Το ΚΚΕ(μ-λ) τιμάει τη μνήμη του συντρόφου Αντρέα Βογιατζόγλου
Ο Ανδρέας Βογιατζόγλου γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1955 και πέθανε τον Οκτώβρη του 2022. Τα πενήντα σχεδόν από τα εξήντα επτά χρόνια της ζωής του, είχε δίπλα του τη συντρόφισσά Ειρήνη, με την οποία απέκτησε μια κόρη, τη Δήμητρα. Εργαζόταν ως καθηγητής Χημείας στην ιδιωτική εκπαίδευση απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε.
Ήρθε στην Αθήνα σε πολιτικά φορτισμένη εποχή λόγω της χούντας αλλά και της έντονης επιρροής των κομμουνιστικών ιδεών. Παίρνει μέρος ως μαθητής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 και την επόμενη χρονιά εισάγεται στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο τμήμα Χημικών Μηχανικών. Εντάσσεται στην ΠΠΣΠ και στο ΚΚΕ(μ-λ). Το 1977 εκλέγεται μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΠΠΣΠ. Ξεχωρίζει για τη συνδικαλιστική του δράση, παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του αγώνα ενάντια στον ν. 815.
Το 1980-81, δίνει αποφασιστικά τη μάχη ενάντια στις διαλυτικές τάσεις που εμφανίζονται στο κόμμα.
Στην 1η Συνδιάσκεψη της οργάνωσής μας, που αποφασίζει την ανασυγκρότηση του ΚΚΕ(μ-λ), είναι φαντάρος.
Στη 2η Συνδιάσκεψη εκλέγεται στο Καθοδηγητικό Όργανο και στο Πολιτικό Γραφείο.
Στην 7η Συνδιάσκεψη το 2010 εκλέγεται γραμματέας της οργάνωσης.
Τον περασμένο Οκτώβρη, μετά από ενάμιση χρόνο σκληρής μάχης με τον καρκίνο, έφυγε από τη ζωή ο σύντροφός μας Αντρέας Βογιατζόγλου, γραμματέας του ΚΚΕ(μ-λ) από το 2010.
Ο θάνατός του 2022, συνέπεσε με τη συμπλήρωση 40 χρόνων από την ανασυγκρότηση του ΚΚΕ(μ-λ) που παραμένει στην επαναστατική γραμμή, πάντα παρόν στα κινήματα και συνεχίζει να λειτουργεί με το πρωτοπόρο και ασυμβίβαστο πνεύμα τους σ. Ανδρέα, δεν βολεύεται και δεν υποτάσσεται στους δυσμενείς συσχετισμούς αλλά παίρνει πρωτοβουλίες και δρα, βάζει το στίγμα του, καθοδηγεί και δημιουργεί γεγονότα για να υπηρετήσει την εργατική τάξη, τον λαό και την επαναστατική πάλη για σοσιαλισμό.
Σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ (μ-λ) σημειώνει
Προχωράμε στην πραγματοποίηση πανελλαδικής εκδήλωσης τιμής στον σύντροφο Αντρέα, έτσι ώστε να αναδείξουμε την πολύτιμη συνεισφορά του στην ιστορία της οργάνωσής μας και του εργατικού-λαϊκού κινήματος της χώρας μας. Στόχος μας είναι να παρουσιάσουμε τους σημαντικότερους σταθμούς της διαδρομής μιας προσωπικότητας που συμπύκνωσε με τη στάση ζωής της σε όλα τα επίπεδα τα υψηλά ιδανικά του κομμουνιστικού κινήματος, όντας μέχρι τέλους πλήρως αφοσιωμένη στην υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης.
Η πορεία που διένυσε ο σύντροφος Αντρέας ήταν άρρηκτα δεμένη με τη σαραντάχρονη πάλη του ΚΚΕ(μ-λ). Η συμβολή του στην ανασυγκρότηση της οργάνωσης και τις μάχες που έδωσε στάθηκε καθοριστική, με το αποτύπωμα του να είναι ευδιάκριτο σε όλες τις πολιτικές επιλογές και επεξεργασίες της. Η παρακαταθήκη του εμπνέει και οδηγεί στους μεγάλους αγώνες της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας που βρίσκονται μπροστά μας.
Τιμάμε τη μνήμη του συντρόφου μας, συνεχίζοντας στον δρόμο της αντίστασης και της διεκδίκησης, της πάλης για την επαναστατική προοπτική της ανατροπής του εκμεταλλευτικού συστήματος και της οικοδόμησης μιας νέας κοινωνίας!
Το παράδειγμα του συντρόφου Αντρέα εμπνέει και οδηγεί
Ο σύντροφος Αντρέας Βογιατζόγλου, γραμματέας της οργάνωσής μας από το 2010, έζησε μέχρι και την τελευταία στιγμή με πλήρη αφοσίωση στην υπόθεση της απελευθέρωσης της εργατικής τάξης και τα μεγάλα ιδανικά του κομμουνιστικού κινήματος. Από μικρός εντάχθηκε στις μάχες του λαϊκού κινήματος, από την εξέγερση του Πολυτεχνείου μέχρι και τους μεγάλους αγώνες στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Ο πρωτοπόρος ρόλος του τον οδήγησε να αναλάβει από νωρίς καθοδηγητικές ευθύνες στην ΠΠΣΠ και το ΚΚΕ(μ-λ). Την περίοδο του 2ου Συνεδρίου και μετέπειτα, έδωσε μαζί με άλλους συντρόφους τη μάχη ενάντια στις διαλυτικές απόψεις, για την ανασυγκρότηση της οργάνωσης και την προβολή της αναγκαιότητας ύπαρξης αυτόνομου επαναστατικού-κομμουνιστικού κινήματος στις νέες συνθήκες που διαμόρφωνε η ήττα.
Ακλόνητο στήριγμα της οργάνωσης, σταθερό σημείο αναφοράς για τους συντρόφους, μαχητικός και αδιάλλακτος απέναντι στον ταξικό αντίπαλο. Με διαρκή την αγωνία για τη συμμετοχή της οργάνωσης στα μέτωπα πάλης της εκάστοτε φάσης, για τον εξοπλισμό της με σωστές πολιτικές εκτιμήσεις και γραμμή για να μπορεί να τα υπηρετήσει αποτελεσματικά. Με οξύ πολιτικό κριτήριο και πνεύμα ανάληψης πρωτοβουλιών, καθώς και αταλάντευτη εμπιστοσύνη στις δυνατότητες της οργάνωσης, στη δύναμη των μαζών. Με βαθιά ιδεολογική συγκρότηση και συνεχή μέριμνα για την ανάγκη η οργάνωση να διευρύνει τις θεωρητικές της επεξεργασίες.
Αυτός ήταν ο σύντροφος Αντρέας! Υπόδειγμα κομμουνιστή και λαϊκού αγωνιστή, καθοδηγητή που κοιτάει μπροστά και ανοίγει δρόμους για τη λαϊκή υπόθεση. Ένας πολύτιμος σύντροφος, που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ιστορία του ΚΚΕ(μ-λ), από κοινού με συντρόφους όπως ο Βασίλης Γεμιστός, ο Ηλίας Καμαρέτσος, ο Γρηγόρης Κωνσταντόπουλος, που θα μας μείνουν αξέχαστοι.
40 χρόνια πάλης του ΚΚΕ(μ-λ)
Ο θάνατος του πολυαγαπημένου μας συντρόφου συνέπεσε με τη συμπλήρωση 40 χρόνων από την ανασυγκρότηση του ΚΚΕ(μ-λ). Η σαραντάχρονη αυτή πορεία –που αναπόσπαστο τμήμα της ήταν η προσφορά του συντρόφου μας- χαρακτηρίστηκε από την αντίληψη και την πρακτική της διαρκούς σύνδεσης με την ταξική πάλη και τις απαιτήσεις της, που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της οργάνωσής μας.
Όλο αυτό το διάστημα, το ΚΚΕ(μ-λ) δεν έλειψε από κανέναν αγώνα της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας. Υπερασπίστηκε την αναγκαιότητα και τη δυνατότητα ύπαρξης ανεξάρτητης κομμουνιστικής οργάνωσης. Προώθησε σε όλα τα επίπεδα τη λογική «να στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις» και αντιπαρατέθηκε με τα σάπια ιδεολογήματα του συστήματος περί «τέλους της Ιστορίας», «εξαφάνισης της εργατικής τάξης» και «παγκοσμιοποίησης». Βάδισε κόντρα στο ρεύμα της ηττοπάθειας και της υποταγής που κυριαρχεί εντός της αριστεράς, όπως και αν αυτό εκφράστηκε κατά καιρούς: με την πολιτική ουράς στο ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του ’80, την υπόκλιση στην υποτιθέμενη παντοδυναμία του καπιταλισμού κατά τις καταρρεύσεις του ’89-’91, αλλά και πιο πρόσφατα, με τον ακολουθητισμό στη γραμμή της «κυβερνώσας αριστεράς».
Η οργάνωσή μας, δεκαετίες τώρα, κόντρα στους πιο δυσμενείς συσχετισμούς, παλεύει με όλες της τις δυνάμεις για να συγκροτηθεί η πάλη των μαζών απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού. Παλεύει για να αναβαθμιστούν οι εστίες αγώνα στην κατεύθυνση ενός Μετώπου Αντίστασης και Διεκδίκησης. Δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να δίνει τη μάχη για την οικοδόμηση του αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος και τη σφυρηλάτηση της αλληλεγγύης των λαών, ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό και τον εθνικισμό. Αντιπαλεύει σταθερά τις συκοφαντίες του συστήματος ενάντια στη λαϊκή πάλη και την αντικομμουνιστική προπαγάνδα, πασχίζοντας ταυτόχρονα να βγάλει συμπεράσματα για τις αιτίες που οδήγησαν στην καπιταλιστική παλινόρθωση στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Με επίγνωση των αδυναμιών της, προετοιμάζεται για τους μεγάλους αγώνες που έρχονται, για να δυναμώσει η κομμουνιστική κατεύθυνση στο κίνημα. Για να διαμορφωθούν οι όροι μέσα στην πάλη για την επαναστατική προοπτική της Ανεξαρτησίας και του Σοσιαλισμού.
Οι λαοί αντιμέτωποι με τη βαρβαρότητα
Στη σημερινή φάση, οι λαοί όλου του κόσμου βιώνουν τις εφιαλτικές εξελίξεις που γεννάνε τα αδιέξοδα και η κρίση του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος. Το κύμα ακρίβειας τσακίζει το βιοτικό επίπεδο του κόσμου της δουλειάς και η εξαθλίωση τον απειλεί. Η ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση ΗΠΑ-Δύσης και Ρωσίας στην Ουκρανία τροφοδοτεί τα πιο επικίνδυνα σενάρια για το μέλλον της ίδιας της ανθρωπότητας. Τα πολεμικά σύννεφα συσσωρεύονται και στη γειτονιά μας, λόγω της αντιδραστικής κόντρας των εξαρτημένων αστικών τάξεων σε Ελλάδα και Τουρκία, καθώς και της μετατροπής της χώρας μας σε ορμητήριο των ΝΑΤΟϊκών. Η πολιτική ζωή φασιστικοποιείται και το σύστημα θωρακίζεται απέναντι στον «εχθρό-λαό».
Απέναντι στη βαρβαρότητα που επελαύνει, οι λαοί σε όλο τον κόσμο δεν κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια. Παρά τη χρόνια αποσυγκρότηση του κινήματος, αναζητούν τρόπους να εκφράσουν την οργή τους, να αντισταθούν και να παλέψουν. Απόδειξη των αγωνιστικών διαθέσεων που υπάρχουν και στη χώρα μας ήταν οι σημαντικές κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος. Ο πολύμηνος αγώνας των εργατών στη Μαλαματίνα, οι μαζικές διαδηλώσεις της απεργίας στις 9 του Νοέμβρη, του Πολυτεχνείου, της 6ης του Δεκέμβρη, η μαχητική καταγγελία της δολοφονίας του 16χρονου Ρομά στους δρόμους από τη νεολαία φανέρωσαν τις δυνατότητες ανάτασης του κινήματος που μπορούν και πρέπει να ξεδιπλωθούν περαιτέρω.
Η διέξοδος βρίσκεται στη λαϊκή πάλη!
Γίνεται όλο και πιο φανερό, λοιπόν, ότι η ανάπτυξη και η οργάνωση των εργατικών-λαϊκών αγώνων είναι ο μόνος δρόμος για να μπει φραγμός στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα. Τίποτε δεν έχουν να περιμένουν οι εργάτες και ο λαός από τους επίδοξους «σωτήρες» που έχουν κάνει την εμφάνισή τους ενόψει εκλογών. Κόντρα στον εκλογικό κρετινισμό και τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες που καλλιεργούνται, οφείλουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να παλέψουν για τη ζωή τους.
Το ΚΚΕ(μ-λ) προωθεί με επιμονή σε αυτήν την κατεύθυνση τη λογική της κοινής δράσης, έτσι ώστε να συσπειρωθούν δυνάμεις πάνω στα μέτωπα της περιόδου και να ανατραπεί το κλίμα της παράλυσης και της μοιρολατρίας που θέλουν να επιβάλουν οι από πάνω. Με γνώμονα αυτήν την ανάγκη έχει καταθέσει την Πρόταση Συντονισμού Οργανώσεων και Συλλογικοτήτων με αναφορά στο κίνημα και την αριστερά.
Μπροστά μας βρίσκονται μεγάλες μάχες! Η εργατική τάξη, ο λαός και η νεολαία θα μπουν σε αυτές, όσο αρνητικούς όρους και να διαμορφώνουν σε βάρος τους οι δυνάμεις της ήττας και της υποταγής. Στην πάλη για να ανταποκριθούμε σε αυτό το καθήκον, η μνήμη του συντρόφου Αντρέα μας εξοπλίζει με κουράγιο και αποφασιστικότητα. Και ξέρουμε πολύ καλά ότι ο πραγματικός φόρος τιμής που μπορούμε και πρέπει να αποτίσουμε δεν είναι άλλος, από το να βαδίσουμε σε αυτόν τον δρόμο με συνέπεια και αυταπάρνηση.
