Ο Παναγιώτης, οι παλιές συνταγές και η γλυκιά καρδιά της Μυτιλήνης
Σε κάθε πόλη, υπάρχουν γεύσεις που περνούν από γενιά σε γενιά σαν οικογενειακό μυστικό. Στη Μυτιλήνη, μία από αυτές τις γεύσεις έχει όνομα: το τσουρέκι της Βιενέζας. Μια συνταγή που μένει αναλλοίωτη στον χρόνο, ένα άρωμα που γεμίζει τις γειτονιές κάθε Πάσχα, μια γλυκιά ανάμνηση που επιστρέφει σταθερά κάθε άνοιξη.
Πίσω από τον πάγκο, ο Παναγιώτης, ο άνθρωπος που μεράκι, συνέπεια και αγάπη για την τέχνη του, συνεχίζει να προσφέρει στους Μυτιληνιούς γεύσεις αυθεντικές, όπως τις έμαθε. Και κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, η ίδια εικόνα: το εργαστήριο γεμάτο, τα ταψιά αμέτρητα, οι ζύμες να “ανθίζουν” και το άρωμα του μαχλεπιού να απλώνεται στον αέρα.
Παρά τον όγκο της παραγωγής – που ξεπερνά κάθε αριθμητική λογική τις πασχαλινές μέρες – το τσουρέκι παραμένει ίδιο. Με υλικά ποιοτικά, φτιαγμένο με φροντίδα, χωρίς συντομεύσεις και εκπτώσεις στη γεύση. Αφράτο, μυρωδάτο, με ελαστική υφή και διακριτικά αρώματα, είναι κάτι περισσότερο από γλυκό. Είναι το “μαζί” της οικογένειας, το κέρασμα της γειτόνισσας, η προσμονή στο πασχαλινό τραπέζι.
Όμως η Βιενέζα δεν σταματά εκεί. Οι πάστες της έχουν το δικό τους φανατικό κοινό – κι όχι άδικα.
Η σοκολατίνα της, με πλούσια σοκολάτα και βελούδινο παντεσπάνι, παραμένει top επιλογή για όσους αγαπούν τη σοκολατένια απόλαυση.
Από την άλλη, η πάστα αμυγδάλου με κρέμα από φρέσκο γάλα είναι μια λεπτεπίλεπτη, παλιά γεύση που κλείνει μέσα της παιδικές μνήμες – απλή, φίνα, αυθεντική.Θα πούμε το ίδιο και για το μιλφέιγ αλλά και για τους κυριακάτικους λουκουμάδες της!
Κάθε γλυκό που βγαίνει από το εργαστήριο της Βιενέζας κουβαλάει κάτι από την ψυχή του τόπου. Είναι μια μικρή υπενθύμιση ότι όσο αλλάζουν τα χρόνια, μερικά πράγματα μένουν σταθερά. Όπως η ποιότητα, η φροντίδα, το να προσφέρεις κάτι που δεν είναι απλώς νόστιμο, αλλά και αληθινό.
