Είμαι τόσο …πεσμένος, που δεν έχω ούτε τη δύναμη να σου δικαιολογηθώ, για το ότι ξεκινώ τούτο το ινσπέξιον μιλώντας για τον εαυτό μου. Ο λόγος του …καταντήματός μου είναι η …εξομολόγηση ενός φίλου, πως δεν με διαβάζει …επειδή δεν προλαβαίνει… Και γιατί, παρακαλώ, δεν προλαβαίνει; Επειδή, λέει, παρακολουθεί τα γεγονότα στη …χαζοκορνίζα. Αυτός. Ο …σοφός… Ο …ξύπνιος… Δεν με …έριξε το ότι δεν με διαβάζει, παρόλο που είναι συνδρομητής των Πολιτικών. Στο κάτω – κάτω, ελεύθερος άνθρωπος είναι κι επιλέγει την πηγή της ενημέρωσής του και τα θέματα που θέλει να δώσει την προσοχή του. Το ότι έχει τη χαζοκορνίζα σε πρώτο πλάνο …μου τη δίνει. Αυτά, μοναδικέ μου αναγνώστη. Αν θέλεις τώρα να σου εξομολογηθώ κι από μέρους μου, ε, κι εγώ αφιερώνω κάποιο χρόνο βλέποντας κι ακούγοντας τα …μπάμπαλα της του-βου, αλλά το πράττω συνειδητά, βλέποντας «μέσα από την εικόνα» και ακούγοντας «πίσω από τα λόγια», αν με καταλαβαίνεις και, στο κάτω – κάτω, αισθάνομαι συνεπής με τον εαυτό μου, να μη ρυθμίζω τη ζωή μου σύμφωνα με προκάτ πεποιθήσεις. Τηλεόραση και καλή; Αν την ανακαλύψω …θα σε ειδοποιήσω, αν όμως δεν την …επιΘεωρήσω, πώς θα ξέρω; (Ε, όχι όμως και να μην προλαβαίνω…)
Έτσι και ο Καγκελάριος της Αούστριας… Τι να περιμένει από την εξωτερική πληροφόρηση, τις Υπηρεσίες του, το …γυαλί και τον Χανς (τον θυμάσαι;), ήρθε ο άνθρωπος, ο Καγκελάριος, να δει ιδίοις όμμασι το τι γίνεται με τους …πρόσφυγες. Έπιασε το ρυθμό που μας τους κουβαλάνε οι καρσινοί (δεν γράφω Τούρκοι, αφού και οι Οθωμανοί έτσι χαρακτήριζαν υποτιμητικά την πλειοψηφία των ομοφύλων τους). «Με αυτό το ρυθμό, βρε Χάνς, τους μιναρέδες που έφτασαν μέχρι έξω από τη Βιέννη, τότε που οι Τούρκοι πατάγανε τα Βαλκάνια, θα τους βρούμε …απο κάτω μας… (αυτός τους είπε έτσι, όχι εγώ… Αμ, εδώ που τα λέμε, αφού οι ίδιοι έτσι αυτοαποκαλούνται… προς τι οι …ευαισθησίες;)» Δίσταζε λίγο να βάλει τους Φυρόμηδες να κλείσουν τα σύνορα, αλλά, να, …συνέβησαν και κάτι …βιασμοί εις τας Ευρώπας, από …εξωγήινους που κουβαλιώνται πάντα με τους πρόσφυγες… Θα σκέφτηκε επίσης, γιατί να βάζει μέσα τόσο κόσμο αφού βάσει Συνθήκης του Δουβλίνου θα ξεφορτωθεί τους περισσότερους στην Ελλάδα, τι να τους ταλαιπωρεί τους ανθρώπους; «Μια και καλή …κλείστε τα κι απαρατάτε τους στους Έλληνες». Ναι, κυρ αρχηγέ; Και οι υπογραφές σου στον ΟΗΕ; «Άλλος τις έβαλε, όχι εγώ!» Ε, και τις υπογραφές στο Δουβλίνο, άλλος τις έβαλε, όχι εμείς… Και στα μνημόνια άλλος και στα δάνεια άλλος και στο αγγλικό Δίκαιο, άλλος… Σας αρέσει τώρα, ρε αρχηγάρες; Έχεις από την άλλη και το φίλο μου, που λέει «τι να κάνει ο άνθρωπος; Το συμφέρον της πατρίδας του βλέπει…» Ε, ήρθε η ώρα να δούμε και της δικιάς μας πατρίδας το συμφέρον …όποτε αποκτήσουμε αρχηγό …και αν, κάποτε, στην έρμη χώρα μας…
Ουφ… να σ’ τα πω, να ξεθυμάνω και να σου πω, επίσης, ότι δεν φτάνει η αποκοιμιστική προπαγάνδα, η διαστρέβλωση ειδήσεων και η συγκάλυψή τους από τους αμαρτωλούς σταθμούς, παίζουν ρόλο και οι κατάλληλοι παλμοί που εκπέμπουν τα κανάλια και σε κάνουν …παθητικό. Αυτά, μόνον με ειδικά όργανα μετριούνται, αλλά εσύ θα τα πεις …συνωμοσιολογικά, φίλε και θ’ αλλάξεις πλευρό… Σκασίλα μου, που δε διαβάζεις Σίτυ Ινσπέξιον. Ένα πουλάκι μου ’πε μόλις, ότι κάποια ψυχή …μ’ ανακάλυψε κι έλαμψαν τα μάτια της. Μα, γι αυτά τα μάτια γράφω, μοναδικέ μου, για τα δικά σου μάτια και τώρα για τα δικά της αραδιάζω γράμμα το γράμμα… Ε, ρε και να μπορούσα να δω αυτά τα μάτια, αλλά δεν πειράζει, χαίρομαι όταν βλέπετε μέσα από το παράθυρό μου. Μήπως έφτασε η ώρα να μου δείξετε κι εσείς το παράθυρό σας, αλλά προς Θεού, όχι την …κορνίζα… Ευχαριστώ, δεν θα πάρω… Άρχισα να συνέρχομαι… Αφού μου ήρθε τέτοια είδηση, τι άλλο θέλει ο άνθρωπος …για ν’ ανεβεί… Εχουμε γεγονότα που μας ρίχνουν, έχουμε και άλλα που μας κάνουνε να πετάμε. Το καλό να λέγεται!
Κι αφού γίνονται καλά, ας είναι και μικρά. Εδώ είναι που δε μετράει …το μέγεθος, το μεγαλείο μετράει. Εμένα δε μου φτιάξανε γήπεδο, γιατί δεν μ’ ενδιαφέρει. Αντιθέτως, πιστεύω πως είναι λάθος η …επένδυση που έγινε, εκεί που έγινε. Αν χωροθετούσαν κάπου πιο μελετημένα το …ζητούμενο, θα ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι. Αλλά, βλέπεις, εμείς δεν δείχναμε τόσο δυνατά την επιθυμία μας για ένα γήπεδο που ΔΕΝ θα είναι ο μπλούκος της Μυτιλήνης, οι άλλοι συμπολίτες μας πρόβαλαν το «θέλω» τους στο Σύμπαν, στο Θεό, στους Άρχοντες, όπως θέλεις κοίταξέ το… Εμείς όμως που εστιάσαμε στα μικρά και ταπεινά, είχες εμένα που το εξέφρασα και είχα εσένα που το επιθυμούσες να σκεπαστεί η λακούβα στην Αγίας Ειρήνης. Έγραψα ότι δεν θα έβαζα ούτε το μικρό μου δαχτυλάκι στον αγώνα για να κερδίσουμε την Πολιτιστική Πρωτεύουσα, αν δεν σκεπαζόταν η λακούβα. Ε, όχι μόνο τη σκέπασαν, ως όφειλαν, αλλά και την παρακολούθησαν. Δεν έφτασε και δεύτερη φορά την άσφαλτο και την ξανασκέπασαν, για να τριτώσει και να έρθει στα ίσια με το οδόστρωμα. Είδες για τι μεγαλείο σου …μιλάω; Άμεση ανταπόκριση, παρακολούθηση, βελτίωση.
Βλέπω και καθημερινώς, εκεί στην Προκυμαία τον εργαζόμενο να καθαρίζει το λιμάνι από τα …μπάμπαλα, τα σκουπίδια και τα …σωσίβια που μας κουβαλάει ο νοτιάς του …όκαιρου. Παλαβόκαιρου, εννοώ, αφού μ’ αυτά που μας κάνει, δεν ξέρουμε αν έχουμε ακόμα φθινόπωρό ή έχουμε ήδη άνοιξη. Δεν ξέρω και ποιος τον πληρώνει τον άνθρωπο με την απόχη, αλλά …Το καλό να λέγεται… Ξέρω κι έναν άνθρωπο του Λιμενικού Ταμείου, που περπατάει πάντα στο λιμάνι και βλέπει τι μπορεί να βελτιωθεί, το καλό να λέγεται, έναντι άλλων που πάνε με την κουρσάρα μέχρι την πόρτα του γραφείου τους, το κακό να λέγεται. Τώρα, φιλότιμε και αξιότιμε βαδιστή του λιμανιού, θα κάνεις κάτι και μ’ αυτό που είναι γραμμένο στη γωνία του ντόκου εκεί στο Παλιό Λιμεναρχείο; Θα μας «διώξουν» λέει κι από τη Σέγκεν, το καλό να λέγεται. Δεν πας κυρ Κάνγκελμαν να κουρεύεσαι; (κατάλαβες τώρα, εσύ μάτια μου, για ποιον Κάνγκελμαν σου γράφω, έτσι;) Αν το δικό μας κράτος είναι …κατασκεύασμα των Μεγάλων, πες μου τι είναι τα κράτη των Μεγάλων, έτσι για να σπάσουμε πλάκα… Α, ρε κουρέλες… Σας σώσαμε μια φορά από τους μιναρέδες, και πάλι θα σας ξανασώσουμε, γιατί είμαστε Έλληνες ωρέ, πέφτουμε, σηκωνώμαστε. Θα ’ρθει η ώρα που και τα κάγκελα θα πέσουν, κι εσείς θα πάρετε δρόμο… (εσύ, μοναδικέ μου, που είσαι και …παλιοσειρά, κατάλαβες ότι δε σου λέω για τα σύνορα της βόρειας γείτονος, αφού είσαι αητός. Το καλό να λέγεται).
Βγαίνει και η Δύναμη στους δρόμους, έτσι για να αισθάνεται ασφαλής ο πολίτης. (καλό κι αυτό. Άργησε κουματέλ’ αλλά …το καλό να λέγεται). Άσε πια με τη φύλαξη των ψεματαράδων. Όσο και να τους φυλάς, αυτοί φιρί – φιρί το πάνε για πολλές καρπαζιές. Αρκετά υποφέραμε να προσπαθούν με κάθε ενέργειά τους να μας ξυπνήσουν κι εμείς να αισθανόμαστε το μαχμουρλίκι σε κάθε κύτταρό μας. Δε λέω, έκαναν φιλότιμες προσπάθειες οι άνθρωποι να μας ξυπνήσουν, αλλά τι τό ’θελαν; Τώρα θα δούνε πόσα απίδια βάζει ο σάκκος. Ρε μάστορες της ψευτιάς, της διαπλοκής, της προδοσίας, …έφτασεν η ώραν σας. Τώρα περιμένουμε, οι αξιότιμοι κύριοι …όργανα να …ενεργοποιήσουν τα μπλοκάκια τους, έτσι για να λειτουργήσει και ως φόβητρο το όποιο πρόστιμο, ώστε να μην παρκάρουν οι ασυνείδητοι στην Αγορά, ούτε να κάνουν σλάλομ ανάμεσα από τους πεζούς. Είμαι κι εγώ γκαζάκιας, αλλά παγαίνω στα βνά, μάτια μου.
Περιμένουμε και άλλα πολλά από τις Αρχές του τόπου (γιατί από το Νάτο μόνο οι αχμάκηδες περίμεναν …και θα περιμένουν. Γεννήθηκες για την καταστροφή… ωραίο τραγούδι). Για το καθάρισμα από τα …μπάμπαλα θα πρέπει να εργαστούν σοβαρά, όπως εξήγγειλαν, αρχίζοντας από τους …εξωγήινους Γωγ και Μαγώγ, που το παίζουν πρόσφυγες, αμαυρώνοντας και την εικόνα των αληθινών. Εδώ το φιλτράρισμα, εδώ και οι δίκες σε λάθρα εισερχομένους, γουάι νοτ και οι ανακρίσεις περί σκοπού τους, …εκπαίδευσής τους και πραγματικής τους προέλευσης, που να πάρει… Μην ξεχνιώμαστε και με τις …μπαμπαλομικυό, έτσι για να μάθουμε, βρε παιδί μου, και την προέλευση της χρηματοδότησής τους και για να μείνουν στο έργο τους οι σοβαρές. Άντε, μην έρθει ο πολίτης στη δυσάρεστη θέση ν’ αυτοδικεί στους γκαζάκηδες ούτε «να κλείσει τα σύνορα» σε …Δυτικούς λάθρα εισελθόντες, ασχέτως με το τι λένε οι …αρχηγοί. Έχει τη δυνατότητα και το δικαίωμα, αν ξέρεις… (αφού δεν έγινε άρση της Κατάστασης Έκτακτης Ανάγκης) Έχουμε και άλλα πολλά δικαιώματα …ακόμα, για να ξέρεις, μάτια μου. Το καλό να λέγεται.
City Inspector
