“Χτες η Δυτική Λέσβος προσπάθησε να δώσει απάντηση. Ωστόσο η ουσία είναι ότι το νησί έχει διχοτομηθεί και φοβάμαι ότι ο αδύναμος κρίκος είναι πλέον η Αντισσα”, σχολιάζει αναγνώστης μας για την ταμπέλα που αναρτήθηκε όχι στο facebook αλλά ….στ ‘αλήθεια στο Πάρκο Αγίας Ειρήνης. η οποία ταμπέλα λέει το αυτονόητο: Πως γίνεται επί Σύριζα με 5.000 στη Μόρια να καίγεται το νησί και σήμερα με 20.000 να κάνουμε συσκέψεις….
Στ’ αλήθεια όμως τώρα ποιος δουλεύει ποιον; Ο ΣΥΡΙΖΑ καλά θα κάνει να αναλάβει τις ευθύνες της πολιτικής του σχετικά με το προσφυγικό αλλά και με την με την κρατική καταστολή και τις καταλήψεις. Ωστόσο στην άλλη μπάντα, όσοι μιλούν για αλλοίωση του μπολιτισμού μας από τους …λαθροεισβολείς, όσοι πίστεψαν ότι το δόγμα Νόμος και Τάξη θα τους σώσει, καλά θα κάνουν να ξανασκεφτούν τι ψήφισαν, Αυτή τη στιγμή 20.000 είναι σχεδόν οι άνθρωποι που είναι στοιβαγμένοι μόνο στη Μόρια χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ενώ το νησί απειλείται για πρώτη φορά πραγματικά από μια υγειονομική βόμβα που είναι έτοιμη να σκάσει και τέλος είναι πλέον ορατό και στον πιο μετριοπαθή πως η εικόνα στην πόλη έχει αλλάξει.
Αν επί Σύριζα οι τηλεοράσεις έδειχναν τη Μυτιλήνη να είναι κατειλημμένη από ορδές προσφύγων, εικόνα που δεν ανταποκρινόταν στην αλήθεια, τώρα θα έπρεπε να μιλάει για …επιδρομές ζόμπι. Κι όμως δεν κινείται φύλλο. Δεν μπορούμε να πιστέψουμε πως πρόκειται για ανικανότητα των κυβερνώντων να αφήσει να χαθεί ο έλεγχος στη Μόρια όπου όλα κρέμονται από μία κλωστή παρά τις όποιες αμφιβολίες έχουμε για τους …φωστήρες που μας κυβερνούν κατά καιρούς. Είναι πλέον πέρα για πέρα ξεκάθαρο πως το σημερινό σκηνικό δημιουργείται εσκεμμένα. Μπροστά στην καταστολή που πρόκειται να έρθει πρέπει ο φτωχοδιάβολος να γίνει πραγματική απειλή. Για να δικαιολόγησει την αγριότητα της. Έτσι όσο το νησί αντέχει, κι αντέχει γιατί ξέρει μέσα του να διακρίνει την αλήθεια, τόσο η Μόρια θα γεμίζει και άλλο τόσο θα παίζουμε τον “παπά” με τη νέα δομή. Μια κοροϊδία μέσα στα μάτια μας που έρχεται να χαϊδέψει τα συντηρητικά ένστικτα μιας κοινωνίας που θέλει να δει το νησί να “καθαρίζει” στο μέλλον κάνοντας “υπομονή” στο παρόν.
Ωστόσο στο μεσοδιάστημα έχουμε περάσει από το” ζούμε μαζί” στις φυλακές για μετανάστες καθώς ο φόβος φωλιάζει στις καρδιές των ανθρώπων, ανθρώπων για τους οποίους η ασφάλεια είναι μια αδιασάλευτη συνθήκη. Φοβηθείτε λοιπόν ήσυχα και πείτε όχι στη νέα δομή….
