Την Τρίτη 20 Αυγούστου 2019 η culture for all διοργανώνει μουσική εκδηλώση στη Μόρια Λέσβου. Θα εμφανιστεί το διεθνούς φήμης Jazz κουαρτέτο Dimitri Vassilakis Quartet καθώς και η Χορωδία Γυναικών Μόριας. Η εκδήλωση πραγματοποιείται με τη συνεργασία των 5 πολιτιστικών συλλόγων της Μόριας.
“Παραφράζοντας τα λόγια του Αϊνστάιν «Θα πατήσω στον ώμο των προγόνων μου για να ατενίσω το μέλλον» και ακολουθώντας τις σκέψεις αυτές, επιλέξαμε ως φόντο το συγκεκριμένο εμβληματικό μνημείο για μια εκδήλωση που έχει στόχο την ανάδειξη της
διαχρονικής ιστορικής πορείας του οικισμού της Μόριας .
Στο πλαίσιο αυτό οργανώνουμε μια μουσική εκδήλωση Jazz, με διακεκριμένους μουσικούς, αλλά και τη χορωδία των Γυναικών Μόριας με σκοπό να προβάλουμε και εκτός Λέσβου τον τόπο. Να δείξουμε σε όλους ότι είναι ένας οικισμός, που ενώ έχει να δείξει ιστορία αιώνων, έχει δεχθεί τα τελευταία χρόνια το πλήγμα της εγκατάλειψης λόγω της αστυφιλίας και της μετανάστευσης εκτός Ελλάδος (Γερμανία, Αμερική , Αυστραλία κ.λπ.) και πρόσφατα έχει δεχθεί το πλήγμα της υποδοχής μεταναστών σε αριθμό μεγαλύτερο από αυτόν, που μπορεί να αντέξουν οι υποδομές. Σκοπός μας είναι να αναδείξουμε τη Μόρια, τον πολιτισμό και την ιστορία της, που στα διεθνή fora και στη συνείδηση των ανθρώπων όλης της γης ταυτίζεται με το hot spot και τα προβλήματα που δημιουργούνται στο περιβάλλον και τους ανθρώπους. Επειδή έχουμε την πεποίθηση ότι μόνο διαμέσου του Πολιτισμού υπάρχει δυνατότητα να αναστρέψουμε την εντύπωση εκείνων που δεν γνωρίζουν τη Μόρια τον Πολιτισμό και την ιστορία της, οργανώσαμε τρεις δράσεις: α) Προκηρύξαμε δύο Λογοτεχνικούς Διαγωνισμούς (ένα για ενήλικες και ένα για εφήβους) σε συνεργασία με την «Εθνική Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών» για τη Μόρια με θέμα «Μόρια 2500 χρόνια ιστορίας».
β) Ετοιμάζουμε Έκθεση Φωτογραφίας για την Μόρια με τον ίδιο τίτλο στο Ίδρυμα
«Μιχάλης Κακογιάννης» στην Αθήνα
γ) Οργανώνουμε Μουσική Εκδήλωση στην καρδιά του προβλήματος και μάλιστα στον ευρύτερο χώρο του παγκοσμίως γνωστού μνημείου του αρχαίου κόσμου, τις «Καμάρες», στις 20 Αυγούστου 2019. Συγκεκριμένα, θα πραγματοποιηθεί συναυλία μουσικής Jazz από το Dimitri Vassilakis Quartet, στο οποίο συμμετέχουν oi διεθνώς καταξιωμένοι μουσικοί: Δημήτρη Βασιλάκης (σαξόφωνο), Μάνος Λούτας (κοντραμπάσο), Γιώργος Πολυχρονάκος (κρουστά) και Μάνος Σαριδάκης (πιάνο). Η εκδήλωση θα πλαισιωθεί
από εμφάνιση της Χορωδίας Γυναικών Μόριας.
Πρόκειται για ένα πολιτιστικό γεγονός υψίστης σημασίας για το νησί της Λέσβου το οποίο θα συμβάλλει στην παρότρυνση ατόμων που δεν μας γνωρίζουν να έρθουν στη Μόρια, για να γνωρίσουν τα μνημεία και τους ανθρώπους της. Αγαπητοί φίλοι, μπορεί η πρωτοβουλία να είναι δική μας και να είμαστε έτοιμοι να σηκώσουμε το βάρος της διοργάνωσης, αλλά είναι απαραίτητη η δική σας συμμετοχή και βοήθεια στο βαθμό που μπορείτε. Το Σωματείο μας, πιστεύει και είναι ανοιχτό στις συνεργασίες με αντίστοιχα Σωματεία, Ιδρύματα, φορείς, ιδιώτες κ.λπ. Εμείς θέλουμε και πρέπει να πραγματοποιήσουμε ένα όνειρο των κατοίκων του χωριού με τη συνεργασία σας. Όλοι οι πολιτιστικοί σύλλογοι της Μόριας μαζί μας, ενωμένοι θα δείξουμε σε όλους ότι το χωριό αυτό υπομένει, αντέχει και συνεχίζει να παράγεται πολιτισμό παρά τα βάρη και τα προβλήματα.
Καμάρες, λίγα λόγια για το μνημείο
Οι κάτοικοι της Λέσβου, εντυπωσιασμένοι από τη μεγαλοπρέπεια του μνημείου, ονόμασαν Καμάρες την τοξοστοιχία της υδατογέφυρας στην μικρή καταπράσινη κοιλάδα, δυτικά της Μόριας. Αποτελεί τμήμα του υδραγωγείου που κατασκευάστηκε το δεύτερο μεταχριστιανικό αιώνα για να λύσει το πρόβλημα ύδρευσης της πόλης της Μυτιλήνης, που την εποχή εκείνη ήταν ένα
μεγάλο πολυάνθρωπο οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο. Από τις πηγές του υδραγωγείου, που βρίσκονται στις πλαγιές του Ολύμπου, ξεκινούσε η όδευση πήλινων αγωγών μεγάλης διαμέτρου (64 x 80 εκ.), που μετέφεραν με φυσική ροή σε απόσταση 26 χιλιομέτρων, 127.000 κυβικά νερό καθημερινά στην πόλη. Ο αγωγός περνούσε μέσα από βουνά και ρεματιές, μέσα από λαξευμένους
βράχους και λίθινες κατασκευές που προστάτευαν τους πήλινους σωλήνες. Η «μελέτη» του έργου προέβλεπε μια συγκεκριμένη διαδρομή, γι’ αυτό δεν παράκαμψαν τις ρεματιές, αλλά τις γεφύρωσαν με τοξοστοιχίες, ώστε να είναι ασφαλής η όδευση των αγωγών και η ροή του νερού, σύμφωνα με τον νόμο της βαρύτητας. Σήμερα σώζονται τα λείψανα του υδραγωγείου σε πολλά
σημεία της διαδρομής και τα κατάλοιπα τοξοστοιχιών σε τέσσερα σημεία, αλλά το μεγαλύτερο και μνημειοδέστερο τμήμα της υδατογέφυρας είναι στη Μόρια και γεφυρώνει ρεματιά πλάτους 170 μέτρων. Για στατικούς λόγους τα κάθετα στοιχεία (πεσσοί) ενώνονται με 17 τόξα (καμάρες) που στηρίζονται σε γεροχτισμένους πεσσούς με μέγιστο ύψος 26 μέτρα (οι κεντρικοί). Στα άκρα της
τοξοστοιχίας, το ύψος των πεσσών μειώνεται ακολουθώντας την διαμόρφωση του εδάφους.
Οι στατικές δυσκολίες (μεγάλο ύψος και μεγάλα ανοίγματα) αντιμετωπίστηκαν με την κατασκευή τριών επάλληλων τόξων , που στηρίζονται σε πεσσούς με επίκρανα. Το υψηλότερο τμήμα του μνημείου χτίστηκε με τούβλα ενώ για τα υπόλοιπα τμήματα χρησιμοποίησαν πλίνθους, από λευκό-γκρίζο ασβεστόλιθο με χρυσές ανταύγειες, από το γειτονικό λατομείο στον λόφο Κακό Λαγκάδι. Στην κορυφή του μνημείου διαμόρφωσαν με τούβλα την κοίτη του πήλινου αγωγού, μέσω του οποίου μετέφεραν το νερό . Η διάρθρωση των τόξων, των πλίνθων με το λαξευμένο έξεργο και των δόμων με το άνισο πλάτος, αποπνέουν μια κλασικιστική διάθεση που ήταν συνηθισμένη στην αρχιτεκτονική του δεύτερου μεταχριστιανικού αιώνα. Ο μηχανικός που σχεδίασε το μνημείο μελέτησε πολύ καλά τις συνθήκες και το φυσικό περιβάλλον της περιοχής. Κατόρθωσε να εντάξει ένα έργο κοινής ωφελείας μεγάλης κλίμακος, χτίζοντας μία ενιαία κατασκευή ορθογώνιας κάτοψης με κάθετα γεροχτισμένα στοιχεία (πεσσούς) και επάλληλα τόξα. Όλα μαζί συνθέτουν ένα υπέροχο σκηνικό ανάμεσα στις μυρτιές και τις ροδοδάφνες, που μοιάζει από μακριά με μεγαλόπρεπη είσοδο
σημαντικού οικοδομήματος με επάλληλες στοές.Σήμερα, ύστερα από 18 αιώνες, οι 12 αψίδες που άντεξαν στο χρόνο και στα
φυσικά φαινόμενα (σεισμούς, καιρικά φαινόμενα) καλωσορίζουν τον επισκέπτη σε ένα μαγευτικό τοπίο, που μένει αμετάβλητο από τον δεύτερο μεταχριστιανικό αιώνα έως σήμερα”.
Αγλαΐα Αρχοντίδου-Αργύρη
Αρχαιολόγος
