«Νομίζω έτριξε η γη του καμπ, από τα ουρλιαχτά της μάνας που έχασε το παιδί της, νομίζω την άκουσε όλη μόρια, δε θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη κραυγή», περιγραφή υπαλλήλου της μόριας
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να πεθάνεις στη κόλαση της μόριας. Από το κρύο (2017), από απελπισία (κρατούμενος αυτόχειρας ΠΡΟΚΕΚΑ 1/2020), από φωτιά και από μαχαίρι . Το μαχαίρι έγινε το όπλο, όταν πια η μόρια έγινε πόλη με 20.000 ανθρώπους και έπρεπε να χειριστεί ζητήματα επιβίωσης-ασφάλειας και άρα να λειτουργήσει με τον νόμο της «ζούγκλας».
Εξαιρετικά διαδεδομένο στους νέους και στους ανήλικους, που έχουν παγιδευτεί εδώ και μήνες στη μόρια, χωρίς στέγαση, περίθαλψη, εκπαίδευση, φορείς που να νοιάζονται. Άρχισε να διαφαίνεται πως θα εξελιχθεί σε φαινόμενο από τις αρχές Σεπτέμβρη, όταν ανήλικος σκότωσε ανήλικο, εντός ασφαλούς χώρου «safe zone». Μέχρι το τέλος της χρονιάς υπήρξαν και άλλα θύματα με αποκορύφωση τον πρώτο μήνα του 2020 να έχουμε θανάτους και τραυματισμούς από μαχαίρι στη μόρια.
Τον Φεβρουάριο ακόμη μια αιματηρή συμπλοκή, λαμβάνει χώρα στις πτέρυγες ανηλίκων, ο ένας από τους ανήλικους χαροπαλεύει για μέρες στην εντατική θεραπεία, με τραύματα σε ζωτικά όργανα. Ακόμη δεν έχει αναρρώσει πλήρως. Παιδιά να σκοτώνουν άλλα παιδιά. Παιδιά χωρίς γονείς. Οι ανήλικοι φοβούνται και τα έχουν αναφέρει όλα στους υπεύθυνους του ΚΥΤ αλλά και στις οργανώσεις που δραστηριοποιούνται. Το κράτος και οι φορείς, δεν μιλάνε και κάνουν τα πάντα να αποκρύψουν τα γεγονότα. Όμως το δωμάτιο 246 στη χειρουργική κλινική του νοσοκομείου, είναι κάθε μήνα γεμάτο, δεν έχει σταματήσει να σώζει και να περιθάλπει πρόσφυγες που δέχτηκαν φονικές μαχαιριές.
Φαίνεται πως κανείς δε μπορεί να κάνει τίποτα άλλο, από το να «κάνει το σταυρό του», όπως χαρακτηριστικά λάβαμε ως απάντηση από υπάλληλο της γραμματείας ανηλίκων.
Το τελευταίο φονικό, που αποτέλεσμα είχε τον θάνατο του 16χρονου γιού της οικογένειας από το Αφγανιστάν, αλλά και οι σοβαροί τραυματισμοί των ανηλίκων από την πτέρυγα Α, είναι συνέχεια των θανατοπολιτικών που πνίγει μετανάστες στη θάλασσα, των «μέτρων» που στοιβάζουν ανθρώπους σε περιορισμένους χώρους, χωρίς την πρόσβαση στα βασικά. Όταν παρατείνει τη διαμονή, σε μια φυλακή όπως η μόρια, χωρίς αύριο. Όταν φτιάχνει νόμους κατά του ασύλου, όταν κάνει διακρίσεις ανάμεσα στις ζωές των ανθρώπων.
Σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή
Απεγκλωβισμός των μεταναστριών και των προσφύγων
Να κλείσει η μόρια
Να μεταφερθούν όλα τα ανήλικα παιδιάι σε ασφαλείς ξενώνες
★Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων σε ΜΚΟ Λέσβου ★
ergazomenoimkolesvou@lists.espiv.net
