Άλλος ένας θάνατος επιβάτη επαναφέρει το ζήτημα του ιατρικού προσωπικού σε πλοία που εξυπηρετούν ακριτικά νησιά.
Ενημερώθηκε, βραδινές ώρες χθες, η Λιμενική Αρχή Χίου, από τον Πλοίαρχο του Ε/Γ–Ο/Γ πλοίου «ΝΗΣΟΣ ΣΑΜΟΣ» Ν.Π. 12396, ότι μετά τον απόπλου του πλοίου από το λιμένα ν. Οινουσσών, 66χρονος επιβάτης αισθάνθηκε δυσφορία και χρήζει άμεσης νοσοκομειακής περίθαλψης.
Το πλοίο το οποίο εκτελούσε προγραμματισμένο δρομολόγιο από Μυτιλήνη-Χίο-Οινούσσες-Ψαρά-Πειραιά, κατέπλευσε στο λιμένα Χίου, αποβιβάζοντας τον ανωτέρω χωρίς τις αισθήσεις του. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Χίου ”ΣΚΥΛΙΤΣΕΙΟ” με ασθενοφόρο όχημα του ΕΚΑΒ όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
Από το Κεντρικό Λιμεναρχείο Χίου, που διενεργεί την προανάκριση, παραγγέλθηκε η διενέργεια νεκροψίας – νεκροτομής.
Μία μαρτυρία ενός νησιωτη που ανίχνευσαμε στο διαδίκτυο που πολύ αντιπροσωπεύει το αίσθημα των λέσβιων που πλέον ταξιδεύουν έως και 12 ώρες μέχρι τον Πειραιά.
“Όντας νησιώτης και κάτοικος της ακριτικής Σύμης, μια απορία στριφογύριζε στο μυαλό μου κάθε φορά που προγραμμάτιζα ταξίδι με πλοίο της άγονης γραμμής από και προς το λιμάνι του Πειραιά. Υπάρχει γιατρός στο πλοίο; Η καθιερωμένη ανακοίνωση, της ευγενέστατης κυρίας, που προέτρεπε τον ιατρό-επιβάτη, αν τυχαία ταξίδευε με εκείνο το δρομολόγιο, να δηλώσει στη ρεσεψιόν την παρουσία του, έλυνε την απορία μου. Γιατρός στο πλοιό δεν υπήρχε!
Οι επιβάτες ταξιδεύουν με δική τους ευθύνη και το δρομολόγιο προβλέπεται να διαρκέσει τουλάχιστον 15 ώρες. Τί θα γίνει έαν κάποιος χρειαστεί ιατρική βοήθεια; Τους μήνες των διακοπών του καλοκαιριού, όταν η οικογένεια ή το ζευγάρι ή η παρέα επιβιβαστούν στο πλοίο με προορισμό κάποιο από τα εκατοντάδες νησιά της Ελλάδας, δεν έχουν στο μυαλό τους την ασθένεια. Βέβαια, και η ασθένεια δύσκολα θα σε προειδοποιήσει ή θα σε παρακάμψει, γιατί αποφάσισες να ξεκουραστείς και να απολαύσεις τη θάλασσα. Αν σε έχει στο πρόγραμμα, θα έρθει! Θες, δε θες.
Συνάμα, τους καλοκαιρινούς μήνες, οι μετακινήσεις είναι μαζικές, σε σχέση με το χειμώνα, άρα και οι ανάγκες μεγαλύτερες. Σε αυτές θα πρέπει να προσθέσουμε την έντονη έως ανυπόφορη ζέστη κι άλλους παράγοντες, όπως τα προβλήματα υγείας του κάθε επιβάτη, πέραν των απρόσμενων. Ανάμεσα στους ταξιδιώτες θα βρεθούν και οι πιο προνοητικοί, οι οποίοι έχουν λάβει μέτρα για τον εαυτό τους και τους γύρω τους. Είναι όμως επαρκή; Τα πιο σοβαρά περιστατικά, πως αντιμετωπίζονται; Το προσωπικό του πλοίου είναι εκπαιδευμένο κατάλληλα;
Φανταστείτε πόσο ασφαλείς νιώθουν οι επιβάτες με χρόνια προβλήματα ή μεγαλύτερης ηλικίας που ταξιδεύουν, για παράδειγμα, από κάποιο νησί των Δωδεκανήσων για το λιμάνι του Πειραιά. Εν μέσω πελάγους και χωρίς γιατρό, για 15+ ώρες. Σε ένα δρομολόγιο λίγων ωρών, με πλοίο ή με αεροπλάνο λύσεις βρίσκονται. Εύκολα ή δύσκολα! Το ίδιο και με το αυτοκίνητο ή το λεωφορείο. Βρίσκεσαι στη στεριά κι εντός λίγων λεπτών υπάρχει η δυνατότητα να μεταβείς στο πλησιέστερο νοσοκομείο ή Κέντρο Υγείας για την παροχή βοήθειας.
Σε ένα περιστατικό, στο πλοίο, που χρήζει άμεσης βοήθειας, το πλήρωμα του πλοίου και ο καπετάνιος ποιά απόφαση να πάρουν; Μόνο αναστάτωση επικρατεί και μοιραία κατάληξη σε αρκετά συμβάντα. Το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο εάν υπήρχε στο πλοίο γιατρός, κατάλληλα εκπαιδευμένος κι εφοδιασμένος με τον απαραίτητο φαρμακευτικό και ιατροτεχνικό εξοπλισμό;
Ας μην ξεχνάμε και το αίσθημα ασφάλειας που θα ένιωθαν οι επιβάτες κι ας είναι ήσσονος σημασίας για ορισμένους. Όπως και να έχει η παρουσία γιατρού, ειδικά στα πλοία που εκτελούν πολύωρα δρομολόγια κρίνεται αναγκαία, έαν όντως ζούμε σε μια ανεπτυγμένη/προηγμένη χώρα. Μια αναγκαιότητα για την ασφάλεια και την ομαλή μετακίνηση των επιβατών και του προσωπικού. Για την αναβάθμιση των υπηρεσιών στον τουριστικό τομέα και της εικόνας που βγάζει η Ελλάδα στο εξωτερικό. Για την ευκαιρία εργασίας σε γιατρούς που παλεύουν με την ανεργία ή σε αυτούς που πρόκειται να κάνουν το αγροτικό τους. ”
Πηγη:https://philk.gr
