Άννα Γουδέλλη – Πρόεδρος του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Β. Αιγαίου «Θεομήτωρ»
«Είμαστε σε καλό δρόμο αλλά ανηφορικό…»
ρεπορτάζ Βαρβάρα Γκιγκιλίνη ,Νατάσσα Παπανικολάου
Επειδή δεν πιστεύουμε και δεν δεχόμαστε ότι υπάρχουν άνθρωποι «ενός κατώτερου Θεού», αλλά αντίθετα ότι υπάρχουν συνάνθρωποι μας που η ζωή δεν τους χαρίστηκε και γι’ αυτό χρειάζονται και δικαιούνται την αγάπη, τη φροντίδα και τον σεβασμό της πολιτείας αλλά και όλων μας, μιλάμε σήμερα με την Πρόεδρο του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, κα Άννα Γουδέλλη, η οποία ανέλαβε εδώ και επτά μήνες περίπου το τιμόνι του Κέντρου που εδρεύει στην Αγιάσο και η οποία μας αναλύει την κατάσταση που επικρατεί εκεί καθώς και τις παρεμβάσεις που γίνονται σε διάφορους τομείς της λειτουργίας του Ιδρύματος, προκειμένου οι άνθρωποι που φιλοξενούνται εκεί να τυγχάνουν της περίθαλψης που τους αρμόζει, μέσα στα πλαίσια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Αν και πολλοί νόμιζαν πως το Ίδρυμα είχε κλείσει, η εφημερίδα βρέθηκε στο «Θεομήτωρ», είδε ιδίοις όμμασι την ανακαίνιση την οποία κατάφερε να ολοκληρώσει η κ. Γουδέλλη μέσα σε λίγους μήνες, αλλά και την προσωπική επαφή και σχέση που έχει αποκτήσει με τους τροφίμους. Αυτό είναι που τα δείχνει όλα.
Η κα Γουδέλλη, συνταξιούχος υπάλληλος του ΙΚΑ και πολύ καλή γνώστης των θεμάτων διαχείρισης, αλλά ταυτόχρονα και ως συγκροτημένη γυναίκα που είναι, πραγματικά νοικοκύρεψε και εξακολουθεί καθημερινά να βάζει σε τάξη το Ίδρυμα. Μην αφήνοντας τίποτε στην τύχη του, επανεξετάζει και επανελέγχει όλους τους φακέλους των προηγούμενων διοικήσεων, προκειμένου να διορθωθούν και να μελετηθούν εκ νέου οι παλαιότερες συμβάσεις με στόχο την καλύτερη διαχείριση αλλά και την εξεύρεση πόρων για τη λειτουργία του Ιδρύματος προς όφελος των τροφίμων.
Οι νέοι ξενώνες
Κυρία Γουδέλλη, από πότε αναλάβατε τη διεύθυνση του «Θεομήτωρ» και ποια ήταν η κατάσταση την οποία κληθήκατε να αντιμετωπίσετε;
Α. Γ. Στο τέλος του Ιουνίου 2015, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της κυβέρνησης, ο διορισμός του νέου Δ.Σ. του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, όπου τοποθετήθηκα πρόεδρος, ενώ πριν τον Μάρτιο του 2015 είχα διορισθεί 2ος Αντιπρόεδρος στο παλιό ΔΣ.
Σαν αντιπρόεδρος λοιπόν είχα εντοπίσει τα προβλήματα που υπήρχαν και τα είχα αναφέρει, όμως το παλιό ΔΣ, βρισκόταν σε περίοδο που σκέπτονταν έντονα να παραιτηθούν, όπως και έγινε μετά το Πάσχα. Ένα, ένα τα μέλη υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους και έφτασε ο Ιούνιος για να αναλάβουμε.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν το τριτοκοσμικό κτίριο με θαλάμους χωρίς τουαλέτα και μπάνιο, με μια κουζίνα σε απελπιστική κατάσταση από την υγρασία, με ρούχα κουρέλια πεταμένα σε όλο τον χώρο του ιματισμού, με πολλές πολεοδομικές παραβάσεις (μπαλκόνια είχαν κλειστεί με αλουμινοκατασκευή και είχαν μετατραπεί σε τραπεζαρία και γραφεία για τις Διοικητικές υπηρεσίες, χωρίς κανείς να φροντίσει να βγάλει απ’ έξω τα εξωτερικά των κλιματιστικών, με αποτέλεσμα να αναπνέουν οι άνθρωποι τα παραγόμενα αέρια των κλιματιστικών).
Ταυτοχρόνως υπήρχε το σημερινό κτίριο που ήταν αφημένο στην τύχη του, κι ενώ είχε γίνει ανακαίνιση το 2007-2008 με τεράστιο κόστος, αντί να επιστρέψουν οι τρόφιμοι μέσα, επιλέχτηκε να γίνει κέντρο φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων μεταναστών, εξυπηρετώντας πολιτικές σκοπιμότητες και όχι το συμφέρον των περιθαλπομένων.
Όταν έληξε το πρόγραμμα φιλοξενίας και απολύθηκαν οι εργαζόμενοι, οι ανήλικοι μετανάστες έμειναν χωρίς επίβλεψη και όπως ήταν φυσικό στο κτίριο και στις υποδομές, έγιναν μεγάλες ζημιές και βανδαλισμοί. Μέχρι τρόφιμα βρήκαμε σε κατάσταση σήψης στα ψυγεία, που ήταν σκουληκιασμένα, όπως και δίσκους με φαγητό, παρατημένους σε όλο το κτίριο.
Σε τι κατάσταση βρίσκονται οι κτιριακές εγκαταστάσεις του ιδρύματος; Μπορεί να λειτουργεί με βάση τις απαραίτητες προδιαγραφές για να φιλοξενεί άτομα με ειδικές ανάγκες ή απαιτούνται περαιτέρω παρεμβάσεις;
Α. Γ. Το στοίχημα του νέου ΔΣ ήταν να γίνει επισκευή και διόρθωση κακοτεχνιών και να μεταφέρουμε τους ανθρώπους στο σπίτι τους.
Από 1η Σεπτεμβρίου άρχισαν οι εργασίες, αφού πρώτα βγήκαν οι απαιτούμενες άδειες και πάρθηκαν προσφορές για ότι θα διορθώναμε και θα επισκευάζαμε.
Η έκταση στην οποία ανήκει το ίδρυμα Θεομήτωρ είχαν προνοήσει εκείνοι που το ξεκίνησαν και φύτεψαν μηλιές, καρυδιές και οπωροφόρα δέντρα προκειμένου να καταναλώνονται από τους τροφίμους. Παράλληλα στον περιβάλλοντα χώρο υπάρχουν συγκεκριμένα σημεία όπου θα μπορούσε να δημιουργηθεί λαχανόκηπος έτσι ώστε το ίδρυμα να είναι αυτάρκες. Η νέα πρόεδρος γνωρίζοντας καλά από οικιακή οικονομία φέτος και για πρώτη φορά μάζεψε καρύδια και άλλα φρούτα τα οποία και πουλήθηκαν και απέφεραν στο ταμείο του ιδρύματος κάποια χρήματα για πρώτη φορά στα χρονικά.
Μονώσαμε την ταράτσα με σύγχρονα μονωτικά υλικά, αντικαταστήσαμε πλακάκια και κεραμοσκεπή και πετύχαμε μια άριστη μόνωση, έτσι ώστε να μην υπάρχει ίχνος υγρασίας που μας ταλαιπωρούσε σε ότι αφορούσε ταβάνια και τοίχους. Τοποθετήσαμε ηλιακούς θερμοσίφωνες και κλιματιστικά οροφής, αντικαταστήσαμε τα μικρά σώματα των καλοριφέρ με μεγαλύτερα και κατασκευάσαμε απ’ την αρχή μια σούπερ κουζίνα με όλα τα κομφόρ τόσο σε εξοπλισμό, όσο και σε υδραυλικά και ηλεκτρολογικά συστήματα. Βάψαμε και γυαλίσαμε ότι ήταν φθαρμένο και αξιοποιήσαμε όλα τα έπιπλα που ήταν κλειδωμένα σε αποθήκες και πατάρια.
Έτσι καταφέραμε να επισκευάσουμε και να ετοιμάσουμε το ισόγειο και τον πρώτο όροφο μόνο, γιατί τα οικονομικά μας δεν επέτρεπαν για τον άλλο όροφο, που όμως είναι στις άμεσες προτεραιότητες μας.
Το στοίχημα λοιπόν το κερδίσαμε και λίγο πριν τα Χριστούγεννα κάναμε την μεταφορά των ανθρώπων από το παλιό στο νέο κτίριο.
Αυτήν τη στιγμή πόσα άτομα φιλοξενούνται; Υπάρχουν ιδιαίτερα βαριά περιστατικά τα οποία χρήζουν εξειδικευμένης φροντίδας;
Α. Γ. Αυτήν τη στιγμή φιλοξενούμε 58 περιθαλπόμενους οι οποίοι απολαμβάνουν ζεστασιά, θαλπωρή, καθαριότητα και φροντίδα σε έναν χώρο που τους αξίζει.
Εκτός όμως από τους 58 τροφίμους εδώ, φιλοξενούμε άλλα 14 άτομα στον ξενώνα «Ελπίς» που βρίσκεται μέσα στο χωριό και που φροντίζουμε καθημερινά. Πρόκειται για τα πιο λειτουργικά άτομα που βρίσκονται σε φάση αποσυλοποίησης και διαμένουν στο ξενώνα, κάτω από την επίβλεψη μας.
Είστε ικανοποιημένη από τη στελέχωση του Ιδρύματος; Επαρκεί το προσωπικό που έχετε αυτήν τη στιγμή; Υπάρχει μόνιμος γιατρός;
Α. Γ. Όπως καταλαβαίνετε οι ανάγκες σε προσωπικό είναι μεγάλες και μακάρι η πολιτεία να φροντίσει να μας στελεχώσει με ειδικότητες που μας λείπουν, όπως εργάτες για καθαριότητα, δυο ακόμα οδηγούς, δυο μάγειρες, δυο διοικητικούς του κλάδου Λογιστικές – Οικονομικών, θαλαμηπόλους και βοηθητικό νοσηλευτικό προσωπικό.
Όμως το μεγαλύτερο επίτευγμα αυτού του ΔΣ, είναι η νέα σύμβαση από 1-1-2016 με γιατρό, για καθημερινή παρουσία στο Ίδρυμα. Καμιά διοίκηση πριν (τα τελευταία χρόνια) δεν είχε πετύχει να υπάρχει γιατρός σε καθημερινή βάση. Ιατρική φροντίδα από τηλεφώνου σε ένα τέτοιο ίδρυμα δεν νοείται. Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι μετακινήσεις προς το Βοστάνειο που ήταν σχεδόν καθημερινές και δαπανηρές σε καύσιμα, (60 χλμ. απόσταση με αυτοκίνητο πήγαινε – έλα), έχουν σταματήσει και οι άνθρωποι μας αισθάνονται σιγουριά για την υγεία τους.
Ειδικά για το θέμα αυτό είμαι πολύ περήφανη, γιατί σε συνδυασμό με την παρουσία γιατρού Νευρολόγου δυο φορές την εβδομάδα, παρέχουμε πολύ καλή ιατρική φροντίδα στους τροφίμους μας και οι συγγενείς τους πρέπει να αισθάνονται ότι οι άνθρωποι τους έχουν την ιατρική τους περίθαλψη καθημερινά.
Απ’ ότι γνωρίζουμε το κτίριο που βρίσκεται μέσα στο χωριό της Αγιάσου, και υπάγεται στη δικαιοδοσία του Ιδρύματος, στέγαζε μέχρι πρότινος άτομα με κινητικές αναπηρίες. Από εδώ και πέρα ως τι θα χρησιμοποιηθεί και από ποιον φορέα;
Α. Γ. Πολλοί μας ρωτούν τι θα γίνει το κτίριο που αφήσαμε. Αν βρεθούν τα χρήματα, υπάρχουν πολλές σκέψεις για να γίνει μια δομή για παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Είναι μέσα στα σχέδια μας και η αξιοποίηση αυτού του κτιρίου που μας ανήκει, αλλά και άλλων εγκαταλελειμμένων ακινήτων, της περιουσίας του Ιδρύματος.
Πρώτα όμως να τελειώσουμε με τις εκκρεμότητες αυτού του κτιρίου και μετά θα ακολουθήσουν και τα άλλα.
Ποιοι είναι οι στόχοι που θα θέλατε να εκπληρώσετε μέσα στη χρονιά που διανύουμε;
Α. Γ. Είμαστε ευτυχείς, γιατί το νέο ΔΣ είμαστε μια ομάδα που έχουμε τις ίδιες απόψεις και κοινά οράματα, με κοινή συνισταμένη το καλύτερο για τους τροφίμους μας πρώτα και μετά όλα τα άλλα.
Πιστεύω ότι ήμαστε σε καλό δρόμο, αλλά ανηφορικό.
Η πολιτεία πρέπει να έχει σε υψηλή θέση τις ανάγκες αυτών των δομών, αλλά και οι Διοικήσεις τους την καθημερινή παρουσία τους στους χώρους εργασίας και περίθαλψης.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους εργαζομένους που βοήθησαν στην μεταφορά από το ένα κτίριο στο άλλο και να τους ευχηθώ καλή δύναμη στο δύσκολο έργο τους.
