Με αφορμή (και) τις πυρκαγιές στην Αττική, που στο πέρασμά τους αφήνουν πάνω από 20 νεκρούς και πάνω από 150 τραυματίες (τη στιγμή, που γράφονται αυτές οι λέξεις), δεν μπορεί να μη σκεφτεί κανείς, πόσο άτυχοι είμαστε οι πολίτες αυτής της χώρας, όπου το πολιτικό προσωπικό και οι παρατρεχάμενοί τους συνεχίζουν να παίζουν με το… point system.
70, λέει, οι νεκροί του 2007, μόλις (!!!) 24 τώρα, άλλα τα ξεχνάμε αυτά και με τον γκαϊλέ μας να διώξουμε-νε τον Αλέξη, κάνουμε “αντιπολίτευση” πάνω σε αποκαΐδια και ανθρώπους, που χάσαν τις ζωές και τις περιουσίες τους. Αγνοούν, βέβαια, το γεγονός, ότι υπάρχουμε κι εμείς που έχουμε γραμμένη στα παλιά μας τα παπούτσια την αντιπολίτευση (όπως αυτοί την εννοούν). Κριτική κάνουμε, εκφράζοντας την αγανάκτησή μας καθώς βλέπουμε ανοησίες, όπως ο “στρατηγός άνεμος” του ’07 να μετατρέπεται σε “ασύμμετρο φαινόμενο” το ’18. Να μην αλλάζει τίποτα σε αυτή τη χώρα, που έχει καταλήξει στο να είναι το θλιβερό σκηνικό, όπου διαδραματίζεται η ιστορία του Ιζνογκούντ και του Χαλίφη…
Ενδεικτικότατη της γενικότερης κατάστασης της χώρας, η περίπτωση των πυρκαγιών, λοιπόν, όπου η Πολιτεία δεν κάνει απολύτως τίποτα για να τις αποτρέψει (όχι τις αναμενόμενες, από φυσικά αίτια, άλλα τις υπόλοιπες έστω…). Το 2007 έγραφε ο Θοδωρής Γεωργακόπουλος ότι “Μέσα σε τέσσερα χρόνια στην Ελλάδα ξέσπασαν 60.000 πυρκαγιές. Σ’ αυτό το διάστημα, η Αστυνομία συνέλαβε περισσότερους από 4000 υπόπτους για εμπρησμό. Καταδικάστηκαν σε πρώτο βαθμό 700. Στη φυλακή πήγε ένας.”
Αλήθεια άλλαξε κάτι στην 10ετία, που μεσολάβησε; Κι αν όχι, πρόκειται να αλλάξει κάτι; Ή θα συνεχίζουμε να παίζουμε την κολοκυθιά του “γιατί οι προηγούμενοι ήταν καλύτεροι;” μετρώντας τους βαθμούς μας σε χαμένες ζωές;
Φωτογραφία αρχείου, Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
