Το πεντάλ, η ατελείωτη λούπα των χρόνων της αθωότητας μας ένα εισιτήριο για τη νοσταλγία της παιδικότητάς και της ανεμελιάς, έδειξε τον δρόμο -κυριολεκτικά- σε πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους που εδώ και αρκετά πλέον χρόνια ασχολούνται με το ποδήλατο βουνού ή την αστική ποδηλασία». Μικροί και μεγάλοι, παλιοί και νέοι βγήκαν στον δρόμο στην Αθήνα αλλά και στην επαρχία και τα νησιά όπου η ποδηλατική κουλτούρα έχει ρίζες βαθιές που βασίζονται σε μνήμες, σε φιλίες και σε παρέες που δημιουργούν μικρές κοινότητες. Έτσι η ιστορία του Παναγιώτη Γιαννούλη, του διακεκριμένου αθλητή αγώνων enduro MTB που προσφάτως άρχισε να «μαστορεύει» στο δικό του μαγαζί, το νέο εξειδικευμένο κατάστημα ποδηλάτου με υπηρεσίες συμβουλευτικής «Ticket2Ride» δεν είναι μόνο ιστορία ενός ανθρώπου αλλά πολλών. Από το Πληγώνι που ως πιτσιρικάς έτρεχε με ένα BMX στην αυλή την εκκλησίας αλλά και αργότερα ακολουθώντας τον αδερφό του και μια παρέα ποδηλατών που τη δεκαετία του 90 πήρε τα βουνά, ο Παναγιώτης είναι σαν να μην κατέβηκε ποτέ από αυτό. «Όλοι γύρω μου το έβλεπαν ότι κάποια στιγμή αυτό θα συμβεί, εκτός από εμένα!», λέει στα «Πολιτικά» μέσα από το Ticket2Ride, https://ticket2ride.gr/ έναν από τους πιο καλαίσθητους χώρους του νησιού όπου και τον συναντήσαμε αμέσως μετά τον ερχομό του από την Πετρούπολη και τον τελικό του πρωταθλήματος Enduro Greek Series(EGS) στον οποίο τερμάτισε 4ος! «Όλα τα πράγματα ήρθαν νομίζω στον καιρό τους. Υπάρχει μια δυναμική αυτή τη στιγμή από τους ανθρώπους που ασχολούνται με το ποδήλατο που έχει φέρει τα πράγματα στο σημείο που είναι σήμερα και υπάρχει και μια συνέχεια. Τρανταχτό παράδειγμα είναι η δημιουργία το 2015 του Ποδηλατικού Συλλόγου. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, αυτό που ήθελα να κάνω εγώ ήταν να δημιουργήσω έναν χώρο όπου θα μπορούσα να φτιάξω το ποδήλατό μου αρχικά όπως θα ήθελα και έπειτα να κάνω λίγο πιο επαγγελματικά αυτό που ήδη έκανα για τους άλλους. Τη συμβουλευτική δηλαδή, να μπορώ απλά να πω δυο πράγματα σε έναν άνθρωπο, να τον καθοδηγήσω ίσως στο νέο του ξεκίνημα”.
Στο ticket2ride μπορείς να επισκευάσεις το ποδήλατο σου, να αγοράσεις καινούριο, να προμηθευτείς ποδηλατικό εξοπλισμό, ανταλλακτικά, ρούχα, παπούτσια, συμπληρώματα διατροφής, να ενημερωθείς για τις νέες τάσεις της ποδηλασίας και να σου γίνουν σοβαρές κι εξειδικευμένες προτάσεις σε όλα τα παραπάνω.
Ο Παναγιώτης απευθύνεται σε όλους όσοι ασχολούνται με την ποδηλασία είτε χρησιμοποιώντας το ποδήλατο στην καθημερινότητά τους είτε σε όσους χρειάζονται πιο εξειδικευμένο σέρβις. «Σίγουρα το target group στο οποίο απευθύνομαι είναι ένας βασικός πυρήνας ποδηλατών βουνού και δρόμου στους οποίος προσφέρω κάτι πιο εξειδικευμένο. Υπηρεσίες πιο αναβαθμισμένες δηλαδή, είτε αυτό λέγεται σέρβις αναρτήσεων, είτε με εξαερώσεις σε υδραυλικά φρένα, άνοιγμα κέντρου τροχού, είτε full rebuild του ποδηλάτου που σημαίνει ότι το λύνω, το κάνω κομμάτια και το επανασυναρμολογώ. Αυτό για παράδειγμα είναι μια βασική δουλειά που καλό είναι να γίνεται μία με δύο φορές τον χρόνο, αναλόγως τη χρήση που κάνεις. Αν δηλαδή είσαι μέσα σε λάσπες και σε νερά ή το καλοκαίρι που έχει σκόνη».
Γιατί όμως είναι τόσο σημαντικό ένα τέτοιο σέρβις; Ο Παναγιώτης, που έχει λάβει την πιστοποίηση του, επιπέδου 3, του αγγλικού φορέα MIAS για την τεχνική κατάρτιση του μηχανικού ποδηλάτων εξηγεί τα… ψιλά γράμματα, δυστυχώς για πολλούς από εμάς (συμπεριλαμβανομένης και της συντάκτριας): «Ένας τέτοιου είδους έλεγχος είναι δείκτης για το αν όλα λειτουργούν σωστά. Μπορείς για παράδειγμα να δεις ότι δεν έχεις χαλασμένα ρουλεμάν, ότι δεν έχεις μεγαλύτερα προβλήματα που μπορεί να μη φανούν με ένα πλύσιμο ή με ένα καθάρισμα μετά τη βόλτα ή τον αγώνα. Ένα σωστά συντηρημένο ποδήλατο μας δίνει μία τελείως διαφορετική αίσθηση στην οδήγηση, πέραν από το γεγονός ότι είμαστε πιο ασφαλείς.», εξηγεί ο Παναγιώτης που καλλιεργώντας το μεράκι του γίνεται ακόμα καλύτερος σε αυτό που αγαπά: «Μέσα από τα χρόνια και την ενασχόληση μου με το αντικείμενο, ήξερα κάποια πράγματα “σκαλίζοντας” το δικό μου ποδήλατο. Στην ιδέα της δημιουργίας του μαγαζιού δεν έμεινα εκεί, θεώρησα σωστό να πάω να παρακολουθήσω ένα σεμινάριο ώστε να πάρω όχι μόνο την πιστοποίηση της MIAS αλλά και να είμαι σίγουρος ότι ξεκινάω με τα σωστά εφόδια. Κατέχοντας και το 3ο επίπεδο γνωρίζεις να κάνεις τα βασικά, δηλαδή να λύνεις το ποδήλατο, να το κάνεις κομμάτια, να τα γρασάρεις όλα και να τα επανατοποθετείς. Μαζί με αυτό έκανα κι ένα άλλο σεμινάριο για βασικό σέρβις αναρτήσεων για το οποίο υπάρχει ανάγκη ειδικά σε έναν τόπο που υπάρχει κόσμος οποίος κάνει εξειδικευμένο ποδήλατο. Από εκεί και πέρα πήρα αυτά τα εφόδια και ξεκίνησα, έστησα το συνεργείο, συγκέντρωσα τα εργαλεία που χρειαζόμουν, καθώς υπάρχουν συγκεκριμένα και εξειδικευμένα εργαλεία για τα ποδήλατα είτε είναι ένα ακριβό ποδήλατο είτε όχι γιατί αλλιώς υπάρχουν κίνδυνοι να γίνουν ζημιές».
Στο Ticket2Ride (https://ticket2ride.gr/
Προερχόμενος από οικογένεια επιπλοποιών, δεύτερης γενιάς επιπλοποιός και ο ίδιος, δεν θα μπορούσε τα μη βάλει το χέρι του στον χώρο που επέλεξε να γίνει “σπίτι του” για πολλές ώρες: «Από την ιδέα στην υλοποίηση ο δρόμος είναι μακρύς. Υπήρξε ο σχεδιασμός από την Ήβα Φράγκου όπου καθίσαμε μαζί και είδαμε πολλά πράγματα. Κυρίως επικεντρωθήκαμε στο πως θα πρέπει να είναι το μαγαζί οργανωμένο από χώρους που είναι το πιο σημαντικό. Από εκεί και πέρα, επειδή θα ήταν και είναι ένας χώρος στον οποίο θα καθόμουν και κάθομαι πολλές ώρες ήθελα να μου αρέσει πρώτα από όλα εμένα. Τα βασικά χρώματα πέρα από την πέτρα που την κρατήσαμε και το σίδερο που χρησιμοποιήσαμε είναι το λευκό, το μαύρο και το χρώμα του ξύλου που θα τα έδενε όλα αυτά μαζί».
Ποδηλατική κουλτούρα VS Νοοτροπίας
Και η συζήτηση έφτασε χαλαρά όπου οι περισσότερες συζητήσεις για το ποδήλατο στη Μυτιλήνη: Υπάρχει φουλ ποδηλατική κουλτούρα στο νησί και κόσμος που ασχολείται και ο Σύλλογος. Όμως θεσμικά μήπως τα πράγματα είναι ακόμη πολύ πίσω και δεν θα φτάσουμε ποτέ στο …2050; Και στην τελική καλά όλα αυτά που λες μάστορα. Αλλά με τον Μυτιληνιό που πάει με το αυτοκίνητο στο περίπτερο τι κάνουμε;
«Κοίτα, θεωρώ ότι υπάρχουν καμία 200+ άτομα που κάνουν ποδήλατο στο βουνό και βλέπω και στον δρόμο να κινείται κόσμος που δεν τον γνωρίζω πια. Και αυτό είναι πολύ θετικό. Κουλτούρα υπάρχει μεγάλη και όσο περνάει ο καιρός διευρύνεται κι ο Σύλλογος είναι αρκετά δυνατός. Αυτός ο Σύλλογος ήταν αποτέλεσμα όλου αυτού του κόσμου που ήταν πάνω στο βουνό σε πρώτη φάση και μετά στον δρόμο, με τον κόσμο που κάνει κούρσα. Το ζήτημα της αστικής ποδηλασίας κινείται από αυτούς τους ανθρώπους, που έχουν αντιληφθεί τι γίνεται. Έτσι είτε ο Δήμος ή η Περιφέρεια κάνουν κάτι είτε δεν κάνουν, ο κόσμος από μόνος του διεκδικεί τη θέση του στον δρόμο και έχει ήδη μια δυναμική. Κάποια στιγμή λοιπόν μοιραία κάποιος θα πρέπει να πάρει αποφάσεις και να σχεδιάσει ένα πλάνο. Ήδη έχουν σχεδιαστεί ποδηλατοδρόμοι και υποδομές και υπάρχουν οι βάσεις για αστική ποδηλασία. Υπάρχει ένα Master Plan του λιμανιού, υπάρχουν οι τελευταίες μελέτες που έχουν βγει για την ανάπλαση της προκυμαίας και της Ερμού, υπάρχει δυναμική. Είναι μια κατάσταση στην οποία, το ξέρεις κι εσύ η ίδια, πως αν δεν διεκδικήσεις δεν θα έχεις. Μέχρι τώρα βλέπουμε κινήσεις από την Καρδίτσα, τη Λάρισα και τα Τρίκαλα να έχουν πάει την αστική ποδηλασία σε ένα άλλο επίπεδο που πλησιάζει τα Ευρωπαϊκά δεδομένα. Δεν μπορούμε όμως να μένουμε στο τι έχουν κάνει μόνο 3 πόλεις τις Ελλάδας, το θέμα είναι τι θα γίνει και με τις υπόλοιπες “76”. Εδώ έρχεται η Ελληνική Ομοσπονδία Αστικής Ποδηλασίας, ΕΟΑΠ, να βοηθήσει ώστε να υπάρξει μια εθνική στρατηγική και ένα κοινό πλάνο για το πως θα χειρίζονται τα πράγματα και κάθε πόλη θα μπορεί να παίρνει έτοιμες τις λύσεις χωρίς να χρειάζεται να “εφεύρει εκ νέου τον τροχό”»
Όλη η Λέσβος ένας ποδηλατόδρομος
Αγαπημένα του μονοπάτι είναι πάντα της Αγιάσος, όπως και πολλών αναβατών στο νησί, αυτό όμως δε βγάζει έξω τα μονοπάτια της Άγρας, ή του Λεπέτυμνου ή αυτά στην περιοχή του Μολύβου ή της Πέτρας που κι εκεί πέρα υπάρχει επίσης δραστηριότητα όπως και στην Καλλονή. Αγαπημένα επίσης είναι και «τα κοντά» δηλαδή η Αμαλή/Προφήτη Ηλία. Υπάρχει επίσης έδαφος και προοπτική να γίνουν καινούργια μονοπάτια, εκτός του να συντηρηθούν τα ήδη υπάρχον. Το θέμα είναι να γίνουν κάποιες κινήσεις πιο συντονισμένα που εκεί πρέπει να μπουν πολλοί φορείς μαζί είτε λέγεται Δήμος είτε Δασαρχείο είτε η κοινότητα της περιοχής, πάντα με τη συμβουλή ειδικού, που δεν έχω καταλληλότερο από τον ΠΟ.ΣΥ. Λέσβου καθώς υπάρχει και εμπειρία και γνώση και επαφή. Είδη αυτή τη στιγμή τελειώνει ένα πρόγραμμα Leader για ένα πιστοποιημένο μονοπάτι στην Αμαλή που ήταν πολύ μεγάλη κίνηση και σε τοπικό επίπεδο αλλά και Πανελλαδικά.
Επισκεφθείτε τον νέο ιντερνετικό σταθμό για το ποδήλατο στη Μυτιλήνη:https://ticket2ride.gr/
