Η επίσκεψη στο super market πέραν του καταναλωτικού χαρακτήρα έχει και μια … εκπαιδευτική διάσταση! Το διαπίστωσα επιχειρώντας να επιτελέσω συζυγικά καθήκοντα, όταν πήρα στα χέρια μου τον κατάλογο με τα αναγκαία είδη για το σπίτι. Μεταξύ άλλων και διάφορα λαχανικά, φρούτα και ζαρζαβατικά.
Οι διαπιστώσεις από την … εξόρμηση : στα ράφια σούπερ μάρκετ μεγάλης αλυσίδας που βρίσκεται σε ελληνικά χέρια, βρήκα ωραιότατα ρόδια από την Ιταλία, έναντι 2,50 Ευρώ και κουνουπίδι, επίσης από την Ιταλία. Τα φρέσκα κρεμμυδάκια ήταν από τη Γερμανία, σε τιμή προσφοράς- μόλις 0,40 λεπτά το ματσάκι. Από το Ισραήλ ερχόταν το αβοκάντο, από την Πολωνία τα φρέσκα μανιτάρια. Στο ράφι με τα συσκευασμένα προϊόντα βρήκα κάπαρη και πιπεριές τουρσί, με προέλευση του προϊόντος από την Τουρκία. Τουρκικής προέλευσης ήταν και σχεδόν όλοι οι ξηροί καρποί.
Επιστρέφοντας σοκαρισμένος στο σπίτι, έσπευσα στο γραφείο μου. Η προσφυγή στο αρχείο μου, που συντηρείται χάρη στην θεά τύχη και άλλους απροσδιόριστους παράγοντας, βρήκα ένα τηλεγράφημα του ΑΠΕ, του 2013. Αναφερόταν σε δημοσίευμα του περιοδικού ΤΙΜΕ, για τον τρόπο παραγωγής της τομάτας στην Ελλάδα και την Ολλανδία. Δηλαδή σε δύο χώρες που ανήκουν στην Ευρωζώνη.
Ανέφερε λοιπόν το ρεπορτάζ του ΤΙΜΕ ότι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας τομάτας στην Ευρώπη είναι η Ολλανδία, ενώ οι παραδοσιακοί παραγωγοί ήταν μέχρι πριν από μερικά χρόνια η Ελλάδα, η Ιταλία και η Ισπανία. Οι Ολλανδοί κατάφεραν να ξεπεράσουν τους νοτιο-ευρωπαίους εκμεταλλευόμενοι την τεχνολογία. Στα θερμοκήπια, όπου ελέγχονται με υπερσύγχρονα μέσα η θερμοκρασία, η υγρασία, το διοξείδιο ου άνθρακα και χρησιμοποιείται αντί για χώρα τεχνητό υπόστρωμα οι Ολλανδοί έφτασαν να παράγουν 70 κιλά τομάτας ανά τετραγωνικό μέτρο, ενώ ο παραγωγός στον ευρωπαϊκό νότο παράγει στην καλύτερη περίπτωση 7 κιλά στο τετραγωνικό.
Ειδικά για την Ελλάδα στο ρεπορτάζ του ΤΙΜΕ, πριν από δύο χρόνια, αναφερόταν επίσης ότι τα τεχνολογικά προηγμένα θερμοκήπια στην χώρα μας είναι μόλις το 1,6% από τα θερμοκήπια που χρησιμοποιούνται.
Επιπλέον, η αγροτική επιφάνεια που χρησιμοποιείται στην Ελλάδα για την παραγωγή τομάτας είναι δεκαπλάσια από εκείνη της Ολλανδίας. Η σύγκριση, σημειώνουμε, γίνεται ανάμεσα στην Ελλάδα, όπου έχουμε ήλιο σχεδόν όλο τον χρόνο και στην Ολλανδία, μια χώρα του ευρωπαϊκού βορρά, όπου από τον Απρίλιο μέχρι τον Αύγουστο, τους πιο ηλιόλουστους μήνες, η ημερήσια ηλιοφάνεια δεν υπερβαίνει κατά μέσο όρο τις δέκα ώρες. Σύγκριση ενδιαφέρουσα, αν λάβουμε υπόψη πόσο σημαντικός παράγοντας είναι η ηλιοφάνεια για την αγροτική παραγωγή.
Το ΤΙΜΕ επισημαίνει επίσης τον τρόπο διανομής του προϊόντος στην Ελλάδα, που έχει ως συνέπεια οι παραγωγοί να είναι έρμαια στα χέρια μεσαζόντων που αγοράζουν φτηνά από τον παραγωγό και πουλούν ακριβά.
Διάβασα με προσοχή το δημοσίευμα, άνοιξα την τηλεόραση για το δελτίο ειδήσεων. Οι τίτλοι ήταν – γι άλλη μια φορά – εφιαλτικοί: Προειδοποιήσεις, τελεσίγραφα, Grexit, πρώχευση, bank run, διαξιφισμοί των πολιτικών ηγετών επί παντός του επιστητού, ευχολόγια και τα λοιπά.
Ευτυχώς με έβγαλε από αυτόν τον εφιάλτη η κόρη μου.
«Μπαμπά, πήρες τομάτες να κάνουμε μια ωραία σαλάτα για βραδυνό;»
«Όχι παιδί μου»
«Μήπως έχουμε κουνουπίδι, που μου αρέσει;»
«Όχι παιδί μου»
«Να φτιάξουμε μια μακαρονάδα με φρέσκα μανιτάρια και κάπαρη;»
«Δεν έχουμε μανιτάρια, ούτε κάπαρη, παιδί μου»
«Δεν ξέρω παιδί μου».
Ύστερα έβαλα στο πικ- απ έναν αγαπημένο δίσκο, του Νιόνιου.
«Πώς να κρυφτείς απ τα παιδιά… έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα…..»
