Με αφορμή τα 100 χρόνια από το θάνατο τού ποιητή, πεζογράφου και μεταφραστή Αργύρη Εφταλιώτη (1849-1923), μαθήτριες και μαθητές τού Γυμνασίου Πέτρας επισκέφθηκαν τη Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη Μηθύμνης «Αργύρης Εφταλιώτης», όπου ξεναγήθηκαν και απήγγειλαν το σονέτο τού Μηθυμναίου λογοτέχνη Αγάπης Λόγια, καθώς και αποσπάσματα από μεταφράσεις του, της Σαπφώς (Δέδυκε μεν α Σελάνα, Το φεγγαράκι εμίσεψε), της Οδύσσειας (Ἄνδρα μοι ἔννεπε, Μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ, Τὸν ἄντρα τὸν πολύπραγο τραγούδησέ μου, ὦ Μοῦσα) και τού Λόρδου Βύρωνα (THE isles of Greece! the isles of Greece, Τὰ νησιὰ τῆς Ἑλλάδας! ὦ νησιὰ βλογημένα).
Κατόπιν επισκέφθηκαν την Ευθαλού, τη λατρεμένη εξοχή τού ξενιτεμένου Εφταλιώτη: «Ο πύργος, οι λεύκοι κοντά του, η βρύση στο πλάγι, οι πλάτανοι παραπάνω, τα κοπάδια στα βουνεράκια τριγύρω με τα κουδούνια τους, η θάλασσα παρακάτω, όλα όλα τα ίδια. Μήτε γεράσανε, μήτε θα γεράσουν ποτέ τους. Έτοιμα να σε χαιρετίσουν και να σ΄αναστήσουν, όσο γέρος κι αν είσαι. Τι εξοχή ήταν κείνη! Ποια άλλη τέτοια είδα στον κόσμο! Πρώτες και πάλι πρώτες αγάπες! Τίποτις δε σας ξεπερνά. Μένετε πάντα μέσα στο νου μας, όσο κι αν γεράσουμε, όσο κι αν πάθουμε, κι αχτινοβολάτε απάνω στην άχαρη τη ζωή μας.»
Τέλος, κατέθεσαν στεφάνι στον τάφο τού Αργύρη Εφταλιώτη, στο εξωκλήσι των Αγίων Αναργύρων, στο αγαπημένο του ακρογιάλι: «Όσο για πατρίδα και για γυρισμό, αδύνατο πια. Φαίνεται πως θα πεθάνω στα ξένα κι ελπίζω μονάχα να φροντίσει κανένας να φέρει τη σκόνη μου στ’ αγαπημένα ακρογιάλια».
Τις μαθήτριες και μαθητές συνόδευσαν η εκπαιδευτικός και πρώην πρόεδρος της Δημόσιας Ιστορικής Βιβλιοθήκης Μηθύμνης «Αργύρης Εφταλιώτης» Παναγιώτα Θηβαίου, υπεύθυνη τού προγράμματος «Τα παιδιά συνομιλούν με τον Αργύρη Εφταλιώτη-Αφιέρωμα για τα 100 χρόνια χωρίς τον Αργύρη Εφταλιώτη» και ο εκπαιδευτικός Αθανάσιος Καραγιάννης.
