“Να μην έχει καμία σημασία σε τι έντυπο γράφεις. Μαγκιά. Να μιλάς με την ίδια ευκολία για τα βαριά και τα ελαφριά, χωρίς να δυσκολεύεις τα βαριά και χωρίς να ευτελίζεις τα ελαφριά. Μαγκιά. Να μην “ξεβλαχεύεις”, να μην απενεχοποιείς αλλά και να μην ενοχοποιείς. Μαγκιά. Να μιλάς κυρίως για τον εαυτό σου αλλά όποιος σε διαβάζει να νομίζει ότι μιλάς γι αυτόν. Και να του τακτοποιείς το μυαλό του και να του ξεκαθαρίζεις μέσα του την οπτική του για το τι συμβαίνει. Απλά και αληθινά. Μεγάλη μαγκιά. Θα λείψει η μαγκιά της Ρίκας Βαγιάνη”.
Γράφει η φίλη, Γαλάτεια Φ., για τη Ρίκα Βαγιάνη που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 56 ετών μετά από μάχη με τον καρκίνο. Γι΄αυτή τη “μαγκιά” νιώθουμε κι εμείς την ανάγκη να αποχαιρετήσουμε τη γυναίκα συνάδελφό μας που με το ύφος της γραφής της και το ήθος της μας δείχνει πάντα τον δρόμο και μας υπενθυμίζει να μη “μασάμε”, να γράφουμε ελεύθερα, με θάρρος και με παρρησία.
Η αρθρογράφος με το οξύ πνεύμα είχε συνεργαστεί με πολλά έντυπα, περιοδικά και εφημερίδες, όπως το «Έθνος» και η «Απογευματινή».
Επίσης, είχε παρουσιάσει πλήθος εκπομπών στην ιδιωτική και τη δημόσια τηλεόραση, όπου αρχικά δούλεψε ως ηθοποιός, αλλά και το ραδιόφωνο.
Η κατά κόσμον Μαρίκα Ζούλα γεννήθηκε στο Παγκράτι το 1962. Γονείς της ήταν ο δημοσιογράφος Οδυσσέας Ζούλας και η Βαρβάρα Δράκου.
Το όνομα Βαγιάνη προέκυψε από τα αρχικά του ονόματος της μητέρας της και του αθλητικογράφου, Γιάννη Διακογιάννη, του δεύτερου συζύγου της.
Αποφοίτησε από την δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1982, αλλά ήδη από το 1979 άρχισε να εργάζεται στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Έπαιξε στο Εθνικό, στο Θεσσαλικό, σε αρκετές ταινίες, αλλά και σε σήριαλ, όπως το Μινόρε της Αυγής, παράλληλα με τη δουλειά της ως δημοσιογράφος.
Η Ρίκα Βαγιάνη ήταν παντρεμένη με το Νίκο Στεφανή με τον οποίο είχαν έναν γιο.
