον αγιασμό στο σπιτικό τους.
Με την πάροδο του χρόνου, την βυζαντινή εποχή, τα εργαστήρια πλήθυναν και οι κεραμικές μορφες εξελίχθηκαν. Ετσι ο τόπος γέμισε με το μετρίδι, τη κακάβη, το κουτρούβι, το τσιροκούμαρο και τα λαγήνια.
Τα κεραμικά στον τόπο μας λέγονται αλλιώς και «τσ’καλομπάρδακας» που προέρχεται από το τσουκάλι και μπάρδακα (αγγείο).
Πηγή: Visit Αγιάσος
